Ο Νίκος Βενετόπουλος κάνει τον απολογισμό της ΑΕΚ μέσω του #AQF24 και μιλά για την Εθνική Ανδρών, το «κυνήγι» του Πρωταθλήματος και το άνοιγμα της αγοράς για τους Έλληνες παίκτες!

by Δέσποινα Μπαλαχτάρη

Το πρωτάθλημα της Α1 Ανδρών μπορεί να συνεχίζεται με τα πλέι-οφ, όμως οι αγωνιστικές υποχρεώσεις των ομάδων του G2 έχουν ολοκληρωθεί – για κάποιους με ικανοποίηση, για άλλους με γλυκόπικρη γεύση. Από την Β’ Φάση της διοργάνωσης και έπειτα, είδαμε ομολογουμένως πολλές και ενδιαφέρουσες αναμετρήσεις που μας τραβούσαν την προσοχή καθημερινά, που μέσω αυτών πολλοί αθλητές έφτασαν στο “peak” των δυνατοτήτων τους και αρκετές ομάδες πέτυχαν τους στόχους τους.

Η ΑΕΚ του Νίκου Βενετόπουλου διένυσε ένα roller-coster στην πορεία της σεζόν, όμως ο στόχος του ανδρικού τμήματος για την ασφαλή παραμονή στην μεγάλη κατηγορία επετεύχθη, δίνοντας φυσικά σκληρές αναμετρήσεις και βγαίνοντας στο σύνολο της η ομάδα – αλώβητη από τις προκλήσεις και τις αντιξοότητες της χρονιάς. Ο πολυδιακεκριμένος τεχνικός της Ένωσης και πρώην – ομοσπονδιακός των μικρών Εθνικών ομάδων, έκανε τον δικό του απολογισμό μέσω της ιστοσελίδας μας, ξεφεύγοντας από τα τετριμμένα και μιλώντας ανοιχτά για πολλά ζητήματα που συναντώνται και σε άλλους συλλόγους, για την σημασία της παρουσίας και ουσιαστικής βοήθειας από τους εμπειρότερους παίκτες, ενώ παρέθεσε την δική του οπτική και ερμηνεία για την Εθνική Ανδρών, τις παθογένειες των ελληνικών ακαδημιών και όλα τα χαρακτηριστικά που έχουν φτάσει την υδατοσφαίριση της χώρας σε υψηλό επίπεδο – με τρανταχτό παράδειγμα το άνοιγμα της αγοράς για τους Έλληνες αθλητές και το «περιζήτητο» που αναπτύσσεται σταδιακά γύρω από αυτούς.

Σε μια εκτενή και ποιοτική συζήτηση του Aquafeed24 με τον Νίκο Βενετόπουλο (ξεφεύγοντας από το μοτίβο των ανούσιων συνεντεύξεων που κατά καιρούς βλέπουμε) αναλύσαμε τους σταθμούς της φετινής πορείας της ΑΕΚ, μιλήσαμε για την επόμενη μέρα στο τμήμα, την δυναμικότητα του φετινού Πρωταθλήματος και τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά της ελληνικής υδατοσφαίρισης.

Για την αρχή της προσπάθειας της ΑΕΚ, τα βήματα του σχεδιασμού και τις δυσκολίες στην διάρκεια της σεζόν:

«Ήταν πάρα πολύ δύσκολα τα πράγματα. Βρεθήκαμε σε μια κατάσταση στην οποία εννιά αθλητές είχαν αποχωρήσει από την ομάδα. Υπήρχαν προβλήματα πέρσι με το θέμα του οικονομικού. Από κει πέρα ο σχεδιασμός είχε αργήσει αρκετά και κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε μια κατάσταση η οποία ήταν λίγο δύσκολη. Στην ουσία δεν μπορώ να το πω σχεδιασμό. Θα μπορούσα περισσότερο να το χαρακτηρίσω σαν αντιμετώπιση κατάστασης – έκτακτης ανάγκης. Βρέθηκαν κάποιες λύσεις, βρέθηκαν κάποιοι αθλητές και πορευτήκαμε με τον σκοπό και τον στόχο η ομάδα να μείνει στην πρώτη κατηγορία. Ήρθαν κάποια άπειρα παιδιά, ήρθαν κάποιοι νέοι που θέλανε να διακριθούν, να αγωνιστούν κτλ. Φτιάχτηκε μια ομάδα η οποία θεωρώ ότι δούλεψε σωστά – όχι όπως έπρεπε να δουλέψει – αλλά με βάση αυτά που είχαμε κάναμε μια προσπάθεια και καταφέραμε και πετύχαμε το στόχο μας».


