Σαν σήμερα πριν 20 χρόνια ο Άκης Τσαταλιός πέρασε στην… αιωνιότητα της υδατοσφαίρισης, έχοντας γράψει την δική του σπουδαία ιστορία – Η Αντιγόνη Ρουμπέση μιλά για τον αγαπημένο της προπονητή…
Μέσα σε ένα κατά τ’ άλλα συνηθισμένο μεσημέρι Κυριακής, βυθίστηκε ξαφνικά στο πένθος ολόκληρος ο ελληνικός υγρός στίβος, με τον σπουδαίο Άκη Τσαταλιό να φεύγει από την ζωή στις 10 Μαρτίου 2002, ενώ βρισκόταν στο Κολυμβητήριο του Πειραιά καθοδηγώντας τις παίκτριες του. Έχοντας ζήσει μεγάλες στιγμές ως αθλητής, αλλά και ως προπονητής του Ναυτικού Ομίλου Βουλιαγμένης, η μνήμη του τιμάται μέχρι και σήμερα, παραμένοντας αναλλοίωτη στην ιστορία της υδατοσφαίρισης και η ομάδα του #Aquafeed24… «θυμάται».
Την θλιβερή μέρα, ο 33χρονος προπονητής βρέθηκε με την γυναικεία ομάδα του ΝΟΒ στην έδρα του Εθνικού Πειραιά, για ένα καθιερωμένο παιχνίδι πρωταθλήματος, όπου δίνοντας οδηγίες στις παίκτριες του μετά τη λήξη του τρίτου οκταλέπτου, κατέρρευσε αιφνίδια και αμέσως μεταφέρθηκε στο Γενικό Κρατικό Νίκαιας. Η καρδιά του κατάφερε να επανέλθει τρεις φορές, κατά τη διάρκεια της διακομιδής του στο νοσοκομείο με ασθενοφόρο, όμως, τελικά, τον πρόδωσε. Η διαπίστωση του ξαφνικού θανάτου του, μπροστά στα οικεία του πρόσωπα, την οικογένεια και τους φίλους του, ήταν τραγική… «παγώνοντας» την κοινότητα του ελληνικού πόλο.
Η ζωή και οι επιτυχίες του Άκη Τσαταλιού…
Όντας γέννημα-θρέμμα της Βουλιαγμένης, ο Άκης Τσαταλιός (γενν. 1969) ξεκίνησε τον αθλητισμό το 1979 σε ηλικία 10 ετών στις ακαδημίες του ΝΟΒ. Αγωνίστηκε στις ομάδες υποδομής της Βουλιαγμένης από το 1980 έως το 1985 και στην ανδρική ομάδα πόλο από το 1985 έως το 1996, όπου και κρέμασε το σκουφάκι του. Με την ομάδα των ανδρών, κατέκτησε το πρωτάθλημα το 1991 και το Κύπελλο Ελλάδας το 1996, ενώ την περίοδο 1988-89 αγωνίστηκε στην προεθνική ανδρών και την Εθνική εφήβων.
Σε ηλικία μόλις 23 ετών, ανέλαβε υπεύθυνος υποδομής του τμήματος πόλο γυναικών στην ομάδα της καρδιάς του, την Βουλιαγμένη, ξεκινώντας έτσι την λαμπρή προπονητική καριέρα του. Καθοδηγώντας ταυτόχρονα και τις ομάδες νεανίδων και κορασίδων, ο Άκης Τσαταλιός και τα νεαρά κορίτσια του ΝΟΒ (Κ17) έφτασαν στην κατάκτηση του Πανελληνίου πρωταθλήματος 8 συναπτά έτη (1993-2001), ενώ επίσης 4 φορές έφτασε στην κορυφή της Ελλάδας και με τις ακόμα μικρότερες παίκτριες (1995, 1997, 1998, 2000 – Κ15). Αρκετές αθλήτριες τις οποίες ανέδειξε αγωνίστηκαν αργότερα και με την Εθνική Νεανίδων που κατέκτησε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1997 και το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2001.
Ανοίγοντας ένα νέο μεγάλο κεφάλαιο στην καριέρα του, την σεζόν 1996-1997 ανέλαβε τη γυναικεία ομάδα της Βουλιαγμένης, με την οποία πανηγύρισαν με το… «καλημέρα» το Πρωτάθλημα Ελλάδος!
