Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι η μαγεία του αθλητισμού είναι να δίνει τη δυνατότητα στους ασκούμενους να ονειρεύονται, είτε πρόκειται για ερασιτέχνες είτε για επαγγελματίες αθλητές. Κάποιες φορές η ζωή φέρνει μπροστά μας εμπόδια που αρχικά φαίνονται ανυπέρβλητα. Οι πιο «ρομαντικοί» τονίζουν ότι αυτά τα εμπόδια εμφανίζονται στη ζωή μας για να μας υπενθυμίσουν πόσο δυνατοί είμαστε ή μπορούμε εν δυνάμει να γίνουμε και πως κάθε μέρα πρέπει να «τρυπάμε» το ταβάνι μας. Γι’ αυτό υπάρχουν άνθρωποι σαν τον Χαράλαμπο Ταϊγανίδη, για να μας θυμίζουν ότι τα όνειρα όχι μόνο δεν έχουν όρια και σκοτάδι, αλλά κρύβουν επίσης τόλμη, επιμονή και αυταπάρνηση. Η αναφορά στον συγκεκριμένο άνθρωπο-αθλητή-υπόδειγμα (όπως επιθυμείτε να τον αποκαλέσετε) δεν είναι τυχαία, καθώς με το πρόσφατο επίτευγμά του έδωσε όραμα και κίνητρο στα νέα παιδιά να παλέψουν και να μοχθήσουν για να κάνουν το αδύνατο δυνατό.
Ο γεννημένος στη Θεσσαλονίκη κολυμβητής έκανε εκείνο που φάνταζε απίθανο: κολύμπησε 250 χλμ σε ανοιχτή θάλασσα περνώντας από Ρέθυμνο, Μπαλί, Ηράκλειο, Χερσόνησο, Μίλατο, Σπιναλόγκα και Σητεία. Και όλα αυτά, έχοντας περάσει από ένα ισχυρό σοκ μόλις στα 23 του χρόνια. Τότε, σε ένα πανελλήνιο πρωτάθλημα το 2003, άρχισε να πέφτει πάνω σε διαδρομές, έχοντας μια θολούρα στα μάτια, όπως το χαρακτήρισε ο ίδιος. Ο Χαράλαμπος όμως δεν το έβαλε κάτω, συνεχίζοντας την τότε προετοιμασία του για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Τότε, σε μια προπόνηση, ο προπονητής του κατάλαβε ότι ο Χαράλαμπος έπεφτε πάνω στα άλλα παιδιά, προτρέποντάς τον να κάνει κάποιες εξειδικευμένες εξετάσεις.
Τα αποτελέσματα δεν ήταν ελπιδοφόρα, καθώς ο Θεσσαλονικιός κολυμβητής είχε διαγνωστεί με ατροφία του κεντρικού νεύρου, μια πάθηση που προκαλεί σταδιακή απώλεια όρασης. Όταν η Ολυμπιακή Επιτροπή των ατόμων με αναπηρία ανακοίνωσε στον Ταϊγανίδη πως τα πράγματα δεν θα ήταν όπως πριν, ο ίδιος βρισκόταν σε κατάσταση σοκ. Μπορείς όμως να απαγορεύσεις σε έναν 23χρονο να κάνει αυτό που αγαπάει; Μπορείς να του στερήσεις τα όνειρα και τις φιλοδοξίες του; Η απάντηση είναι πως όχι. Ειδικά στον συγκεκριμένο αθλητή. Όντας μέλος της Παραολυμπιακής ομάδας από το 2004, ο Χαράλαμπος Ταϊγανίδης έχει συμμετάσχει σε 5 Παραολυμπιακούς Αγώνες με τη συλλογή του από μετάλλια πραγματικά να «τρομάζει». 4 χρυσά, 4 αργυρά και 2 χάλκινα είναι η συγκομιδή του. Αν μη τι άλλο, εντυπωσιακή για έναν άνθρωπο που είδε προς στιγμήν τον κόσμο του να καταρρέει.