Για την σημασία των πολύπειρων αθλητών στην ομάδα (Νίκος Στελλάτος, Κώστας Κοκκινάκης, Φίλιππος Καραμπέτσος, Νίκολα Βούκσεβιτς) σε συνδυασμό με την δίψα των νεαρότερων παικτών:

«Από την προπόνηση ξεκινούν όλα… Βλέποντας οι νέοι, τα παιδιά αυτά που είναι αθλητές που έχουν βρεθεί σε υψηλό επίπεδο, με συμμετοχές σε ολυμπιακούς αγώνες – να είναι πρώτοι στην προπόνηση, να τα δίνουν όλα, να προσπαθούν – ήθελαν κι αυτοί να ακολουθήσουν κατά κάποιον τρόπο. Είναι πάρα πολύ σημαντικό να υπάρχουν αυτοί οι αθλητές σε κάθε ομάδα γιατί λειτουργούν ως παράδειγμα προς μίμηση για τους νεότερους. Και ειδικά στην ΑΕΚ είχαμε την τύχη να έχουμε τέσσερις τέτοιους αθλητές, οι οποίοι εκτός από πολύ υψηλού επίπεδου αθλητές είναι και εξαιρετικοί χαρακτήρες. Και συνέβαλαν σε αυτό το κομμάτι τα μέγιστα θεωρώ… ήταν το Α και το Ω».

«Το βασικό είναι να υπάρχει ομοιογένεια, να υπάρχουν κοινές απόψεις, να είναι ο στόχος καθαρός, ευδιάκριτος, να είναι εφικτός και να υπάρχει μια σωστή συνεννόηση και σωστή αντιμετώπιση των προβλημάτων. Οι έμπειροι αθλητές ήταν για μένα πολύ μεγάλο βοήθημα. Μου δώσανε λύσεις και βοήθειες που ήταν πάρα πολύ σημαντικές και γι’ αυτό θεωρώ ότι ο στόχος ήταν πολύ πιο εύκολο να επιτευχθεί».

Τα προβλήματα της περσινής χρονιάς για την ΑΕΚ και η… επόμενη μέρα:

«Τα περσινά προβλήματα είχαν να κάνουν με το οικονομικό. Φέτος θεωρώ ότι ήμασταν ίσως η καλύτερη ομάδα σε σχέση με αρκετούς άλλους συλλόγους που είχαν διάφορα θέματα. Η ΑΕΚ δεν είχε προβλήματα φέτος, ήταν πάρα πολύ καλά, πάρα πολύ εντάξει στο οικονομικό απέναντι στους αθλητές – σε όλους τους τομείς. Θεωρώ ότι διέψευσε τις σειρήνες που λέγανε όλο το καλοκαίρι ότι η ΑΕΚ δεν πληρώνει. Μεγάλη η προσπάθεια του Πάνου Μιχαλόπουλου. Που στην ουσία έτρεξε φέτος το τμήμα με λίγες βοήθειες από κάποιους ανθρώπους και κατάφερε να είναι η ομάδα πάρα πολύ ευχαριστημένη σε όλους τους τομείς και αυτό να φαίνεται και μέσα στο νερό… Ότι υπήρχε μια ηρεμία, μια ψυχραιμία, ένα πολύ καλό κλίμα. Είμαστε σε πάρα πολύ καλή κατάσταση».

«Αμέσως μετά το πέρας των αγωνιστικών υποχρεώσεων για εμάς, ξεκινάει ο σχεδιασμός της νέας χρονιάς. Από εκεί και πέρα ο στόχος που έχει μπει για τη νέα σεζόν είναι να γίνει ένα βήμα παραπάνω από φέτος – να πάμε λίγο πιο ψηλά. Θεωρώ ότι οι άνθρωποι έχουν βάλει σωστά τον πήχη εκεί. Δεν θέλουν «μεγάλα άλματα» που πολλές φορές είναι και επικίνδυνα. Σιγά-σιγά και κομμάτι-κομμάτι να χτίζουμε κάτι. Να μένουν τα νέα παιδιά και οι έμπειροι αθλητές να βοηθάνε τους νεότερους και να υπάρχει μια διαδοχή και μια εξέλιξη που να είναι φυσιολογική, με σωστά βήματα».

