Tο ψυχολογικό βάρος που έχεις να αντιμετωπίσεις όταν φεύγεις από την ομάδα που μεγάλωσες, που έμαθες τις αξίες του αθλητισμού και του πρωταθλητισμού και κατέκτησες τίτλους θεωρώ ότι είναι μεγάλο. Βέβαια, όταν τελειώνει ένας κύκλος ξεκινάει ένας νέος!
Και σίγουρα ο νέος κύκλος ξεκίνησε λες και ήταν την προηγούμενη δεκαετία. Με γνώριμα πρόσωπα, με πρόσωπα που μεγάλωσα και μου έδωσαν εμπειρίες, ινδάλματα όπως είναι ο Φίλιππος Καϊάφας και ο Αντώνης Βλοντάκης, με σχεδόν την ίδια ομάδα που πήρες τον πρώτο σου τίτλο. Απλώς, η μόνη αλλαγή είναι το σήμα και όνομα του συλλόγου.
Με αυτά και μόνο, σίγουρα δεν θα υπήρχε χρόνος προσαρμογής στα νέα δεδομένα. το δύσκολο, λοιπόν, ήταν να μπεις στο μυαλό και στη νοοτροπία του νέου προπονητή, που αυτό συμβαίνει κάθε φορά που αλλάζεις περιβάλλον.
Η νέα χρόνια για τον Υδραϊκό ξεκίνησε με ένα πολύ καλό ρόστερ και σίγουρα οι στόχοι της ομάδας ήταν να κάνει μια πορεία όπως τα τελευταία χρόνια και αν μπορέσει να διεκδικήσει μια καλύτερη θέση στο τέλος του πρωταθλήματος, αλλά και το εισιτήριο για το Φάιναλ Φορ του Κυπέλλου.
Η χρόνια ξεκίνησε με άσχημο τρόπο διότι η ήττα στο πρώτο κιόλας παιχνίδι έφερε την ομάδα σε μειονεκτική θέση απέναντι σε ομάδες που είχαν τον ίδιο στόχο, που ήταν η είσοδος στα play off.
Εξελίχθηκε δύσκολη, λόγω πολλαπλών τραυματισμών σε μια θέση, η οποία είναι από τις πιο σημαντικές για μια ομάδα, όπως είναι ο φουνταριστός, η έλλειψη του Βλοντάκη για τουλάχιστον 10 παιχνίδια αποδείχθηκε ότι ήταν κομβική και μετέπειτα η απουσία του «Σεφ καρύδας» στον Άγιο Δομίνικο, Κώστα Κοκκινάκη, άλλαξε ριζικά το πλάνο και την εικόνα της ομάδας.
Αναλώθηκαν παίχτες σε θέσεις που δεν είχαν αγωνιστεί ξανά και αυτό ήταν ακόμα πιο δύσκολο για τις επιλογές και το πλάνο που θα είχε ο προπονητής σε κάθε παιχνίδι. Δυστυχώς η χρόνια τελείωσε για εμάς φέτος, χωρίς να έχει επιτευχθεί κάποιος από τους στόχους που είχαμε θέσει εξ αρχής όλοι μαζί.
Ίσως αν είχαμε και ένα από τα τέσσερα εισιτήρια του κυπέλλου θα μπορούσαμε να πούμε ότι κάπως σώθηκε η σεζόν μιας και όλα μπορούν να γίνουν σε ένα παιχνίδι Νοκ-άουτ και εννοείται αν δεν έχεις βρει μπροστά σου τον Ολυμπιακό, που θεωρείται μια από τις καλύτερες ομάδες αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη.
Σίγουρα είναι στενάχωρο να σταματάει η χρονιά «νωρίς» για οποιαδήποτε ομάδα, το σίγουρο όμως είναι ότι το πάθημα γίνεται μάθημα και η επόμενη σεζόν θα βρει πιο έτοιμες αγωνιστικά και ψυχολογικά τις ομάδες που έχασαν τη γιορτή των playoffs και του Final 4 του κυπέλλου.
