Μήτε δάκρυα μήτε αναφιλητά. Το άθλημα έχει αλλάξει προ πολλού, ο καθείς με τις επιλογές του πορεύεται και όποιος μένει στα αναχρονιστικά ρομάντζα, αυτομάτως αποκτά τάσεις αυτοκαταστροφής. Η πικρή, στυγερή και αποστειρωμένη αλήθεια επιβεβαιώθηκε για μία ακόμα φορά με τα αποτελέσματα το βράδυ της Δευτέρας (8/1) στο τουρνουά των ανδρών και καλό θα είναι να σταθούμε όλοι στην πραγματικότητα αντάμα, να την κοιτάξουμε την αλήθεια χωρίς περιστροφές και να μην σταθούμε σε θεωρίες συνομωσίας. Άλλωστε όλοι με τις αποφάσεις τους πορεύονται. Φτιάχνουν σενάρια και επιλέγουν αντίπαλο και μονοπάτι, όπως έκαναν και οι ελληνικές ομάδες – κάποιες φορές – παλιότερα και τους γύρισε μπούμερανγκ. «Όπως έστρωσες, θα κοιμηθείς» που λέει και ο θυμόσοφος λαός.
Η «Επίσημη Πετυχημένη» μετά την ήττα σοκ από την Ιταλία (λόγω της εμφάνισης), συνήλθε όπως αναμενόταν και έκανε το καθήκον της απέναντι στη Γεωργία για να πάρει το εισιτήριο για την επόμενη φάση. Μόνο που μετά την επικράτησή της (18-9) το πιθανότερο σενάριο βάσει δυναμικής των ομάδων αλλά και επιδιωκόμενου σκοπού (εισιτήριο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες) ήταν πως η Ελλάδα θα τερμάτιζε στη 2η θέση του ομίλου πίσω από τους Ιταλούς και μπροστά από τους Ούγγρους τους οποίους κέρδισε στην πρεμιέρα, αν και εφόσον η «Σετεμπέλο» έκαμπτε την αντίσταση των νεανικών Μαγυάρων που δεν στερούνται ταλέντου πλην όμως εμπειρίας από την ομάδα που ανέβηκε στο θρόνο της υφηλίου στη Φουκουόκα και έχοντας φυσικά κλείσει ήδη θέση για το Παρίσι. Η λογική στις μέρες μας ωστόσο πάει… περίπατο.
Ο Σάντρο Καμπάνια αποφάσισε να ξεκουράσει τον Ντι Φούλβιο (δεν είχε και τον Ντι Σόμα) και να στερήσει από την ομάδα του δύναμη πυρός και απειλή στην επίθεση (οι καλύτεροι σουτέρ). Με απλή ήττα τερματίζαν και πάλι στην κορυφή, με αρνητικό αποτέλεσμα 5 και πλέον γκολ διαφοράς, έρχονταν δεύτεροι. Κοιτάξαν τη διασταύρωση, είναι ορατό διά γυμνού οφθαλμού. Αφού δεν τους βγήκε το παιχνίδι και οι Ούγγροι μπήκαν με το… μαχαίρι στα δόντια, έλαβαν υπόψιν τους τον προημιτελικό. Και ήθελαν να αποφύγουν τον κακό τους «δαίμονα» Σερβία. H γεματη μπρίο αρμάδα του Ζολτ Βάργκα τα κατάφερε στο φινάλε και έτσι η Εθνική μας ομάδα κατέληξε να παίζει χιαστί με τους Ολλναδούς (ξεκουράζεται λιγότερο δηλαδή) για να περάσει στην 8άδα.
Και εκεί αν όλα κυλήσουν ομαλά. εκεί θα βρει τους διοργανωτές μετά το… θρίλερ με τους Μαυροβούνιους. Ας μην γελιόμαστε, οι Κροάτες έχουν μία χείρα βοηθείας όπως την είχαν και στο προηγούμενο Ευρωπαϊκό. Ποιος μπορεί να ξεχάσει άλλωστε τι συνέβη στο μεταξύ μας παιχνίδι στο Σπλιτ το Σεπτέμβρη εκείνο; Ακόμα προσπαθούμε να καταλάβουμε τι συνέβη στο γκολ του Βλαχόπουλου δευτερόλεπτα πριν τη λήξη. Οι διαιτητές έδειξαν οφσάιντ και η στατιστική της LEN επιθετικό φάουλ. Στην… πρεμούρα, οι απόψεις διίστανται.
Όπως και να ‘χει, το περιβόητο γκολ του Ράντοβιτς στα 19” πριν μηδενίσουν τα χρονόμετρα, ακυρώθηκε (όχι από τον Σταυρίδη). Πολύ δύσκολη φάση γιατί μπορεί τη στιγμή που σηκώθηκε να εκτελέσει να ήταν εκτός της ζώνης των 6 μέτρων καθαρά ωστόσο η παράβαση είναι φαίνεται, βάσει λήψης, να έγινε μέσα σε αυτή και να βγήκε για να πάρει την προσπάθεια. Συνεπώς καλώς ακυρώθηκε. Είχε προηγηθεί και αποβολή χωρίς αντικατάσταση για βιαιοπραγία του Πόπαντιτς.
Το πόλο έχει αλλάξει. Νέοι κανονισμοί έχουν επιβληθεί, το τουρνουά διεξάγεται με νέο φορμάτ, η νίκη στα πέναλτι δίνει δύο βαθμούς παίρνοντας στοιχεία από το βόλεϊ (γι’ αυτό το μονοπάτι δεν μας φέρνει με τους Μαυροβούνιους) όπως και στο LEN Champions League και το VAR έχει μπει στη ζωή μας σε πρώιμο ακόμα στάδιο. Ο βαθμός προσαρμοστικότητας στη νέα τάξη πραγμάτων αποτελεί μείζονος σημασίας ζήτημα όταν όλα «τρέχουν» και μπαίνει η σκοπιμότητα στο παιχνίδι. Όποια ομάδα μπορεί να το κατανοήσει και φυσικά συνδυάζει το ταλέντο, τη στόφα και το know how έχει πλεονέκτημα ακόμα κι όταν η αντίπαλος λαμβάνει μία έξτρα βοήθεια. Όσοι από την άλλοι μένουν προσκολλημένοι στον ιερό τους λόγο, «ψαλιδίζουν» αυτόματα και τις πιθανότητές τους και φεύγουν με το κεφάλι ψηλά (αλλά φεύγουν). Διαλέξτε και πάρτε.
