Όταν το σύμπαν σε ευνοεί με συγκυρίες (φαινομενικά τουλάχιστον..), τότε έχεις μπροστά σου μια χρυσή ευκαιρία να μάθεις κάτι, να πάρεις κάτι για να το κάνεις «δικό» σου και να προχωρήσεις. Το ντοκιμαντέρ του Μπιλ Ράσελ στο NETFLIX διαδίδει σε ευρεία κλίμακα τον ορισμό του σούπερ σταρ αθλητή με κοινωνικές ευαισθησίες και μας προσφέρει απλόχερα πολλαπλών ειδών παραδείγματα.
Τα δαχτυλίδια του Μπιλ Ράσελ, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 88 ετών, είναι περισσότερα από τα δάχτυλα των χεριών του. Έντεκα φορές πρωταθλητής στα 13 χρόνια που φόρεσε τη φανέλα των Σέλτικς, στυλοβάτης της μεγαλύτερης δυναστείας που γνώρισε ποτέ το ΝΒΑ. Κανένας επαγγελματίας αθλητής δεν έχει περισσότερους τίτλους στην ιστορία των μεγάλων λιγκών στις ΗΠΑ, μόνο ο Χένρι Ρίτσαρντ του χόκεϊ είχε επίσης έντεκα. Πέντε φορές ΜVP, κορυφαίος ΝΒΑer στο άθροισμα τέτοιων βραβείων και πρωταθλημάτων με 16, πολύ πάνω από το 12άρι του Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ. Δώδεκα φορές ο ίδιος All Star, πρωταθλητής και στο NCAA δις, στους μοναδικούς τίτλους των Σαν Φρανσίσκο Ντονς το 1955 και το 1956.
Πέρα από το τεράστιο αθλητικό υπόβαθρο, ο Μπιλ Ράσελ υπήρξε πρωτοπόρος στη σκέψη, σε κοινωνικά ζητήματα και όπως ο ίδιος είχε δηλώσει σε συνέντευξη του, αρνήθηκε να γίνει το θύμα, ενός συστήματος. Αυτό είναι στάση ζωής. Σε διαφορετική κλίμακα, σε διαφορετικά μεγέθη, ο καθένας με την προσωπική του ιστορία οφείλει να προσπαθεί στο να βαδίζει σε αυτόν τον δρόμο, κάτι το οποίο είναι πάρα πολύ δύσκολο, για υπεράριθμους λόγους, αλλά τουλάχιστον να το παλεύουμε είναι επιλογή και να γνωρίζουμε όταν δεν το κάνουμε, το «γιατί», ακόμη μια.
Το Shut Up and Dribble ως νοοτροπία έχει τελειώσει και αντίστοιχα το δικό μας «Σκάσε και Κολύμπα» πρέπει να τελειώσει και η αφορμή για αυτή τη συζήτηση είναι τα όσα είπε η αρχηγός του ΑΝΟ Γλυφάδας, Τίνα Κοντογιάννη, στο #AQF24, στο πλαίσιο της αναμέτρησης της ομάδας της με την ΑΕΚ για την 18η αγωνιστική της Α1 γυναικών.
Η έμπειρη αριστερόχειρας δεν έδωσε βάση στο παιχνίδι, αλλά στα όσα συμβαίνουν γύρω μας το τελευταίο διάστημα, καλώντας τον κόσμο να δώσει αίμα για όσους το έχουν ανάγκη, μετά το έγκλημα που έγινε στα Τέμπη, όπου συνάνθρωποι μας έφυγαν από τη ζωή.
Είναι καιρός, υποστηρίζουμε, να αφήσουμε τις κοινότυπες δηλώσεις της μιας πρότασης, τα στερεοτυπικά «κοιτάζουμε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά» και να σκεφτούμε έξω από το κουτί, προκειμένου να καλέσουμε το αίσθημα αλληλεγγύης του καθενός να βοηθήσει, αλλά και σε γενικό βαθμό.
Το κάλεσμα της Τίνας Κοντογιάννη για αιμοδοσία και αλληλεγγύη σε όσους το έχουν ανάγκη
«Θεωρώ ότι σε τέτοιες στιγμές που κάποιοι συνάνθρωποι μας έχουν χάσει τους δικούς τους ανθρώπους τόσο τραγικά, τα αθλητικά γεγονότα και γενικά όλα τα υπόλοιπα πράγματα στη ζωή έρχονται δεύτερα. Θα έπρεπε να είναι χρέος όλων των ανθρώπων και ειδικά των αθλητών να πηγαίνουν να δίνουν αίμα, σε μια συνεχή ροή, πολλώ δε μάλλον τώρα που υπάρχει τόσο μεγάλη ανάγκη και πραγματικά είναι το λιγότερο και μάλλον το μοναδικό που μπορούμε να κάνουμε. Με λυπεί το γεγονός ότι πάρα πολλοί δεν το έχουν καν σαν σκέψη.
Όπως το ίδιο έγινε με τη βοήθεια που μπορούσαμε να δώσουμε στην Κούμπρα, που έχασε το σπίτι της. Ξέρεις πόσοι λίγοι τη βοήθησαν; Ελάχιστοι. Το ξέρω πως αυτές οι πράξεις βγαίνουν από μέσα μας, αλλά δυστυχώς κάποιες φορές πρέπει να το φωνάζουμε και να το επιδιώκουμε περισσότερο. Σας καλώ και εγώ να πάτε να δώσετε αίμα. Να δώσουμε 10 ευρώ σε κάποιον που έχασε το σπίτι του. Και σήμερα. Και αύριο. Και κάθε μέρα. Μπορεί αύριο κάποιος από εμάς να βρεθεί σε αυτή τη θέση. Μόνο τότε συγκινούμαστε; Έγιναν τόσοι αγώνες και κανείς δεν βγήκε να πει κάτι πάνω σε αυτά θέματα, που η φωνή ενός μεγάλου αθλητή έχει επιρροή και δύναμη. Είναι ωραίο να είσαι καλός αθλητής, αλλά είναι πιο όμορφο να είσαι καλός άνθρωπος».
Δες και εσύ που μπορείς να απευθυνθείς για εθελοντική αιμοδοσία!
