“Το να βοηθάς άλλους ανθρώπους με κατάθλιψη, σε ανταμείβει πιο πολύ από το να κερδίζεις μετάλλια στους Ολυμπιακούς αγώνες!”, δήλωσε ο Μαικλ Φέλπς.
Ο πιο διάσημος Ολυμπιονίκης όλων των εποχών συμμετείχε την προηγούμενη Τρίτη στο φόρουμ “The Kennedy” στο Σικάγο ως μέλος της τέταρτης ετήσιας διάσκεψης για την ψυχική υγεία όπου και συνομίλησε με τον πολιτικό συντάκτη του CNN, David Axelrod. Στην 20λεπτη συζήτηση τους, υπογράμμισε τη μάχη του ενάντια στο άγχος, την κατάθλιψη και τις σκέψεις αυτοκτονίας.
Ο Phelps έχει κέρδισει 28 ολυμπιακά μετάλλια, 23 από τα οποία είναι χρυσά αλλά όπως είπε, στην κορυφή της ολυμπιακής του καριέρας, είχε αυτοκτονικές τάσεις. Λίγο μετά τους Ολυμπιακούς του 2012, ο 32χρονος κολυμβητής κατέρρευσε πέφτοντας σε κατάθλιψη. “Ήμουν πάντα πεινασμένος για περισσότερα. Πάντα ήθελα να πιέσω τον εαυτό μου για να δω πού είναι το όριο μου. Σχεδόν μετά από κάθε Ολυμπιακούς Αγώνες, έπεφτα σε κατάθλιψη και χρειαζόμουν φάρμακα. Ένιωθα πως ήθελα να τα παρατήσω, να μην ασχοληθώ ξανά, ότι δεν ήθελα να ζω. Υποτίθεται ότι είμαστε σπουδαίοι, σκληροί, υπεράνθρωποι, αλλά όχι είμαστε και εμείς αδύναμοι» είπε.
Πως ξεκίνησε όμως όλο αυτό; Η πρώτη περίοδος κατάθλιψης ήρθε μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004. Σε ηλικία μόλις 15 ετών άρχισε να κάνει χρήση αλκοόλ και ναρκωτικών ουσιών. Το 2009 σοκ προκαλεί παγκοσμίως, μια φωτογραφία του που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο η οποία τον δείχνει να καπνίζει ναργιλέ, μέσο που συχνά χρησιμοποιείται για τη χρήση κάνναβης. Η συγνώμη ήρθε λίγο αργότερα δημόσια, με τον ίδιο φανερά μετανιωμένο γι’ αυτή του την πράξη.
Το 2012 μετά τους Ολυμπιακούς, μετά από αρκετές ημέρες απομόνωσης στο δωμάτιό του, παραδέχτηκε ότι είχε πρόβλημα και χρειαζόταν βοήθεια. Τότε μόνο βελτιώθηκε η κατάστασή του, όταν άρχισε να μιλάει για τα συναισθήματά του. Το ίδρυμά του Michael Phelps, προσφέρει προγράμματα διαχείρισης άγχους και απ ότι λεει ο ίδιος, η ικανότητά του να βοηθά αυτούς που αγωνίζονται είναι «πολύ πιο ισχυρή» από οποιοδήποτε από τα αθλητικά του επιτεύγματα.
Ο αθλητής δήλωσε ότι θέλει να μιλήσει στον κόσμο για τη μάχη του με την κατάθλιψη και τις καταχρήσεις, με την ελπίδα ότι θα ενθαρρύνει και αλλά άτομα διεγνωσμένα με τη διαταραχή της κατάθλιψης να ζητήσουν βοήθεια. Ολοκληρώνοντας την ομιλία του τόνισε ότι δεν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα από το να γνωρίζεις ότι βοήθησες κάποιον.
