«Χτύπα ξύλο», «Μακριά από εμάς», «Ούτε να το σκέφτομαι». Ο τραυματισμός αναμφισβήτητα αποτελεί τον μεγαλύτερο φόβο για έναν αθλητή. Κι όσο κι αν το απευχόμαστε και προσπαθούμε να το αποφύγουμε κακά τα ψέματα κάπου, κάπως, κάποτε, δυστυχώς θα μας συμβεί.»
Κάπως έτσι ξεκινά την κατά τι εξομολόγησή του στο #AQF24 ο νεαρός Έλληνας πρωταθλητής στις καταδύσεις, Θάνος Τσίρικος. Κάτι σαν γράμμα στον εαυτό του προς επίρρωση της πίστης που οφείλει να δείξει σε αυτές τις δύσκολες ώρες για κάθε αθλητή. Σαν ένα εσωτερικό… καμπανάκι.
Η είδηση του σοβαρού τραυματισμού του Θάνου Τσίρικου στο Χειμερινό Πρωτάθλημα Καταδύσεων στα τέλη του Μάρτη και μάλιστα στην τελευταία του προσπάθεια, σόκαρε. Καλύτερα όμως να τα αφηγηθεί στους αναγνώστες όπως ο ίδιος έζησε και ζει τη δοκιμασία αυτή. Χωρίς περιστροφές και διανθίσεις. Η ωμή πραγματικότητα του Θάνου Τσίρικου.
«Στο Χειμερινό Πρωτάθλημα Καταδύσεων του τελικού στα 3μ. τραμπολίνο στην έκτη και συγκεκριμένα στη τελευταία βουτιά ενώ είχα το προβάδισμα στον αγώνα, παραπάτησα στον βατήρα την ώρα του άλματος μου και χτύπησα στο δεξί πόδι. Μέχρι να βγω από την πισίνα και μέχρι να πάω στο νοσοκομείο δεν πίστευα ότι είναι κάτι σοβαρό. Ένα ελαφρύ διάστρεμμα είπα από μέσα μου, όμως τελικά υπέστη «κάταγμα έξω σφυρού», είπαν οι γιατροί. Πιο απλά έπαθα σοβαρό κάταγμα στην περιοχή του αστραγάλου και της περόνης. Δεν είχα αντιληφθεί τη σοβαρότητα του τραύματος μέχρι να ενημερωθώ από τους ιατρούς ότι όχι μόνο θα χρειαστώ χειρουργείο και λάμες για να μπορέσω να μην έχω κανένα θέμα αργότερα αλλά θα χρειαστώ και τουλάχιστον ενάμιση μήνα για αποκατάσταση και φυσικοθεραπείες.
Το χειρουργείο πήγε παρά πολύ καλά χάρις τον ιατρό-χειρούργο του ΚΑΤ, Νεκτάριο Κορρέ, τον οποίο ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ επίσης τον πρόεδρο της Κολυμβητικής Ομοσπονδίας Κυριάκο Γιαννόπουλο, όπως και τον ιατρό της Ομοσπονδίας Γιώργο Μαρίνο για την στήριξη τους.
Περισσότερο όμως θέλω να ευχαριστήσω την οικογένεια μου και τους φίλους μου που είναι κοντά μου, δίπλα μου, με την στήριξη και την αγάπη τους. Πραγματικά είναι στο πλάι μου συνέχεια, σε κάθε χαρά και στεναχώρια όποτε το ευχαριστώ δεν μπορεί να περιγράψει ποσό ευγνώμων αισθάνομαι για τους ανθρώπους που έχω στη ζωή μου!
Κλείνοντας θα ήθελα να υπενθυμίσω στον εαυτό μου περισσότερο αλλά και σε όποιον έχει ανάγκη να το ακούσει, ότι η κάθε αποτυχία ή κάθε ατυχία, ο κάθε τραυματισμός, έρχεται άλλοτε για καλό και άλλοτε για κακό. Το θέμα είναι να το αντιμετωπίζουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Θα κάτσεις να σε πάρει από κάτω; Μην ξεχνάς ότι έχεις ένα στόχο να εκπληρώσεις αλλά πρέπει να απολαύσεις τη διαδικασία με οτιδήποτε αυτή συνεπάγεται, είτε είναι θετικό είτε είναι αρνητικό γιατί άλλωστε έτσι μαθαίνεις τον εαυτό σου καλύτερα. Οπότε έχοντας έναν αισιόδοξο τρόπο σκέψης και προσπαθώντας κάθε μέρα περισσότερο για τον εαυτό σου, καταφέρνεις να είσαι νικητής για σένα στο τέλος της ημέρας.
Φυσικά, θα έρθει η ώρα που θα είσαι αντιμέτωπος και με χαιρέκακους ανθρώπους, οι οποίοι αφενός δεν χαίρονται με την χαρά και αφετέρου με την πρώτη ευκαιρία θα εκμεταλλευτούν μια αδύναμη σου στιγμή. Εσύ όμως κρατιέσαι δυνατός γιατί φροντίζεις κάθε μέρα να είσαι καλύτερος για εσένα πρώτα ως άνθρωπος και μετά ως αθλητής. Ο αθλητισμός πρέπει να ενώνει και όχι να χωρίζει ανθρώπους και συμφέροντα. Είναι όμορφο να υπάρχει μόνο ευγενής άμιλλα. Κανείς δεν μπορεί να σου πει τι μπορείς και τι δεν μπορείς να κανείς. Εάν πιστεύεις εσύ στο εαυτό σου τότε διαθέτεις ό,τι χρειάζεται για να μπορέσεις να τα καταφέρεις. Η ταπεινότητα και η σκληρή δουλειά είναι αρετές και εν τέλει ο κόποι σου θα ανταμειφθούν.»
