ΤΟ ΕΝ ΛΟΓΩ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΦΩΝΤΑ ΜΟΥΔΑΤΣΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΗ ΤΡΑΝΤΑ.
Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας (08/03) μπορεί να πέρασε, όμως οι ευρωπαϊκές προκλήσεις δύο σπουδαίων ελληνικών ομάδων (Ολυμπιακού και Εθνικού Πειραιά) πλησιάζουν και η ομάδα του #Aquafeed24 αναπολεί την… πρώτη χρυσή σελίδα που γράφτηκε στην ιστορία της ελληνικής γυναικείας υδατοσφαίρισης σε επίπεδο… Ευρωλίγκας! Ας θυμηθούμε για ακόμη μια φορά, μια ένδοξη στιγμή του παρελθόντος του υγρού στίβου στην Ελλάδα, εκεί όπου τα κορίτσια του ΑΝΟ Γλυφάδας (2000) έγιναν η πρώτη ομάδα της Ελλάδας που κατακτά ευρωπαϊκό τίτλο.
Σαν σήμερα λοιπόν, 12 Μαρτίου 2000, η κορυφαία αθλητική «παρέα» των Βάσσου, Ελληνάκη, Ζαχαράκη, Μωραϊτίδου, Κοζομπόλη, Καλογερά, Οικονομοπούλου, Μωραΐτη, Ιωσηφίδου, Καραπατάκη, Λάγιου, Μακαρονά, Μιχαηλίδη και Πάτερου κατέκτησε την κορυφή της Ευρώπης, ανοίγοντας ταυτόχρονα ένα σπουδαίο κεφάλαιο του ελληνικού αθλητισμού ως η πρώτη γυναικεία ομάδα υδατοσφαίρισης που… «σήκωσε» το Κύπελλο Πρωταθλητριών!
Ερχόμενες από την κατάκτηση του εγχώριου Πρωταθλήματος το 1999, τα κορίτσια της Γλυφάδας αποφάσισαν να μην σταματήσουν εκεί. Έτσι ακριβώς η ερχόμενη χρονιά έμελλε να είναι η λαμπρότερη, έμελλε να είναι η χρονιά που για πρώτη φορά ελληνική γυναικεία ομάδα, θα έφτανε στο “Έβερεστ” των Ευρωπαϊκών τίτλων συλλόγων. Φυσικά και έκτοτε το παράδειγμα τους ακολούθησαν και άλλες ομάδες, όμως ήταν εκείνες που…”έσπασαν” τον πάγο.
Πάμε να απολαύσουμε το πως γράφηκε η τότε ιστορία:
Η ομάδα του Φώντα Μουδάτσιου με βοηθό τον Άλαν Σαρπ ήταν στον όμιλο με τις Ουραλότσκα (Ρωσία), Οριζόντε (Ιταλία), και Χονχενλίμπουργκερ (Γερμανία).
ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΠΛΗΡΗ ΡΟΣΤΕΡ ΤΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΣΤΟΥΣ 2 ΟΜΙΛΟΥΣ:
Στα τρία παιχνίδια που δόθηκαν τότε οι “Γλυφαδιώτισσες” δεν ηττήθηκαν σε κανένα αφού κέρδισε τις Ουραλότσκα και Χονχενλίμπουργκερ με 8-7 και 11-5 αντίστοιχα ενώ ήρθαν ισόπαλες 5-5 με την Οριζόντε. Όμως το ΠΩΣ ήρθε εκείνη η ισοπαλία είναι από τις αγωνιστικές ιστορίες που πρέπει να μπαίνουν στα all time great highlights. Πάμε λοιπόν να δούμε: 4ο επτάλεπτο και οι Ιταλίδες έχουν βάλει τα δύσκολα στα κορίτσια του Φώντα Μουδάτσιου, τις πιέζουν ασφυκτικά. Η Γλυφάδα είναι πίσω το σκορ είναι όμως πολύ κοντά. Και φτάνουμε στη…στιγμή. Το ρολόι γράφει ότι μένουν 45 δευτερόλεπτα για τη λήξη και η ομάδα του Τζιοβάνι Πουλιαφίτο “κρατάει” το παιχνίδι στα χέρια της, προηγούμενη με 5-4. Η Γλυφάδα έχει επίθεση και ο χρόνος λήγει, όλα δείχνουν τέλος, όμως εκείνη την ώρα μίλησε το «7» των Ελληνίδων. Η Βούλα Βάσσου με ένα μυθικό σουτ σχεδόν από το κέντρο της πισίνας, νικά την Κόντι, μία από τις καλύτερες τερματοφύλακες στον κόσμο εκείνη την εποχή και “γράφει” το 5-5.Η Αφού λοιπόν δεν έχασε τότε, πως να χάσει μετά…
Έτσι έθεσαν στέρεες βάσεις για τη συνέχεια, αφού προκρίθηκαν ως δεύτερες στον όμιλο σε ισοβαθμία με την Οριζόντε με 5 πόντους η κάθε μία. Τότε είναι που άρχισαν τα δύσκολα, όμως η ελληνική ομάδα δε λύγισε. Προκρινόμενες ως δεύτερες στους ημιτελικούς διασταυρώθηκαν με την ομάδα που τερμάτισε πρώτη στο δικό της όμιλο, τη Ζέντες. Εκεί οι Μαγυάρες ξεκίνησαν καλύτερα το παιχνίδι όμως η ψυχή των Ελληνίδων βγήκε προς τα έξω στο δεύτερο ημίχρονο ανατρέποντας το εις βάρος τους 2-3 στο ημίχρονο και πήραν τη νίκη με 6-5, και ουσιαστικά την πρόκριση για τον Μεγάλο Τελικό της Ευρωλίγκας.
