Το ταλέντο της έχει δοθεί απλόχερα και αδιαμφισβήτητα. Από εκεί και πέρα εκείνη προσπαθεί να δουλεύει όσο πιο σκληρά γίνεται. Το μέλλον της ανήκει. Η Χριστίνα Σιούτη αποτελεί το “τώρα” και το “αύριο” του Ολυμπιακό με τους ανθρώπους του συλλόγου να σπεύδουν αν τη… δέσουν με νέο τετραετές συμβόλαιο.
Η προικισμένη 20χρονη που συμμετείχε στην Ολυμπιακή προετοιμασία της Εθνικής ομάδες όμως δεν συμπεριλήφθη στην τελική 13άδα της Αλεξίας Καμμένου σε μία πολύ δύσκολη απόφαση ομολογουμένως, φιλοξενήθηκε το πρωί της Παρασκευής (5/7) στο αθλητικό ένθετο της εκπομπής «Πρωινό Soundtrack» του Καναλιού Ένα και… ανακρίθηκε από τη Βελίκα Καραβάλτσιου, τον Γιώργο Σαραντάκο και τον Λουκά Θεοφανόπουλο.
Η Χριστίνα Σιούτη μίλησε για τον Ολυμπιακό που αγαπούσε από μικρή, το σκουφάκι με το Νο7, την ιστορία που το… γύρισε στο πόλο και την Εθνική ομάδα.
Για τον αποκλεισμό από την αποστολή της Εθνικής ομάδας: «Σίγουρα είναι δύσκολη η στιγμή που μαθαίνεις πως είσαι εκτός αποστολής για του Ολυμπιακούς Αγώνες, γιατί προέρχεσαι από μία πολύ δύσκολη προετοιμασία, και όλη τη χρονιά και τώρα που μπήκαμε στην τελική ευθεία. Πρόκειται για αποφάσεις που δεν περνούν από το δικό μας χέρι, πρέπει να τις δεχτούμε. Όμως, είμαι πολύ χαρούμενη για τα κορίτσια που θα πάνε στο Παρίσι. Νοητικά θα είμαι στο πλάι τους. Εύχομαι να πάνε όσο καλύτερα γίνεται και να κατακτήσουν Ολυμπιακό Μετάλλιο».
Για το πόσο βαρύ είναι το σκουφάκι του Ολυμπιακού: «Είναι πάρα πολύ βαρύ το σκουφάκι του Ολυμπιακού. Το να αγωνίζεσαι με το σήμα του Ολυμπιακού δεν συγκρίνεται με καμία άλλη ομάδα. Σε όποιο άλλο μεγάλο σωματείο να παίζεις είτε στην Ελλάδα, είτε στο εξωτερικό δεν είναι το ίδιο με το να ανήκεις στον Ολυμπιακό».
Για το πως ξεκίνησε το πόλο: «Ξεκίνησα μικρή ως κολυμβήτρια στον Μίλωνα Νέας Σμύρνης. Έντεκα ετών έλαβα μέρος σε ένα καλοκαιρινό καμπ με διάφορα αθλήματα για την απασχόληση των μικρών παιδιών. Εκεί με είδε ένας προπονητής την ώρα που παίζαμε πόλο κι έκανα κάποια σουτ. Μου λέει, λοιπόν, «εσύ πρέπει να παίξεις πόλο». Στην αρχή δεν τον πίστεψα και σκέφτηκα πως το ίδιο θα προτρέπει όλα τα παιδιά. Στη συνέχεια το συζητήσαμε με τους γονείς μου, τους μίλησε και ο ίδιος ο προπονητής. Πειστήκαν και έτσι ξεκίνησε η πορεία μου στην υδατοσφαίριση».
Για το πάθος με το άθλημα: «Από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησα, κατάλαβα πως δεν έχει καμία σχέση με την κολύμβηση, που πολλές φορές νιώθεις βαρετά. Μάλιστα, στην κολύμβηση έκανα και κοπάνες προφασιζόμενη αδιαθεσίες. Πιστέψτε με, αυτό δεν το έχω κάνει ποτέ όλα αυτά τα χρόνια που παίζω πόλο. Είναι ένα άθλημα που από την πρώτη ημέρα μου ταίριαξε και είμαι 100 τοις 100 εκεί».
Για το καθημερινό πρόγραμμα προπονήσεων: «Στο επίπεδο του Ολυμπιακού κάνουμε τρεις με τέσσερις φορές πρωινό γυμναστήριο για 90 λεπτά. Καθημερινά έχουμε δύο ώρες πρωινή προπόνηση στην πισίνα και το απόγευμα ακολουθεί ακόμη μία δίωρη απογευματινή προπόνηση».
