Το αίσθημα της ευγνωμοσύνης κυλιέται στις λάσπες με το συναίσθημα της στενοχώριας και αυτό δημιουργεί μια γοητευτική αλήθεια που την προσφέρουν τα σπορ. Μόνο ο αθλητισμός (και η μουσική των Mathame) μπορούν να προσφέρουν τέτοιες στιγμές και όταν ένας θρύλος αποσύρεται από την ενεργό δράση, στα γραφεία του #AQF24 κάνουμε εικονικό «πασίγιο».
Το βράδυ της Τρίτης στη Μπρέσια τα συναισθήματα ξεχείλιζαν στην έδρα των «Λιονταριών», καθώς ήταν η τελευταία παράσταση του Κρίστιαν Πρεσούτι μπροστά στους φίλους της ομάδας που λατρεύτηκε σαν θεός. Ο 40 ετών Ιταλός αθλητής έχει αποφασίσει να αποσυρθεί μετά το τέλος της σεζόν και επειδή η Ιταλία είναι μια κανονική χώρα, που τιμά τους σπουδαίους, στήθηκε γιορτή για να τον αποχαιρετίσουν όπως του αξίζει.
Το γεγονός ότι είχαμε τη χαρά να απολαμβάνουμε έναν αθλητή όπως ο Πρεσούτι μέχρι αυτή την ηλικία είναι μια δεδομένη δόση τύχης και παράλληλα το ότι αποσύρεται από την ενεργό δράση μας θυμίζει ότι μεγαλώνουμε (εντάξει, όχι πολύ ακόμη), διότι μπήκαμε στο σπορ και οι πρώτες… διεθνείς εικόνες ήταν από εκείνη την Ιταλία που είχε δημιουργήσει ο Σάντρο Καμπάνια και ο αρχηγός της Μπρέσια πάντοτε ξεχώριζε. Ανακαλώντας τις μνήμες, η γεύση που έχουμε και ευελπιστούμε να είναι σωστή εκφράζεται ως εξής για την αγωνιστική ικανότητα του Ιταλού αθλητή: «Δεν μπορεί να το κάνει… Α, το έκανε».
Πάντοτε εκεί όταν η μπάλα ήταν βαριά, πάντοτε λίγο εκτός πλαισίου, αλλά και πολύ εντός αυτού, καθώς αξιοποιούσε την τακτική με συνέπεια και μεγάλα γκολ, παρότι όχι δεινός σκόρερ, είτε με την Ιταλία, είτε με τους συλλόγους που αγωνίστηκε. Παγκόσμιος Πρωταθλητής στη Σαγκάη το μακρινό πια 2011, αξέχαστες εμφανίσεις στο Λονδίνο έναν χρόνο μετά όπου οι Ιταλοί έφθασαν στον τελικό, αποκλείoντας σε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια που έχουμε δει ποτέ τη Σερβία στα ημιτελικά με σκορ 9-7.
Είδωλο του ο Φραντσέσκο Τότι, όντας Ρωμαίος και έχοντας τατουάζ το έμβλημα της Ρόμα στην πλάτη του, ενώ ξεκίνησε από εκεί την καριέρα του και έχει παράλληλα αγωνιστεί σε Καμόλι, Προ Ρέκο, Κρεμόνα πριν φθάσει στη Μπρέσια το 2009 (Είχε αγωνιστεί εκεί και το 2006-2007) κατακτώντας το πρωτάθλημα το 2021 με συμπαίκτες τους Βλαχόπουλο και Νικολαΐδη, το Κύπελλο το 2012 και το Γιούρο Καπ το 2016. Δύο Ολυμπιακά μετάλλια το 2012 με το αργυρό και το χάλκινο στο Ρίο το 2016, καθώς και ένα ασημένιο στο Πανευρωπαϊκό του 2010.
Ως Μέσο, αλλά κυρίως ως λάτρεις του σπορ, είμαστε ευγνώμονες που θα βρεθούμε στο FINAL 8, στο τελευταίο του παιχνίδι! Grazie, Capitano!