Εκεί συνάντησαν τη Σκιφ Μόσχας η οποία είχε αποκλείσει την Οριζόντε στον ημιτελικό με 3-4! Σε ένα συναρπαστικό παιχνίδι στο Δημοτικό Κολυμβητήριο Κολοκυνθούς στην Αθήνα, η Γλυφάδα υπέταξε τις σκληροτράχηλες Ρωσίδες με 7-5, σε ένα παιχνίδι όπου οι Ελληνίδες το έλεγχαν από την αρχή με τη διαφορά να έχει φτάσει και στα 4 τέρματα (7-3). Πρώτη σκόρερ για τις Πρωταθλήτριες Ευρώπης ήταν η Βούλα Κοζομπόλη με 3 τέρματα ενώ για τις Ρωσίδες η Βασίλιεβα με 4. Όλες οι παίκτριες ήταν εκπληκτικές και συνέβαλαν τα μέγιστα στην κατάκτηση αυτής κορυφής. Λίγο πριν το τέλος όλα είχαν κριθεί…και τα δευτερόλεπτα μετρούσαν αντίστροφα. Το ρολόι έγραψε 0 και η ιστορία είχε πλέον γραφτεί, δεν ήταν ψέμα.
Τα επτάλεπτα του παιχνιδιού: 1-1, 3-1, 1-1, 2-2
ΓΛΥΦΑΔΑ: Γεωργία Ελληνάκη, Αγγελική Λάγιου, Σταρούλα Κοζομπόλη 3, Κατερίνα Οικονομοπούλου 1, Αμαλία Πάτερου, Κατιάνα Ζαχαράκη, Βούλα Βάσου 1, Σοφία Ιωσιφήδου, Εύη Μωραϊτίδου 1, Αιμιλία Μιχαηλίδου, Αγγελική Καραπατάκη, Αντωνία Μωραΐτη 1, Καμίλα Πεντρόζα 1, Αλεξάνδρα Καλογερά, Βικτόρια Μακαρονά
Σκόρερ της ΣΚΙΦ: Βασίλιεβα 4, Τολκούνοβα 1
Η Γλυφάδα, η ομάδα του Φώντα Μουδάτσιου και του Μπάμπη Τραντά εφόρου της ομάδας, των στυλοβατών της, ήταν στην κορυφή, εκεί που κανείς πριν δεν είχε φτάσει. Η ομάδα με τις 13 Ελληνίδες και τη μία Βραζιλιάνα, την Καμίλα Πεντρόζα, χάραξε το δρόμο και έδειξε τον τρόπο στις επόμενες γενιές.
BONUS STORY:
Ο ΑΝΟΓ ο οποίος θα διοργάνωνε τον τελικό στην Αθήνα ήταν σε αναζήτηση “στέγης”, δηλαδή…κολυμβητηρίου. Οι αρχικές προσπάθειες για εύρεση ενός κολυμβητηρίου δεν τελεσφόρησαν, ωστόσο η λύση βρέθηκε με το κλειστό Δημοτικό Κολυμβητήριο Κολοκυνθούς να είναι εν τέλει το μέρος που θα φιλοξενούσε τον τελικό. Έτσι λοιπόν επειδή το κολυμβητήριο δεν…προσφερόταν για φίλαθλο κοινό, η διοίκηση του ΑΝΟΓ πήρε την πρωτοβουλία και τοποθέτησε λειώμενα καθίσματα ώστε να μπορέσουν οι φίλοι της Γλυφάδας αλλά και της Ελληνικής Υδατοσφαίρισης να παρακολουθήσουν αυτό το σπουδαίο αθλητικό γεγονός το οποίο έμελλε να εξελιχθεί στο παραμύθι με το ομορφότερο τέλος.
