Το μεγαλύτερο αθλητικό – που ενίοτε εργαλειοποιείται – γεγονός της τετραετίας απέχει λίγες μόλις μέρες από την επίσημη έναρξή του. Τα βλέμματα στρέφονται στο Παρίσι και η εκεχειρία οποιουδήποτε άλλου αθλητικού event, ετοιμάζεται. It’s the most wonderful time of the year.
Η διαφαινόμενη όπως και απεδείχθη μέσα στο παρκέ πρόκριση στης Εθνικής Ομάδας μπάσκετ των ανδρών σε Ολυμπιακούς Αγώνες μετά από 16 ολόκληρα χρόνια, όσα είχε και η Εθνική πόλο των γυναικών, άνοιξε τον… ασκό του Αιόλου σχετικά με εκείνον/η που θα εμφανιστεί πρώτος στην φαντασμαγορική όπως αναμένεται Τελετή Έναρξης στο Σηκουάνα το βράδυ της 26ης του Ιουλίου.
Με τη γαλανόλευκη να κυματίζει ψηλά, η ελληνική ολυμπιακή αποστολή – ως συνήθως – θα εμφανιστεί πρώτη. Κάθε τέτοια εποχή η συζήτηση φουντώνει για τον εκλεκτό/η. Ο καθείς έχει την άποψή του και καλά κάνει και την έχει, ελευθερία λόγου έχουμε και έχουν χυθεί τόνοι αίματος γι’ αυτή.
Το βράδυ της Τρίτης (9/7) η Ολομέλεια της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής συνεδρίασε και αποφάνθηκε. Ο κύβος ερρίφθη. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο και η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη χρίστηκαν, άλλος ομόφωνα και άλλη με ψηφοφορία, ως οι εκλεκτοί για να εμφανιστούν πρώτοι. Και κάπου εδώ που μία συζήτηση κλείνει, μία άλλη ανοίγει. Με ερωτήματα που ψάχνουν απάντηση.
“Η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή, ακολουθώντας την εθιμοτυπική διαδικασία για την επιλογή του Σημαιοφόρου ήρθε πριν από τη συνεδρίαση, σε επαφή με μεταλλιούχους Ολυμπιονίκες. Ωστόσο τόσο ο Μίλτος Τεντόγλου όσο και η Κατερίνα Στεφανίδη ζήτησαν να μην είναι Σημαιοφόροι για να μην αλλάξουν το πρόγραμμα της προετοιμασίας ενόψει της συμμετοχής στους Ολυμπιακούς Αγώνες” αναφέρει χαρακτηριστικά η ενημέρωση της ΕΟΕ.
Οι υπόλοιποι μεταλλιούχοι ξεχάστηκαν; Στην αποστολή των «101 λιονταριών» όπως χαρακτήρισε όσους πήραν μέσα από το σκόπελο δοκιμασιών και ορίων το εισιτήριο για το Παρίσι 2024 ο πρόεδρος της ΕΟΕ, Σπύρος Καπράλος, βρίσκεται ο Στέφανος Ντούσκος (χρυσός στο Τόκιο), ο Λευτέρης Πετρούνιας (χρυσός στο Ρίο και χάλκινος στο Τόκιο) και αρκετοί αθλητές της «Επίσημης Πετυχημένης» που ανέβηκε στο δεύτερο σκαλί του βάθρου στους προηγούμενους Αγώνες, σκορπίζοντας χαρά και περηφάνια σε κόσμο και κοσμάκη που αγνοούσε (παντελώς) την ύπαρξη της υδατοσφαίρισης μέχρι πρότινος. Μεταξύ αυτών και ο legend Γιάννης Φουντούλης που έχει γράψει τη δική του ιστορία στο άθλημα.
Βάσει καταστατικού, η πρώτη επιλογή για να αποτελέσει τον/την σημαιοφόρο στην Τελετή Έναρξης οφείλει ο/η πιο πετυχημένος/η αθλητής/τρια σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Από τους προηγούμενους Ολυμπιακούς Αγώνες, όπερ και εγένετο στο Τόκιο, επιτρέπεται να είναι ένας άντρας και μία γυναίκα (σωστή και θεμιτή τούτη η δυνατότητα).
Υπάρχουν επίσης και δύο άτυποι κανόνες. Αρχικά δεν γίνεται σημαιοφόρος των επερχόμενων Ολυμπιακών Αγώνων να είναι ο πρώτος λαμπαδηδρόμος αυτών (Ντούσκος), ούτε αυτός που ήταν σημαιοφόρος στους προηγούμενους (Πετρούνιας, Κορακάκη). Σπάνια και για λόγους περιορισμένων επιλογών, αυτοί οι άτυποι κανόνες, όπως για παράδειγμα με την Ολυμπιονίκη της σκοποβολής στο Τόκιο έχει… σπάσει αφού ήταν και πρώτη λαμπαδηδρόμος και σημαιοφόρος, κάνοντας χρήση της δυνατότητας να είναι δύο οι σημαιοφόροι από πλευράς ΕΟΕ.