Για την επιλογή της θέσης της αμυντικού: «Και την επέλεξα και με… επέλεξε. Δοκιμάστηκα σε όλες τις θέσεις και πιστεύω πως τελικά αυτή είναι η θέση που μου ταιριάζει. Βεβαίως, εάν χρειαστεί παίζω παντού. Στο άθλημά μας είναι καλό να μπορείς να ανταποκριθείς σε όλες τις θέσεις ώστε να βοηθήσεις την ομάδα όταν χρειαστεί».
Για την επιλογή του νούμερο 7 στο σκουφάκι: «Επειδή ήμουν από μικρή Ολυμπιακός ήθελα και όταν ανέβηκα στην πρώτη ομάδα να φορώ το νούμερο 7, που είναι ο σημαντικός αριθμός για τους φιλάθλους μας. Όμως, εκείνη τη σεζόν ήταν στην ομάδα η Αλεξάνδρα Ασημάκη, που αγωνίζεται πάντα με το 7 στο σκουφάκι. Δεν θα ξεχάσω στην πρώτη προπόνηση, που μου είχε πει πως θα είμαι αυτή που θα φορέσει αυτό τον αριθμό όταν η ίδια θα αποχωρήσει από τον Ολυμπιακό. Αυτή ήταν για εμένα μία παραπάνω παρότρυνση, ώστε να επιλέξω την επόμενη χρονιά το «7».
Για τις σπουδές της στην ιατρική παίζοντας παράλληλα πόλο: «Είναι πολύ δύσκολο. Εφέτος, μάλιστα, είχα κάνει μία παύση στις σπουδές μου καθώς ήταν Ολυμπιακή χρονιά και είχα πολλές υποχρεώσεις με την Εθνική ομάδα. Πλέον, θα συνεχίσω κανονικά αν και είναι πολύ απαιτητική σχολή η ιατρική. Την πρώτη χρονιά είχα πολλές παρουσίες και στα αμφιθέατρα. Είναι κάτι που μου αρέσει πολύ και θα προσπαθήσω να είμαι πιο συνεπής και στη σχολή μου. Από μικρή ήθελα να γίνω γιατρός και ελπίζω να τα καταφέρω».
Για την ανανέωση με τον Ολυμπιακό και τη δίψα για νέους τίτλους: «Είναι κάτι που επιθυμούσα πάρα πολύ. Όπως είπα για εμένα ο Ολυμπιακός είναι ο κορυφαίος σύλλογος σε όλη την Ευρώπη. Όχι μόνο στο πόλο, αλλά σε όλα τα αθλήματα. Οπότε είμαι πολύ χαρούμενη που μου δόθηκε η ευκαιρία να παραμείνω για ακόμη τέσσερα χρόνια στην ομάδα.
Με τον Ολυμπιακό έχω κατακτήσει όλους τους τίτλους εντός κι εκτός Ελλάδας. Όμως υπάρξει η όρεξη να κατακτήσουμε άλλους τόσους και περισσότερους, ειδικά τώρα που η ομάδα ανανεώνεται. Αυτό από μόνο του είναι ένα επιπλέον κίνητρο, ώστε να κατακτήσουμε εμείς που ερχόμαστε από πίσω τους «δικούς μας» – σε εισαγωγικά- τίτλους. Είμαστε έτοιμες λοιπόν για μία νέα αρχή με νέα τρόπαια».
Για την εφετινή ευρωπαϊκή πορεία έως τον τελικό του LEN Champions League: «Φέτος είχαμε ένα ρόστερ με μόνο Ελληνίδες παίκτριες. Πλην από εμάς στην ομάδα δεν είμαι σίγουρη εάν υπήρχε κάποιος που να πίστευε πως θα φτάσουμε ως τον τελικό του LEN Champions League και ειδικά με τα δυνατά ρόστερ που είχαν αυτή τη σεζόν όλες οι άλλες ευρωπαϊκές ομάδες. Ωστόσο, αποδείξαμε πως ακόμη κι έτσι ο Ολυμπιακός μπορεί να φτάσει τόσο κοντά στην ευρωπαϊκή κορυφή».
Για τον χαμένο τελικό του Κυπέλλου κόντρα στον Εθνικό και την εύκολη κατάκτηση του πρωταθλήματος: «Η τελική φάση του Κυπέλλου Ελλάδας πραγματοποιήθηκε μόλις μία εβδομάδα μετά το φάιναλ 4 του Champions League. Υπήρχε και σωματική αλλά και ψυχική καταπόνηση από τα παιχνίδια της Ισπανίας και δεν το λέω ως δικαιολογία. Η αλήθεια είναι πως ούτε και εμείς περιμέναμε να παίξουμε έτσι στον τελικό. Δεν μας πήγε το παιχνίδι, δείξαμε αντίδραση και οδηγήθηκε στα πέναλτι. Εκεί είναι και θέμα τύχης. Μετά, όμως, από τον χαμένο τελικό από τον Εθνικό, ταρακουνηθήκαμε, δείξαμε το πραγματικό μας πρόσωπο και κατακτήσαμε ακόμη ένα πρωτάθλημα αήττητες».
