To 5o διεθνές τουρνουά «Ανδρέας Γαρύφαλλος» έρχεται από 26-28 Οκτωβρίου στο κολυμβητήριο που φέρει το όνομα του Πατριάρχη της ελληνικής υδατοσφαίρισης!
Το τουρνουά αναμένεται πιο δυνατό από ποτέ, παρότι προπονητικού χαρακτήρα και διεξάγεται για ηλικίες U15 & U13, με διοργανωτές τον Εθνικό Πειραιώς, τον ΟΠΑΝ και τον Δήμο Πειραιώς.
Η συμμετοχή στους αγώνες είναι μεγαλύτερη από ποτέ καθώς συμμετέχουν 14 ομάδες (Ορισμένες με ομάδες και στις δύο κατηγορίες), ενώ ξεχωρίζει η παρουσία της γερμανικής OSC Potsdam.
Πέραν των Γερμανών θα συμμετάσχουν ο Εθνικός Πειραιώς, ο ΝΟ Βουλιαγμένης, ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, ο Ιωνικός, η ΑΕ Κερατσινίου, ο Πανιώνιος, η Καστέλα και ο ΝΟ Καλαμακίου.
Πρόγραμμα
Η εμβληματικότερη φυσιογνωμία της ελληνικής υδατοσφαίρισης
Ο «πατριάρχης» του ελληνικού πόλο, Ανδρέας Γαρύφαλλος, είχε μεγάλη συμβολή στην ανάπτυξη της Ελληνικής υδατοσφαίρισης καθώς και στο να γίνει ο Εθνικός Πειραιώς ο «Αυτοκράτορας» του αθλήματος.
Είχε κερδίσει οκτώ πρωταθλήματα στους Πανελλήνιους κολυμβητικούς αγώνες, 18 πρωταθλήματα και έξι Κύπελλα Ελλάδας στο πόλο, είχε 140 συμμετοχές στην Εθνική ομάδα, της οποίας ήταν αρχηγός, όπως και στον Εθνικό, ενώ διακρίθηκε και στην Εθνική Ενόπλων Δυνάμεων, όπου ήταν παίκτης προπονητής και αρχηγός κατακτώντας δύο φορές τον Παγκόσμιο τίτλο.
Εργάσθηκε και ως προπονητής για περισσότερα από 15 χρόνια στις Εθνικές ομάδες ανδρών και νέων, οδηγώντας τις σε τρεις Ολυμπιακούς Αγώνες, σε πέντε παγκόσμια και σε έξι πανευρωπαϊκά Πρωταθλήματα.
Επίσης υπήρξε προπονητής στον Εθνικό, στον Αρη Θεσσαλονίκης, στο Ν.Α.Ο. Κέρκυρας, στον Παναθηναϊκό, στο Ν.Ο. Χίου και στον Ηρακλή Θεσσαλονίκης, ενώ διατέλεσε και Πρόεδρος του Δ.Σ του Εθνικού.
Υπό την καθοδήγησή του, η εθνική νέων, κατέκτησε στην Ουγγαρία το αργυρό μετάλλιο, που ήταν το πρώτο που κέρδισε η Ελλάδα σε αυτή την κατηγορία.
Ως αθλητής , μετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1968 (Μέξικο), όπου ήταν και προπονητής ταυτόχρονα, πετυχαίνοντας 4 γκολ. Νωρίτερα με την Εθνική ομάδα μετείχε στους 1ους Μεσογειακούς Αγώνες (Αλεξάνδρεια) όπου η Ελλάδα ήταν 3η, καθώς και το 1967 στην Τύνιδα(4η η Ελλάδα). Το 1958 ήταν σημαιοφόρος της ελληνικής αποστολής κολύμβησης στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Βουδαπέστης.
Με τον Εθνικό Πειραιά – με τον οποίο υπήρξε και δύο φορές πανελληνιονίκης κολύμβησης – κατέκτησε ως αθλητής 17 συνολικά πρωταθλήματα Ελλάδας από το 1948 έως το 1968 και 6 Κύπελλα Ελλάδας από το 1953 έως και το 1958 που ολοκληρώθηκε η πρώτη περίοδος της διοργάνωσης.
Ως ομοσπονδιακός τεχνικός, οδήγησε σε δύο διοργανώσεις Ολυμπιακών Αγώνων την Εθνική μας ομάδα την οποία κοουτσάρισε το 1968 και την περίοδο 1973-1982. Το 1968 στο Μεξικό (14η) και το 1980 στη Μόσχα (10η). Ήταν προπονητής της στα Προολυμπιακά του 1968 στο Μιλάνο, του 1979 στο Χβαρ και το 1980 στη Σόφια.
Μαζί του Εθνική ομάδα μετείχε σε 3 Παγκόσμια πρωταθλήματα. Το 1973 στο Βελιγράδι (12η), το 1978 στο Βερολίνο (12η) και το 1982 στο Γκουαγιακίλ (12η). Ακόμη στα προκριματικά του 1973 στο Χβαρ και του 1975 επίσης στο Χβαρ (αποκλείστηκε).
Επίσης στα Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα του 1977 στο Φάλκοπινγκ (9η/1η στη Β’ κατηγορία) και του 1981 στο Σπλιτ (10η/2η στη Β’ κατηγορία), καθώς και στα προκριματικά του 1974 στο Λονδίνο (4η αποκλείστηκε) και του 1981 στην Κίκιντα (3η)
Προπονητής της Εθνικής Νέων σε 3 Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Το 1975 στο Γιόνκεπινγκ (9η), το 1980 στο Σιτάρντ (13η) και το 1992 στο Σοπρόν όπου η ελληνική υδατοσφαίριση κατέκτησε το πρώτο της μετάλλιο (χάλκινο) στις υποδομές με νίκη (9-8) επί της Ιταλίας στον μικρό τελικό.
Ήταν προπονητής της Εθνικής ομάδας Ανδρών, στους Μεσογειακούς Αγώνες του 1975 στο Αλγέρι 4η) και του 1979 στο Σπλιτ (4η).
Ως παίκτης – προπονητής ανέβηκε δύο φορές στην κορυφή του κόσμου με την Εθνική Ενόπλων.
