Έκαναν κατάθεση ψυχής το τελευταίο δίμηνο. Απέδειξαν πρώτα απ’ όλα στους εαυτούς τους και έπειτα σε όλους τους υπόλοιπους, αυτούς που τες αμφισβητούσαν αλλά και τις στήριζαν μέχρι τελευταίας ρανίδος της πίστης τους, πως είναι φτιαγμένες για μεγάλα πράγματα.
Ο ανήφορος έγινε… ισάδι. Με λακκούβες και παγίδες που κάποιες φορές ούτε το ατέρμονο μέσα τους και το μαχητικό τους ποιόν, δεν μπορεί να προσπεράσει χωρίς να τρανταχτεί. Θα το καταφέρουν όμως και αυτό, θα περάσουν πάνω από κάθε εμπόδιο γιατί μπορούν και θέλουν και το αξίζουν.
Η Εθνική ομάδα πόλο γυναικών έφτασε μία ανάσα από το μετάλλιο. Το άγγιξε δις όμως στα σημεία στις λεπτομέρειες και ενώ το είχε στο χέρι, φορεμένο στο λαιμό της, (της) το αφαίρεσαν.
Η «γαλανόλευκη» μετά την απίθανη εξέλιξη του μικρού τελικού και την κατάληψη της 4ης θέσης τελικώς στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Ντόχα, πλημμύρισε με δάκρυα. Δεν μπορούσαν να το χωνέψουν, δεν το χωρούσε ο νους τους.
Αυτά τα κορίτσια, τα χρυσά στις καρδιές μας κορίτσια που γύρισαν το διακόπτη στις δύο τελευταίες διοργανώσεις, μπορούν και ΠΡΕΠΕΙ να είναι ΥΠΕΡΗΦΑΝΑ για όσα πέτυχαν και όσα άγγιξαν. Δεν περνάει δυστυχώς πάντα από το χέρι τους. Τώρα είναι που χρειάζονται μια μεγάλη αγκαλιά, τώρα είναι που πρέπει και οφείλουμε να τους δείξουμε την ευγνωμοσύνη μας.
Η Εθνική ομάδα πόλο γυναικών επιστρέφει στην πατρίδα αύριο το πρωί. Το Σάββατο (17/2) στις 11:50, οι ΑΞΙΟΘΑΥΜΑΣΤΕΣ αυτές αθλήτριες θα βρίσκονται στο Ελευθέριος Βενιζέλος και επιβάλλεται η αίθουσα αφίξεων να είναι γεμάτη.
