«Περίμενα και ήλπιζα ότι θα περάσουμε εμείς και ο Ολυμπιακός»
Το μεγαλύτερο ραντεβού σε διασυλλογικό επίπεδο πλησιάζει και η Προ Ρέκο αποτελεί την επικρατέστερη για τον ευρωπαϊκό θρόνο. Άλλωστε πρόκειται για την back-to-back-to-back κάτοχο του τίτλου.
«Η Προ Ρέκο με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα φτάσει στο τέλος της διαδρομής που είναι το Final 8 ή το Final 4. Έχουν πολύ μεγάλη πίεση και εκείνοι, δεν καθησυχάζονται. Κάθε χρόνο ενισχύονται. Είναι τρεις συνεχόμενες φορές πρωταθλητές Ευρώπης και κοίταξαν να πάρουν τον Κάκαρη. Δεν μένουν σε όσα έχουν. Κοιτάζουν να βελτιώνονται διαρκώς και αυτό είναι που τους κάνει καλούς. Σίγουρα όμως έχει αντίπαλο. Καμία ομάδα δεν είναι άτρωτη.»
Μεταξύ άλλων ο Στέλιος Αργυρόπουλος-Κανακάκης κλήθηκε να σχολιάσει και τις αναμετρήσεις της νυν και πρώην ομάδας του στο Β΄ όμιλο της φάσης των «8» καθώς και την επιθυμία του : «Θεωρώ ότι ο Ολυμπιακός έπαιξε το καλύτερο του παιχνίδι εναντίον μας όμως γενικότερα έκανε κάποια πολύ καλά παιχνίδια φέτος . Μαζί μας όμως ήταν ακόμα πιο κομβική τέτοια εμφάνιση γιατί πιστεύω ότι είχαν μεγάλη πίεση και άγχος. Δεν ήταν «ζωής ή θανάτου» αλλά ήταν το ματς-κλειδί για τον Ολυμπιακό και έπαιξε πάρα πολύ καλά. Ήταν συγκεντρωμένος απόλυτα, παρότι είχαν και τότε ένα φουνταριστό λιγότερο. Βρήκαν όμως τις λύσεις και σ’ αυτό το κομμάτι, έβαλαν μεγάλα γκολ και θεωρώ ότι έπαιξαν το καλύτερο αγώνα τους».
«Περίμενα ότι θα περάσουμε και οι δύο. Η Μπαρτσελονέτα ίσως είχε προβάδισμα γιατί οι περισσότεροι παίκτες είναι μαζί και στην Εθνική ομάδα. Αν εξαιρέσεις 2-3 παίκτες το πολύ, ήταν όλοι στη Ντόχα στο Παγκόσμιο. Δεν υπήρχε δηλαδή αποχή από τις αγωνιστικές υποχρεώσεις, χρονικό διάστημα για να βρουν εκ νέου ρυθμό. Περίμενα ότι θα είναι πολύ δύσκολη ομάδα αλλά δεν εξεπλάγην και αυτό διότι ο Ολυμπιακός είχε κάνει τρομερά παιχνίδια στην αρχή. Βελτιωνόταν με την πάροδο του χρόνου ενώ έχει κάτι που δεν έχουν πολλές ομάδες. Βελτιώνεται και μέσα στον αγώνα, κατά τη διάρκειά του όπως συνέβη και με τη Γιουγκ. Δεν παρατάει τα παιχνίδια και αυτό έγινε και μαζί μας στη Βουδαπέστη. Παρότι προηγούμασταν με τέσσερα γκολ στο τέλος του μεταξύ μας αγώνα στην Ουγγαρία, συνέχιζαν οι παίκτες του λες και έπαιζαν τελικό. Κάτι αντίστοιχο έγινε και στη Βαρκελώνη. Φαινόταν ότι ο Ολυμπιακός είχε τις βάσεις, το πίστευα και ήλπιζα να περάσουμε εμείς οι δύο.»