Όντας γεμάτος λοιπόν από μετάλλια και διακρίσεις, το 2021 αποφάσισε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση, όμως όχι από το κολύμπι που αποτελούσε για εκείνον πηγή ζωής. Με τη στιγμή της απόσυρσης του να έχει έρθει, ο ίδιος αποφάσισε να ξεπεράσει τους φόβους του, καθώς πρόκειται για έναν αθλητή που σε νεαρή ηλικία φοβόταν το νερό. Η αρχή είχε ήδη γίνει από το 2019, όταν κολύμπησε από τη Ρόδο έως τον Πανορμίτη Σύμης, διανύοντας μια απόσταση 50 χιλιομέτρων σε 9 ώρες και 40 λεπτά. Ο φόβος που είχε ήταν δημιούργημα δικό του, όπως είπε, και τότε πήρε την γενναία απόφαση να γίνει ο πρώτος άνδρας με αναπηρία που θα κολυμπήσει μια απόσταση 250 χλμ σε ανοιχτή θάλασσα. Ο ίδιος είχε πει τότε ότι ένα τέτοιου είδους εγχείρημα είναι ένα βουνό, αλλά όταν θα ανέβαινε στην κορυφή, η θέα θα ήταν καταπληκτική και αναμφίβολα θα τον αποζημίωνε, γιατί όπως λέει και ξαναλέει, «τα όνειρα, όρια δεν έχουν».
Η εταιρεία Κωτσόβολος ως μεγάλος χορηγός του Παραολυμπιονίκη Χαράλαμπου Ταϊγανίδη στήριξε τον ίδιο να φέρει τον άθλο του εις πέρας. Και εκείνος ό,τι οραματίστηκε με τα δικά του μάτια, ό,τι και να δείχνουν αυτά, έχει μάθει να το καταρρίπτει. Κάθε στεγανό.
«Αν μπορείς κοίταξε τον φόβο κατάματα και ο φόβος θα φοβηθεί και θα φύγει», είπε ο Νίκος Καζαντζάκης, και αυτό το ρητό φαίνεται ότι το ασπάζεται πλήρως ο Χαράλαμπος. Όταν μάλιστα ρωτήθηκε για το τι πρέπει να κάνει ένας άνθρωπος με αναπηρία για να πετύχει τα όνειρά του, ο ίδιος είπε στο gazzetta: «Μπροστά μας βρίσκονται όλα όσα ονειρευόμαστε. Να πιστέψουμε στον εαυτό μας, στην καρδιά μας, στη φωνή που ακούμε μέσα μας, στη δύναμή μας. Η ζωή κινείται προς τα εμπρός, στο αύριο και στο κάθε αύριο. Το σήμερα δεν αποδέχεται τις επιτυχίες του εχθές και το αύριο τις επιτυχίες του σήμερα».
Κι όταν σου πούνε «δεν μπορείς», εσύ χαμογέλα, και δείξε τους πώς γίνεται! Σε όσους σου λένε «δεν μπορείς» να απαντάς «κοίτα με». Την πλάτη σου μονάχα να τους δείχνεις και βιαστικά να φεύγεις. Να παλεύεις για όσα θες κι αγαπάς. Να παλεύεις για τη ζωή σου και να μην τα παρατάς. Κι όταν θα σε ρωτάνε «πώς τα κατάφερες;» να απαντάς «δεν τα παράτησα».
Αν μη τι άλλο, ο Χαράλαμπος Ταϊγανίδης αποτελεί ζωντανό παράδειγμα προς μίμηση για όλους τους ανθρώπους που ασχολούνται με τον αθλητισμό, αλλά και για εκείνους που δεν έχουν τον αθλητισμό στη ζωή τους. Άλλωστε, το νόημα των όσων πετυχαίνει ο Χαράλαμπος είναι βαθύτερο από διακρίσεις και μετάλλια και εστιάζει στο πώς, όταν η κατάσταση δεν είναι ευνοϊκή για σένα, να κάνεις τα πάντα για να την αντιστρέψεις και να γεμίζεις το μυαλό σου με τη σκέψη πως τίποτα δεν είναι αδύνατο σ’ αυτήν τη ζωή.