Ωστόσο, η μεγαλύτερη του στιγμή ήρθε τρία χρόνια αργότερα… Το όνομά του γράφτηκε με ολόχρυσα γράμματα στην ιστορία της Βουλιαγμένης, αφού την οδήγησε στον πρώτο -από τους πολλούς- ευρωπαϊκό τελικό της ιστορίας της. Η ξέφρενη πορεία της ομάδας εκείνη την χρονιά σταμάτησε στον τελικό του Len Trophy, όπου ηττήθηκε από την Παλέρμο με 14-8.
Πολλές αθλήτριες της υδατοσφαίρισης – νεαρές και μη – πέρασαν από το προπονητικό βλέμμα του Άκη Τσαταλιού και όλες τους θυμούνται και συγκινούνται… Η Αντιγόνη Ρουμπέση γαλουχήθηκε στον ΝΟ Βουλιαγμένης και έλαβε πολλά, σωστά και ποιοτικά ερεθίσματα από τον σπουδαίο τεχνικό που αναπολούμε σήμερα. Σε μια τρυφερή ηλικία όπως αυτή των σχολικών χρόνων, ο αθλητισμός ήταν και είναι ένα «μέσο» εκτόνωσης και σημαντικής ενασχόλησης για τα περισσότερα παιδιά, χωρίς όμως να παραλείπονται οι βασικές αξίες που μεταδίδονται μέσα από αυτόν. Η σπουδαία παίκτρια του ΝΟΒ και πλέον επικεφαλής προπονήτρια, πανηγύρισε πολλές από τις πρώτες της ηλικιακές διακρίσεις με τον Άκη Τσαταλιό και όπως μοιράζεται στην ομάδα του #Aquafeed24 πήρε… μαθήματα ζωής από τον αγαπημένο του προπονητή.
«Ο Άκης για εμένα δεν ήταν ένας απλός προπονητής, ήταν ο καλύτερος φίλος που είχα πάντα δίπλα μου και που πάντα με έκανε να γελάω, πάντα με στήριζε και πάντα με ανέβαζε κάθε φορά που έπεφτα. Με έμαθε πώς να σφίγγω τα δόντια στην προπόνηση και να μην τα παρατάω ποτέ. Με έμαθε να γίνω πρωταθλήτρια με όλη την έννοια της λέξης όχι μόνο στον αθλητισμό αλλά και στη ζωή.
Μου φώναζε και με πίεζε όσο κανένας άλλος αλλά αυτός ήταν και ο λόγος που με έκανε να πεισμώνω και να θέλω να γίνομαι κάθε φορά και καλύτερη. Υπήρχαν μέρες που γύρναγα από το σχολείο τόσο κουρασμένη που με έπαιρνε ο ύπνος, ο Άκης έβλεπε ότι έλειπα από την προπόνηση και έπαιρνε στο σπίτι τηλέφωνο και έλεγε στους γονείς μου φέρτε την προπόνηση και θα την προσέχω εγώ. Και πάντα αυτό έκανε με το μοναδικό του τρόπο. Έβαλε τις βάσεις για να φτάσω σε σημείο να κληθώ στις εθνικές ομάδες σε πολύ μικρή ηλικία λέγοντας μου “πάντα θα πηγαίνεις στις προπονήσεις σαν να είσαι βασική παίχτρια και θα πιστεύεις στον εαυτό σου”
Ήτανε περήφανος για μένα γιατί όπως έλεγε πάντα ήμουν δικό του δημιούργημα. Οι αναμνήσεις είναι πολλές και ακόμα ζωντανές ξέρω ότι μας βλέπει και μας καμαρώνει από κει ψηλά πάντα με αυτό το γλυκό του χαμόγελο.
Για πάντα η ΚΟΥΚΟΥ σου..», ανέφερε χαρακτηριστικά και γεμάτη συγκίνηση στο Aquafeed24.
33 χρόνια λοιπόν, ήταν… «αρκετά» για τον Άκη Τσαταλιό για να γράψει την δική του ιστορία στην ελληνική υδατοσφαίριση… τα περισσότερα γεμάτα επιτυχίες και μεγάλες στιγμές στις πισίνες για ένα εμβληματικό πρόσωπο της Βουλιαγμένης, τόσο ως παίκτης, όσο και ως προπονητής. Η μνήμη του τιμάται από τη Βουλιαγμένη, με τουρνουά πόλο γυναικών που διοργανώνει κατά καιρούς, ενώ το όνομά του ακόμα συζητείται ανάμεσα σε συμπαίκτες που έχουν αγωνιστεί στο πλευρό του, παίκτριες που έχουν πρωταγωνιστήσει υπό τις οδηγίες του και φίλους που έκανε όλα τα χρόνια που πέρασε εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων.
