Λύτρωση, δικαίωση. «Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο» λένε και όσο κι αν επιθυμούν οι πρωταγωνιστές στον αθλητισμό να μην στέκονται σε τέτοιες λέξεις/φράσεις, μέσα τους, βαθιά μέσα τους το νιώθουν και το ξέρουν και κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους – με θεμιτά και αμιγώς αγωνιστικά μέσα – για να έρθει αυτή.
Πέρυσι την Άνοιξη είχε προκληθεί σάλος με την περίπτωση του Ντούσαν Μάντιτς και τη Νόβι Μπέογκραντ. Ξαφνικά από τη μία μέρα στην άλλη, ο Σέρβος «μπομπέρ» εξαφανίστηκε από τις υποχρεώσεις της ομάδας μέχρι που ήρθε στο τέλος του Μάρτη μια γραπτή του δήλωση για να διαλευκάνει την κατάσταση. Σε εκείνον, έναν αθλητή όσο μεγάλο κι αν είναι το βεληνεκές του, έπεσε το βάρος μερικών ανεπιτυχών αποτελεσμάτων. Όλη την ευθύνη την επωμίστηκε εκείνος. Κατηγορήθηκε σκληρά για περίοδο ντεφορμαρίσματος με συνέπεια να αποκλειστεί από κάθε αγωνιστική δραστηριότητα της Νόβι Μπέογκραντ χωρίς μάλιστα να του δοθεί – όπως ισχυρίζεται – κάποια εξήγηση. Όλα αυτά με απόφαση ενός προπονητή (Ζίφκο Γκόσιτς) με τον οποίο είχαν συνεργαστεί ξανά στο παρελθόν.
Έσπασε τη σιωπή του ο Μάντιτς που ξεσπά κατά της Νόβι Μπέογκραντ και του Γκόσιτς!
Η παρέα του Άγγελου Βλαχόπoυλου έφτασε μέχρι το τέλος της διαδρομής, μία ανάσα από την κατάκτηση του LEN Champions League και ο Ντούσαν Μάντιτς, υγιής μεν παροπλισμένος δε, παρακολουθούσε τους τέως συμπαίκτες του να μάχονται για τον θρόνο της Ευρώπης.
Η εικόνα ενός θεριού στο Βελιγράδι πέρυσι τέτοια εποχή να βρίσκεται στις κερκίδες αντί στο νερό και να του αφιερώνουν οι πρώην συμπαίκτες του στην Προ Ρέκο το τρόπαιο κόντρα στην ομάδα που άνηκε, έχει μείνει καλά καρφιτσωμένη σε όσους την έζησαν αλλά και σε όσους μεταφέρθηκε και αγαπούν άδολα αυτό που λέγεται υατοσφαίριση.
Και να που ήρθε το πλήρωμα του χρόνου σε αυτά τα παιχνίδια της μοίρας που θαρρείς πως μόνο έτσι θα μπορούσε να γραφτεί μια ιστορία, η Φερεντσβάρος του Στέλιου Αργυρόπουλου-Κανακάκη αλλά και του Ντούσαν Μάντιτς, να αντιμετωπίσει την Νόβι Μπέογκραντ στον ημιτελικό. Οι Ούγγροι στα πέναλτι τα κατάφεραν, οι συντελεστές τους ένιωσαν ευτυχία για την επιστροφή της ομάδας σε τελικό από το 2019 όταν και το κατέκτησαν (κόντρα στον Ολυμπιακό). Ένας από εκείνους όμως το ήθελε λίγο παραπάνω (ίσως και γι’ αυτό υπερέβαλε σε κάποιες στιγμές με τραβηγμένες προσπάθειες) και το έδειξε εντός και εκτός νερού.
Ο Ντούσαν Μάντιτς αφού σκόραρε 5+1 (στα πέναλτι) γκολ στην παλιά του ομάδα, συγκλόνισε με τις δηλώσεις του στο Sport Klub μετά το τέλος της αναμέτρησης. Το βράδυ που ο Ντούσαν Μάντιτς δικαιώθηκε, εξιλεώθηκε. Έπαιξε για τη φήμη του, για το όνομά του και τα κατάφερε.
«Αυτό ήταν το πιο δύσκολο παιχνίδι της ζωής μου. Η προετοιμασία για αυτόν τον αγώνα ξεκίνησε στις 10 Ιουλίου πέρυσι όταν ήρθα στη Φερεντσβάρος. Δεν αγωνίστηκα μόνο για τη Φερεντσβάρος, πάλεψα για κάθε γράμμα του ονόματος και του επωνύμου μου, για την οικογένεια και τα παιδιά μου, και όλα εξαιτίας αυτού που συνέβη. Είμαι πολύ χαρούμενος, είμαι πολύ χαρούμενος. Νιώθω σαν στο σπίτι μου στη Φερεντσβάρος. Έχουμε λίγη ξεκούραση, οπότε ας προσπαθήσουμε να φτάσουμε στον θρόνο», τόνισε ο σπουδαίος Σέρβος περιφερειακός, αυτή η τεράστια φυσιογνωμία του υγρού στίβου που δεν έλαβε την αντιμετώπιση που του άρμοζε.
Αφού σημείωσε πως η αποβολή του Φιλίπ Φιλίποβιτς έκανε περισσότερο κακό παρά καλό στην ομάδα του γιατί η Νόβι έγινε πιο συμπαγής και έπαιξε καλύτερα χωρίς τον αρχηγό της, κατέληξε.
«Πιστεύω πως δεν θα γίνει ποτέ ολοκληρωτικά γνωστό το τι συνέβη με εμένα και την Νόβι. Απόψε τελείωσα την ιστορία που σχετίζεται μαζί της. Έκλεισα το κεφάλαιο, δεν τους σκέφτομαι και χαίρομαι πολύ που δεν βρίσκομαι εκεί». Λόγια από καρδιάς.