Περί αλλαγών του ρόστερ, μεταγραφών ή επεκτάσεων συνεργασίας…

«Ακόμα δεν μπορούμε να ανακοινώσουμε κάτι… Ακόμα το πρωτάθλημα παίζεται. Το μεγαλύτερο μέρος των αθλητών θα μείνει στην ομάδα από ό,τι γνωρίζω μέχρι στιγμής. Γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται… Θεωρώ ότι ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του φετινού ρόστερ θα παραμείνει. Από εκεί πέρα κάποιες νέες προσθήκες θα γίνουν για να βελτιωθούμε σε θέσεις που είναι καίριες και μας λείπουν. Θεωρώ ότι θα εξελιχθούμε σε μια καλύτερη ΑΕΚ από φέτος».

Για το σύστημα διεξαγωγής, τις δυναμικότητες των ομίλων και την εξέλιξη του Πρωταθλήματος…

«Εμένα μου άρεσε πάρα πολύ το φετινό πρωτάθλημα. Θεωρώ ότι ήταν πάρα πολύ ενδιαφέρον. Ιδίως το δεύτερο γκρουπ είχε πάρα πολύ ωραίους αγώνες. Και γίνανε παιχνίδια που κρατούσαν σε αγωνία και εγρήγορση τις ομάδες. Δεν ξέρω τώρα αν θα συνεχιστεί με τον ίδιο τρόπο το πρωτάθλημα. Πάντως το φετινό ήταν ένα από τα πιο πετυχημένα των τελευταίων χρόνων. Γιατί είχε και έχει ακόμα αγωνία… Αυτό χρειαζόμαστε, να είναι ένα πρωτάθλημα αμφίρροπο, ένα πρωτάθλημα που τα περισσότερα ματς θα είναι ντέρμπι. Αυτό θέλουμε όλοι του χώρου. Από εκεί και πέρα μικροβελτιώσεις μπορούν να γίνουν φυσικά..».

Για την σημασία και την ουσία του Πρωταθλήματος εκτός νερού – Την κάλυψη από τα ΜΜΕ, την προβολή της προσπάθειας των ομάδων και την προσέλκυση φιλάθλων…

«Αυτό το συζητάμε πάρα πολλά χρόνια τώρα. Γνωρίζεις κι εσύ ότι δεν είναι κάτι το οποίο λύνεται εύκολα… Εγώ περίμενα μετά το ασημένιο ολυμπιακό μετάλλιο να είχαμε μια μεγαλύτερη προσέλευση, αλλά απογοητεύτηκα λίγο. Από εκεί και πέρα θεωρώ ότι έγιναν κάποια βήματα, όπως για παράδειγμα με το KOE TV, που είχαμε τη δυνατότητα να βλέπουμε πολλά παιχνίδια, όμως οποιαδήποτε άλλη ενέργεια είναι πιο σύνθετη – τα πράγματα είναι αλληλένδετα και τα έχουμε αναφέρει ξανά…

Λόγου χάριν, η ύπαρξη χορηγών. Οι χορηγοί για να έρθουν θέλουν κόσμο – ο κόσμος δεν έρχεται, οπότε οι χορηγοί δεν έρχονται. Και το αντίστροφο. Είναι λίγο δύσκολο το πρόβλημα αυτό. Το άθλημά μας δυστυχώς, είναι δύσκολο να γίνει κατανοητό από το ευρύ κοινό και οι κανονισμοί που αλλάζουν συνέχεια το κάνουν ακόμη δυσκολότερο. Όπου θεωρώ ότι αυτοί οι κανονισμοί που αλλάζουν, δεν έχουν καμία ουσία για το άθλημα. Αλλά άλλοι αποφασίζουν. Δεν μας ρωτάει κανένας…

Και πάλι φυσικά όλο αυτό το φαινόμενο έχει ερωτηματικά – δεν ευθύνεται αποκλειστικά αυτό… Χρόνια τώρα η μη προσέλευση του κόσμου στα κολυμβητήρια είναι γεγονός – είναι πρόβλημα. Ακόμα και μετά το Ολυμπιακό μετάλλιο – Πίστευα ότι θα αλλάξει κάτι…».