«Όπου Γιάννης και του Θεού η χάρη» αυτό είναι δεδομένο. Γιάννης όμως δεν είναι μόνο ένας έστω κι αν αυτός ο ένας είναι ο πιο γνωστός, ο πιο πολυδιαφημισμένος εκπρόσωπος της γαλανόλευκης ανά τον κόσμο. Για να μην υπάρχουν «γκρίζες ζώνες», ο Γιάννης Αντετοκούνμπο αποτελεί ένα τεράστιο πρότυπο για τα παιδιά. Ένας άνθρωπος με ιστορία από πίσω του, υπόβαθρο, που έχει δουλέψει πολύ σκληρά για να βρίσκεται εκεί που βρίσκεται, στο πάνθεον. Μία γιγάντια φυσιογνωμία για τη χώρα που ετοιμάζεται όπως κάποτε, παιδί του Φιλαθλητικού και πριν ανοίξει τα φτερά του για την άλλη πλευρά του ωκεανού, να κρατήσει ψηλά και με περηφάνια την «γαλανόλευκη» στο μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός της τετραετίας.
Ένας παίκτης εγνωσμένης αξίας που έδειξε αυταπάρνηση για το εθνόσημο, ήρθε βοήθησε παρά τις «κακές γλώσσες» που πάντοτε θα κρίνουν πίσω από την ασφάλεια ενός πληκτρολογίου, και έβαλε το δικό του «λιθαράκι» για την μεγάλη επιτυχία της Εθνικής Ομάδας μπάσκετ. Στο παθιασμένο βλέμμα του, το πάθος και την αφοσίωσή του, τα όνειρα εκατομμυρίων Ελλήνων ανά τον κόσμο. Γεγονότα αδιαμφισβήτητα όλα τα παραπάνω.
Εθιμοτυπικά όμως όπως τόνισε η ΕΟΕ, δεν προηγήθηκαν όλοι οι μεταλλιούχοι εκτός αν παρέλειψε να τους αναφέρει στην ενημερωτική της άτυπη ανακοίνωση μετά την Ολομέλεια. Τα έθιμα σε αυτή τη χώρα πάνε περίπατο κατά πως θέλουμε, όπου θέλουμε. Όπου μας συμφέρει λέγονται παραδόσεις, ιερές και είναι συνυφασμένες με την βαθιά ιστορία μας και όπου δεν μας συμφέρει παρακάμπτονται.
Όπως παρακάμφθηκε και ο Γιάννης Φουντούλης εκτός αν το γεγονός πως την κράτησε στην όχι και τόσο λαμπερή Τελετή Λήξης του Τόκιο που καμία σχέση δεν έχει με την Τελετή Έναρξης και ότι μπήκε τελευταίος στο Παναθηναϊκό Στάδιο πριν από λίγους μήνες, αρκούσε. Στη Σερβία πάντως τον Ντούσαν Μάντιτς δεν τον ξέχασαν (σημαιοφόρος μαζί με την βολεϊμπολίστρια Μάγια Ογκνιένοβιτς).
Ο αρχηγός και πρώτος σκόρερ διαχρονικά της Εθνικής Ομάδας πόλο ανδρών που τρία χρόνια πριν στο Τόκιο προκρίθηκε στον τελικό του Ολυμπιακού τουρνουά – παρθενικό ολυμπιακό μετάλλιο σε ομαδικό ανδρών – φόρεσε το ασημένιο στο στήθος όμως ένιωσε τύψεις και ενοχές για τη χαρά του, τη δικαιολογημένη και ανθρώπινη χαρά του επειδή η πατρίδα εκείνου και του Γιάννη Αντετοκούνμπο και της Αντιγόνης Ντρισμιώτη και όλων των υπολοίπων, καιγόταν και μαύριζε.
Ο χαμηλών τόνων πιστός ΚΑΙ εκείνος στις «υποχρεώσεις» στης σημαίας, Χιώτης υδατοσφαιριστής που κοσμεί τις ελληνικές πισίνες στο πέρασμα τριών δεκαετιών, ΕΠΡΕΠΕ να ληφθεί υπόψιν στην συζήτηση της συνεδρίασης. Το άξιζε, του αναλογούσε στην 4η (!) του συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες να περπατήσει πρώτος, να επιλεγεί στην καθαρά συμβολική αυτή απόφαση. Μέλος της Εθνικής Ομάδας από το 2006 (!) και αρχηγός της από το 2017.
«Όπου Γιάννης μάλαμα». Απεριόριστος ο σεβασμός για αυτές τις δύο πελώριες προσωπικότητες του ελληνικού αθλητισμού.
Υ.Γ: Ανάμεσα στις υποψήφιες για την γυναίκα σημαιοφόρο ήταν και η Μαργαρίτα Πλευρίτου, αρχηγός της Εθνικής Ομάδας πόλο των γυναικών αλλά και η Ευαγγελία Πλατανιώτη, η Βασίλισσα του «υδρόβιου» χορού στη Ντόχα. Επελέγη τελικά η πρωταθλήτρια Ευρώπης το 2022 στο βάδην στα 20 και τα 35 χλμ., Αντιγόνη Ντρισμπιώτη. Ένας υπέροχος και σεμνός άνθρωπος με ήθος, αξίες και ιδανικά.
Ανάμεσα στις υποψήφιες δεν ήταν η Μαρία Περβολαράκη πάντως με τις 3 συμμετοχές σε Ολυμπιακούς Αγώνες στην πλάτη της!
