Πόλο, Oυγγαρία, Vanda Valyi: “Πονάει που και τα τρία μετάλλια είναι αργυρά. Θα έρθει το χρυσό”

by Aquafeed 24

Πόλο: Vanda Valyi “Πονάει που και τα τρία μετάλλια είναι αργυρά. Θα έρθει το χρυσό”

“H αστραπή”, Vanda Valyi  το κλειδί της επιμονής της Ουγγαρίας

Υπάρχουν ελάχιστες πιο γρήγορες γυναίκες στη σκηνή της παγκόσμιας υδατοσφαίρισης από τη Vanda Valyi, την Ολυμπιονίκη του 2020 (χάλκινο) και τριπλή αργυρή πρωταθλήτρια κόσμου. Η αθλήτρια της Φερεντσβάρος απάντησε στις ερωτήσεις του “Scoring Goals”.

Πες μας για τα παιδικά σου χρόνια και πώς έφτασες στο διεθνές επίπεδο.

«Ουάου, πρέπει να πάω πολύ πίσω για αυτό! Στην παιδική μου ηλικία, όλα περιστρέφονταν γύρω από το πόλο. Ξεκίνησα στα πέντε μου, αρχικά στο Έγκερ, παίζοντας με αγόρια, και αργότερα εντάχθηκα σε γυναικεία ομάδα. Στα 15 μου μετακόμισα στη Ντουναουϊβάρος 220 χλμ. μακριά από την οικογένειά μου και εκεί άρχισα να παίζω πιο σοβαρά.

Ήμουν ακόμα νεάνιδα, αλλά ήδη μέλος της γυναικείας ομάδας. Τα πρώτα διεθνή παιχνίδια τα έπαιξα πολύ μικρή, και όλα ήρθαν νωρίς στη ζωή μου. Αυτό όμως μου έδωσε εμπειρίες γρήγορα. Τώρα, στα 26 μου, έχω παίξει αμέτρητους διεθνείς αγώνες, μεταξύ αυτών, μια νίκη στο European Super Cup και συμμετοχή στο Final Four του Champions League με τη Φερεντσβάρος. Φέτος, φυσικά, στόχος είναι να φτάσουμε ξανά τουλάχιστον στο Final Four, και μετά θα δούμε», είπε η Vanda Valyi.

Πώς ήταν η πρώτη σου εμπειρία με την εθνική και πώς εξελίχθηκε ο ρόλος σου;

«Η πρώτη μου πρόσκληση ήρθε τον Απρίλιο του 2015, όταν προπονητής ήταν ο Άντρας Μέρεζ. Έπαιξα τα πρώτα μου παιχνίδια στο World League στη Γαλλία. Μετά το Παγκόσμιο του 2017 στη Βουδαπέστη, έγινα μόνιμο μέλος της ομάδας υπό τον Άτιλα Μπίρο.

Υπήρξε και δύσκολη περίοδος, το 2018 είχα μονοπυρήνωση και έχασα την προετοιμασία για το Ευρωπαϊκό. Η πρώτη μεγάλη διοργάνωση για μένα ήταν το Παγκόσμιο της Γκουανγκζού το 2019. Ως νεάνιδα έπαιξα σε πολλές διοργανώσεις, συχνά σε μεγαλύτερες ηλικιακές κατηγορίες. Ως γυναίκα, έχω τρία αργυρά σε Παγκόσμια, κάθε τελικός ήταν διαφορετικός.»

Τρία αργυρά μετάλλια. Τι σημαίνουν για σένα και πώς ένιωσες στις ήττες;

«Το καθένα είναι διαφορετικό, αλλά όλα ιδιαίτερα για μένα.

Το πρώτο, στη Βουδαπέστη το 2022, παίζοντας τελικό Παγκοσμίου στο σπίτι, είναι αξέχαστο. Το δεύτερο, στη Ντόχα το 2024, ήταν επιβεβαίωση ότι επιστρέψαμε στην ελίτ μετά από δύσκολη περίοδο. Το τρίτο, το 2025, ήρθε με μια νεανική ομάδα  όλα έμοιαζαν φυσικά.

Ναι, πονάει που και τα τρία είναι αργυρά, αλλά τρεις τελικοί Παγκοσμίου είναι τεράστιο επίτευγμα. Το χρυσό θα έρθει — είμαι σίγουρη.»

Ποιες ομάδες έχεις εκπροσωπήσει;

«Ξεκίνησα στο Έγκερ, έπειτα στη Ντουναουϊβάρος όπου αγωνίστηκα και στη γυναικεία ομάδα. Εκεί κατέκτησα το Κύπελλο Ουγγαρίας και ένα διεθνές τρόπαιο. Το 2020 υπέγραψα με τη Φερεντσβάρος και πέρσι πήρα το πρώτο μου πρωτάθλημα.

Το 2022–23 έπαιξα στην Ιταλία με την Πάντοβα  υπέροχη εμπειρία, νέα χώρα, νέα κουλτούρα, νέα γλώσσα. Ήταν σωστή απόφαση· έμαθα ιταλικά, βελτιώθηκα και ως άνθρωπος. Παρ’ όλα αυτά, γύρισα στην Ουγγαρία γιατί εδώ είναι η οικογένεια, το πανεπιστήμιο και η εθνική ομάδα  εδώ νιώθω σπίτι.»