Η οπτική του Νίκου Βενετόπουλου για την Εθνική Ανδρών και το «υλικό» που τροφοδοτεί τα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα…

«Η Εθνική ομάδα θεωρώ ότι είναι στα καλύτερά της. Είμαστε από τους πολύ τυχερούς που βέβαια έχουμε δουλέψει για αυτό – να έχουμε παιδιά πάρα πολύ νεαρά σε ηλικία. Και να είναι πάρα πολύ καλοί αθλητές. Είμαι πολύ αισιόδοξος για την εθνική ομάδα. Μπορούμε να φτάσουμε πάρα πολύ ψηλά – να μείνουμε μάλλον, όχι να φτάσουμε – γιατί είμαστε ήδη πολύ ψηλά. Να μείνουμε εκεί που είμαστε. Και να διεκδικήσουμε πάλι μετάλλια και στα παγκόσμια και του χρόνου στα Πανευρωπαϊκά και τους Ολυμπιακούς αγώνες».

«Υπάρχει πάρα πολύ υλικό, είμαστε θεωρώ σε πάρα πολύ καλό επίπεδο. Τα σωματεία δουλεύουν με πολλούς αθλητές. Η μόνη μου διαφωνία είναι αυτή που έχω εκφράσει πάρα πολλές φορές στα σωματεία – ότι πρέπει στις μικρές ηλικίες να επενδύσουμε πάρα πολύ στην ατομική τεχνική. Να στραφούμε εκεί! Γιατί βλέπω πάρα πολλά σωματεία: κολύμπι, κολύμπι, κολύμπι… και αφήνουνε τελευταία και ίσως δεν κάνουν και καθόλου ατομική τεχνική. Αν παρατηρήσεις σε όλες τις χώρες – σε αυτές τις ηλικίες, εγώ που τα έχω παρακολουθήσει πάρα πολλά χρόνια, είναι ότι είμαστε καλύτεροι στα συστήματα, στα κολύμπια, σε όλα αυτά… και είμαστε από τους χειρότερους στην ατομική τεχνική των αθλητών».

«Είναι αυτό που θεωρώ μεγάλο λάθος σε εμάς – το κυνήγι του πρωταθλήματος. Το να πάρω το πρωτάθλημα το παιδικό, το εφηβικό, των Νέων… Για μένα αυτό πρέπει να έρχεται σε δεύτερη και τρίτη μοίρα. Τα παιδιά πρέπει να μαθαίνουν πόλο. Όλα τα παιδιά προορίζονται για να πάνε να παίξουν στο ανδρικό. Για μένα αυτός είναι ο προορισμός τους και αυτός είναι ο προορισμός της κάθε Ακαδημίας. Να βγάλει παιδιά για να επανδρώσει το ανδρικό της τμήμα. Το να πάρω ένα παιδικό πρωτάθλημα με οποιοδήποτε τρόπο – χωρίς να ξέρω πόλο, γιατί κολυμπάω καλά ή γιατί οτιδήποτε άλλο… Σε βάθος χρόνου δεν είναι καλό».

«Το πως θα τοποθετήσω το σώμα μου σε κάθε πιθανή φάση, το πώς θα κλείσω, το πώς θα σουτάρω, το πώς θα κάνω υποδοχή της μπάλας… Όλα αυτά είναι τα βασικά. Το να μάθω να κολυμπήσω στο 59 το κατοστάρι, ναι θα έρθει με τον καιρό – θα έρθει σίγουρα με την προπόνηση. Αλλά το άλλο δεν θα έρθει σίγουρα… Αν δεν το μάθεις και αν δεν το δουλεύεις από μικρός, δεν θα έρθει ποτέ! Και κάποια στιγμή τα άλλα παιδιά θα βάζουνε γκολ και εσύ θα κοιτάς και θα λες γιατί εγώ δεν μπορώ; Είναι λίγο παρεξηγημένο αυτό».