Σήμερα λοιπόν, 22 χρόνια μετά και 8 ελληνικούς ευρωπαϊκούς τίτλους αργότερα (Ευρωλίγκα: 5 – Λεν Τρόφι 3), η γυναικεία υδατοσφαίριση της χώρας μας διαπρέπει, μεγαλώνει και μας προσφέρει ακόμα περισσότερες συγκινήσεις κάθε χρόνο, όχι μόνο σε επίπεδο Ευρωλίγκας… Είναι σημαντικό ωστόσο, να θυμόμαστε και να τιμούμε όσους και όσες έκαναν… «την αρχή». Να ανασύρουμε μνήμες σημαντικών προσώπων, παικτριών και προπονητών που μπορεί να μην βρίσκονται πια κοντά μας, όμως έβαλαν το «λιθαράκι» τους σε ένα μοναδικό «αθλητικό έργο» που ακόμα συνεχίζει να εξελίσσεται.
Και κάπως έτσι γράφτηκε ιστορία. Πως θα μπορούσε όμως ένα αφιέρωμα σε ένα τόσο σπουδαίο επίτευγμα, σε μία τόσο ιστορική στιγμή, να κλείσει χωρίς την δήλωση κάποιας από τις πρωταγωνίστριες εκείνης της ομαδάρας; Έτσι και εμείς είχαμε την τιμή να μιλήσουμε με ένα πάρα πολύ σημαντικό κομμάτι εκείνου του άκρως επιτυχημένου παζλ. Η αρχηγός εκείνης της ομάδας η οποία υπήρξε και επί σειρά ετών πρώτη σκόρερ της Εθνικής Ομάδος, ενώ με το σκουφάκι του ΑΝΟΓ πέτυχε συνολικά 382 γκολ, η Βούλα Βάσσου, μας μιλά για τις αναμνήσεις που έχει από εκείνο το υπέροχο “ταξίδι” με τον ΑΝΟΓ.
Η αρχηγός της Γλυφάδας Βούλα Βάσσου στο #Aquafeed24 για τα όσα θυμάται από τις 12 Μαρτίου του 2000, για το ταξίδι μέχρι εκεί αλλά και τους ανθρώπους που συνέβαλαν ώστε να φτάσει η ομάδα στην κορυφή.
«Δεν ξέρω ειλικρινά τι να πρωτοπώ για τότε. Έχουν περάσει τόσα χρόνια αλλά όσο το σκέφτομαι έρχονται στο μυαλό μου πολλές εικόνες. Πρώτα από όλα θέλω να πω ότι η ομάδα αυτή ήταν κατα κύριο λόγο έργο του Φώντα Μουδάτσιου του προπονητή μας, και του εφόρου της ομάδας μας, του Μπάμπη Τραντά. Και οι δύο έχουν φύγει από τη ζωή και η αλήθεια είναι ότι με συγκινεί πολύ η θύμηση αυτών των ανθρώπων. Ήταν δύο καταπληκτικοί άνθρωποι οι οποίοι συνέβαλαν πραγματικά τα μέγιστα στο φτάσουμε εκεί που φτάσαμε. Ήταν αυτοί που πρώτοι από όλους είχαν την σκέψη ότι η ομάδα θα κάνει το επόμενο βήμα, γιατί δεν ήταν κάτι το οποίο έγινε από την μία μέρα στην άλλη. Αυτοί οι δύο άνθρωποι το πίστεψαν και το προσπάθησαν να το περάσουν αυτό στην ομάδα. Και το έκαναν, η ομάδα είχε “μέταλλο”, δε φοβόταν. Κερδίσαμε αήττητες τη διοργάνωση και εκτός αυτού, ακόμα και όταν η ομάδα βρισκόταν πίσω στο σκορ καταφέρναμε και ανατρέπαμε την κατάσταση. Ήμασταν μία πραγματικά πολύ καλή ομάδα και ήμασταν πραγματικά πάρα πολύ χαρούμενες τότε που πετύχαμε κάτι τέτοιο, ήταν υπέροχο. Πραγματικά όσο τα σκέφτομαι, είναι πολύ συγκινητικό».
Θέλουμε να ευχαριστήσουμε θερμά την σπουδαία αθλήτρια και τότε Πρωταθλήτρια Ευρώπης με τον ΑΝΟΓ, Βούλα Βάσσου, για την πολύτιμη βοήθειά της και όλο το φωτογραφικό υλικό που απλόχερα μοιράστηκε μαζί μας.
Επιμέλεια: Γιώργος Φραγκάκης/Δέσποινα Μπαλαχτάρη