Ξέρεις πόσους αγώνες έχεις με την εθνική;

«Το καλοκαίρι ήταν περίπου 150, τώρα πρέπει να είναι κοντά στους 175–200. Ελπίζω να φτάσω τους 200 μέσα στην επόμενη χρονιά.»

Πότε πιστεύεις ότι θα έρθει το “χρυσό”;

«Ειλικρινά; Πιστεύω ότι θα μπορούσαμε ήδη να το έχουμε κερδίσει. Πριν από κάθε τελικό, πίστευα πραγματικά πως μπορούμε. Πρέπει όμως να μάθεις να κερδίζεις τελικούς — έχουμε χάσει αρκετούς, και σε World Cups. Τώρα στοχεύουμε στο επόμενο βήμα: να κρατήσουμε την ίδια πίστη και συγκέντρωση και στον τελευταίο αγώνα.»

Tι συνέβη στους Ολυμπιακούς του Παρισιού το 2024;

«Αντικειμενικά, η πέμπτη θέση ήταν δίκαιη. Είχαμε δυνατούς αντιπάλους και όλα κρίθηκαν σε λεπτομέρειες. Χάσαμε το προημιτελικό με ένα γκολ — ίσως το καλύτερό μας ματς. Πόνεσε, αλλά ήταν ρεαλιστικό αποτέλεσμα.»

Είσαι γνωστή για την ταχύτητά σου, έκανες ποτέ κολύμβηση;

«Ναι, ως παιδί έπαιρνα μέρος σε αγώνες κολύμβησης, αλλά ποτέ δεν ήμουν “κανονική” κολυμβήτρια. Πήγαινα σε προπονήσεις για να δουλέψω τεχνική.

Οι κολυμβητές δεν το έβλεπαν πάντα θετικά — δεν πήγαινα στις 6 το πρωί, αλλά ήμουν γρήγορη! Κολυμπούσα χωρίς γυαλάκια, όπως όλοι στο πόλο. Νομίζω η ταχύτητά μου είναι μισή γενετική, μισή αποτέλεσμα του τρόπου ζωής — μεγάλωσα σε αθλητικό σχολείο, έκανα πολλά αθλήματα, έχω καλή αντίδραση και “γρήγορους” μυς.»

Έχεις χάσει ποτέ το sprint της μπάλας;

«Φυσικά, έχει τύχει σπάνια όμως. Μερικές φορές κρίνεται στο κλάσμα του δευτερολέπτου: το σήμα του διαιτητή, η έναρξη. Άλλοτε ξεκινώ νωρίς και το ξανακάνουμε. Αλλά συνήθως… είμαι εγώ που φτάνω πρώτη!»

Η οικογένειά σου φαίνεται συνδεδεμένη με το πόλο.

«Ο αδελφός και η αδελφή μου έπαιζαν πόλο, οι γονείς μου όχι. Ο μπαμπάς μου έπαιζε ποδόσφαιρο και η μαμά αγαπούσε την κολύμβηση. Εκείνη ήθελε να ασχοληθούμε όλοι με το νερό. Ο αδελφός μου σταμάτησε, η αδελφή μου έγινε προπονήτρια και διαιτητής. Οπότε, ναι, το νερό είναι οικογενειακή υπόθεση.»

Ποια είναι τα επόμενα σου βήματα και στόχοι;

«Δεν προγραμματίζω πολύ μακριά. Θέλω να συνεχίσω όσο μπορώ να αποδίδω στο υψηλότερο επίπεδο — σωματικά και πνευματικά.

Να αγωνιστώ σε πολλές διεθνείς διοργανώσεις και να πετύχω επιτυχίες με τη Φερεντσβάρος και την εθνική. Ο επόμενος μεγάλος στόχος είναι το Ευρωπαϊκό του 2026. Για τους Ολυμπιακούς του 2028 είναι νωρίς ακόμη — πολλά μπορούν να συμβούν.

Με τη Φερεντσβάρος θέλω να κερδίσουμε το Κύπελλο Δεκεμβρίου, το πρωτάθλημα την άνοιξη και μετά ένα μετάλλιο στο Final Four του Champions League.»

Τι κάνεις στον ελεύθερό σου χρόνο;

«Δεν έχω πολύ! Προπονούμαστε οκτώ ώρες τη μέρα και σπουδάζω κιόλας. Όταν έχω λίγο χρόνο, τον περνάω με οικογένεια και φίλους. Μου αρέσει η φύση, το hiking, και να διαβάζω. Αν έχω χρόνο να ποτίσω τα φυτά μου και να διαβάσω, η οικογένειά μου ξέρει “ΟΚ, έχει ρεπό σήμερα!”»

Πώς σου φαίνονται οι νέοι κανονισμοί του πόλο;

«Δεν είμαι του υπερανάλυσης, αλλά νομίζω οι αλλαγές ωφέλησαν το άθλημα. Το VAR και το challenge κάνουν το παιχνίδι πιο δίκαιο. Ναι, μερικές φορές καθυστερεί, αλλά βελτιώνεται.

Η αδελφή μου κάνει έρευνα πάνω σε αυτό — και έχει δίκιο: το τρίτο και τέταρτο οκτάλεπτο είναι πιο κρίσιμα από ποτέ. Το παιχνίδι γενικά έγινε πιο γρήγορο και πιο αντιδραστικό. Πρέπει απλώς να προσαρμόζεσαι  όπως σε όλα στη ζωή.»

Συνέντευξη στον Russell McKinnon, ανταποκριτή της World Aquatics για το πόλο
Φωτογραφίες: Getty Images / World Aquatics

You may also like