Ο Ολυμπιακός του Χέρβο Κόλιανιν και των σημαντικών (Μπίγιατς, Νικολαϊδης, Γούβης) απουσιών δεν έπεσε αμαχητί στη Βουδαπέστη. Το πάλεψε το παιχνίδι απέναντι στην πιο συμπαγή αμυντικά και με περισσότερες λύσεις Φερεντσβάρος και μπήκε με το… αριστερό στο πιο δύσκολο ίσως παιχνίδι για εκείνον στη Β’ φάση του LEN Champions League η οποία δίνει δύο «χρυσοφόρα» εισιτήρια για το Final 4.
Η έλλειψη αγωνιστικού ρυθμού αλλά και το σπουδαίο διακύβευμα αφού πλέον – και με τις διαφορές ανάμεσα στις ομάδες να είναι τόσο λεπτές – κάθε γκολ μετράει, δεν βοήθησαν τους λάτρεις του θεάματος παρά ταύτα με τις υπάρχουσες συνθήκες, το αποτέλεσμα και η διαφορά τερμάτων ήταν αυτά που μετρούσαν τόσο για το σύνολο του Νιέκι όσο και για αυτό του Κόλινανιν.
Το κλειστό γκρουπ των κορυφαίων ομάδων του χώρου, δημιουργεί αυτομάτως και ιστορίες. Όχι από αυτές που έχουν δράκους και πλάσματα στη σφαίρα της φαντασίας αλλά από εκείνες με παρελθόν. Στέλιος Αργυρόπουλος-Κανακάκης, Μάρτιν Βάμος και Γιάννης Φουντοήλης αντιμετώπισαν τις πρώην ομάδες τους (αντίστροφη ροπή στον τελικό του 2019 για τους δύο πρώτους), με τον Ούγγρο περιφερειακό του Ολυμπιακού μάλιστα να επιστρέφει στη γενέτειρά του ως αντίπαλος-τουρίστας, γεγονός το οποίο ήταν παράξενο για εκείνον όπως δήλωσε. Ιδιαίτερη και η συνθήκη όμως τόσο για το Γιάννη Φουντούλη που αγωνίστηκε τρία χρόνια στους Μαγυάρους όσο και για το… βουνό με το έτερο Νο5 στο σκουφάκι.
Ο Στέλιος Αργυρόπουλος-Κανακάκης μέλος της καλύτερης επτάδας των Ολυμπιακών Αγώνων στο Τόκιο και με αδιάλειπτη παρουσία και σημαντική συνεισφορά σε όλες τις πορείες της Εθνικής ομάδας πόλο ανδρών, αντάμωσε με γνώριμα πρόσωπα. «Ήταν δύσκολο γιατί δεν υπήρχαν πολλές εκπλήξεις ανάμεσά μας. Τους ήξερα και με ήξεραν» είπε μεταξύ άλλων στις σύντομες δηλώσεις παραλαμβάνοντας το βραβείο του MVP του αγώνα. Έστω κι αν με τους περισσότερους από το ρόστερ των «ερυθρολεύκων» γνωρίζεται απ’ έξω και ανακατωτά, το «θεριό» που αναδύθηκε από τις ακαδημίες του Ηλυσιακού και έκανε άπαντες να τρίβουν τα μάτια τους με την εξέλιξή του σε Εθνικό και Ολυμπιακό, έχοντας πλέον κάνει και το παιχνίδι του πολυδιάστατο, έκανε τη διαφορά.
Ο Αργυρόπουλος-Κανακάκης που πέρασε μία τετραετία με τον «δαφνοστεφανομένο» στο σκουφάκι πριν ξεκινήσει η περιήγησή του στα κολυμβητήρια της Ευρώπης (Γιουγκ 2021-22, Φερεντβάρος 2022-…) ήταν στο κατάλληλο σημείο την κατάλληλη στιγμή κόντρα στον Ολυμπιακό. Ως αυθεντικός εκτελεστής που… μυρίζεται την ευκαιρία επίτευξης ενός τέρματος σημείωσε 4 γκολ απέναντι στην παλιά του ομάδα και τον συμπαίκτη του στη «γαλανόλευκη» Μάνο Ζερδεβά, όντας ο πολυτιμότερος του αγώνα.
Το πιο σημαντικό ωστόσο στη στατιστική του δεν ήταν μονάχα η πληθώρα των τερμάτων που σημείωσε αλλά και η αποτελεσματικότητά του. Ο Στέλιος ήταν αυτός που άνοιξε τον… χορό των γκολ στο παιχνίδι για λογαριασμό της Φερεντσβάρος με σουτ (που βρήκε και στο μπλοκ) στην κανονική ροή του αγώνα ενώ ήταν άχαστος στις προσπάθειες που ανέλαβε με παίκτη παραπάνω (3/3). Συνολικά ο Έλληνας διεθνής που έλαμψε με την παρουσία του, είχε ποσοστό της τάξεως του 80% (4/5) όντας απόλυτα «οικονομικός». Σημαντική η αρωγή που είχε από τον Ντούσαν Μάντιτς (3/7) ενώ στον αντίποδα, ο Ντίνος Γενηδουνιάς είχε πάρει το… όπλο του (4/7) αλλά δεν ήταν αρκετός.
Αν δεν είχε κάνει μάλιστα… όργια ο Γρανάδος με έξι γκολ στη νίκη της Νόβι Μπέογκραντ κόντρα στη Γιάντραν Σπλιτ (15-11) τότε θα ήταν αρκετά πιθανό να είχε αναδειχθεί ο Αργυρόπουλος-Κανακάκης και κορυφαίος της πρώτης στροφής.