Η διαφορετική προσέγγιση των Σέρβων στις μικρές ηλικίες – Η ελληνική νοοτροπία και το θέμα των χώρων…

«Δεν υπάρχει ζώνη και ανάμεσα στις μικρές ηλικίες… Είναι πρες μόνο. Και πάρα πολύ ατομική τεχνική. Δηλαδή όλες οι ασκήσεις τους (με πολύ λίγο κολύμπι) είναι ατομική τεχνική – στο να μάθουν το παιδί τι είναι αυτό το άθλημα, πώς παίζεται. Πάσχουμε σε όλο αυτό γιατί οι διοικήσεις θέλουν Πρωταθλήματα με κάθε τρόπο. Δεν τους ενδιαφέρει αν το παιδί ξέρει να πιάνει την μπάλα… Τους ενδιαφέρει να πάρει το Πρωτάθλημα.

Όλα αυτά που τονίζουμε δεν νομίζω ότι χρειάζονται περισσότερο χώρο για να γίνουν… Δηλαδή ναι, χώρος δεν υπάρχει για να παίξεις ένα διπλό – σίγουρα. Αλλά το διπλό για μένα δεν είναι άσκηση, είναι κάτι το οποίο, αφού έχεις κάνει όλα τα άλλα θα παίξεις και διπλό. Δεν νομίζω ότι φταίει τόσο πολύ η έλλειψη χώρου. Σαφώς υπάρχει έλλειψη χώρου, δεν το συζητάω. Μακάρι να είχαμε… Αλλά αυτό έχουμε. Πάνω σε αυτό πρέπει να δουλέψουμε. Έχοντας δει πάρα πολύ παιδικό εφηβικό – και σε διεθνές επίπεδο – θεωρώ ότι εκεί υστερούμε. Σε κανένα άλλο κομμάτι δεν υστερούμε. Ίσα-ίσα που σε όλα τα υπόλοιπα κομμάτια είμαστε καλύτεροι από όλους».

Η διάκριση των Ελλήνων στο εξωτερικό και το άνοιγμα της αγοράς..

«Είμαστε λαός που ξέρει να ελίσσεται και λαός που κινείται πάντα όπως είναι οι Σέρβοι Κροάτες κλπ. Είμαστε λαός που προσαρμόζεται εύκολα, θεωρώ ότι αυτά τα παιδιά που πήγανε στο εξωτερικό είναι εξαιρετικά ταλέντα. Δηλαδή από μικρά φαινόντουσαν ότι θα διακριθούν και θα φτάσουν σε πάρα πολύ υψηλό επίπεδο. Δούλεψαν βέβαια και οι ίδιοι πάρα πολύ – δεν φτάνει μόνο το ταλέντο. Από εκεί και πέρα σαφώς και προτιμούν τους Έλληνες, γιατί έχουμε κάποια χαρακτηριστικά σαν «φυλή» τα οποία είναι πάρα πολύ σημαντικά. Δεν το λέω με την φυλετική έννοια. Είναι ο τρόπος που έχουν μάθει να παίζουν αυτά τα παιδιά από μικρά, ίσως τους βοηθάει στο κομμάτι που – όταν πλέον έχουν φτάσει σε αυτό το επίπεδο να ξέρουν να ελιχθούν και να έχουν διαφορετική αντιμετώπιση των πραγμάτων.

Και να κλείσω λέγοντας για τις Ακαδημίες της ΑΕΚ που ξεκινάμε τώρα μια μεγάλη προσπάθεια να μαζέψουμε παιδιά, γιατί θεωρώ ότι μια ομάδα αν δεν έχει Ακαδημίες είναι καταδικασμένη. Εμείς έχουμε το πρόβλημα με το κολυμβητήριο – δεν έχουμε κολυμβητήριο δικό μας. Προσπαθούμε σιγά σιγά με χίλια βάσανα να φτιάξουμε τις δικές μας Ακαδημίες με παιδιά τα οποία θα έρθουν να παίξουν για την ΑΕΚ. Γίνεται ένα καλοκαιρινό καμπ όπου ξεκινάμε από τον Ιούνιο που θα έχει πάρα πολλά happenings. Θα συμμετέχουν και όλοι οι προπονητές της ΑΕΚ, μαζί θα είναι και κάποιοι αθλητές μας που θα βοηθήσουν σε αυτό το κομμάτι – να δείξουν στους νέους αθλητές το ίδιο το άθλημα. Ήρθε η στιγμή για την ΑΕΚ να ξεκινήσει να έχει αυτού τους είδους την δραστηριότητα στο κομμάτι των Ακαδημιών».

Συνέντευξη: Ορέστης Κανελλόπουλος

You may also like

Retina Logo Mobile Aquafeed24

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

© AQF24 MEDIA