Θοδωρής Βλάχος: «Είμαι πρόθυμος να κάνω υποχωρήσεις για να μείνω στην Εθνική»

by Δέσποινα Μπαλαχτάρη

Ο ομοσπονδιακός τεχνικός της Εθνικής ομάδας πόλο ανδρών και πλέον Αργυρός Ολυμπιονίκης του Τόκιο, Θοδωρής Βλάχος, βρέθηκε στην Ελληνική Ραδιοφωνία σε μια ουσιαστική πολυαναμενόμενη συνέντευξη. Μεταξύ άλλων μίλησε: για τον ιδιαίτερο «δεσμό» του με τον Ολυμπιακό, την εξαιρετική μακροχρόνια πορεία της Εθνικής προς το βάθρο των Ολυμπιακών Αγώνων, τους στόχους του και τα σενάρια παραμονής του στην τεχνική ηγεσία του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος.

Αναλυτικά δήλωσε: 

Για τον ημιτελικό με την Ουγγαρία: «Μεγάλη συγκίνηση. Τέτοιες στιγμές δεν σκέφτεσαι πως θα εμφανιστείς στον κόσμο, στις κάμερες. Απλά αισθάνεσαι και το ζεις με το δικό σου τρόπο… Έτσι έχω αισθανθεί ακόμη μια φορά, όταν πήρα την κόρη μου για πρώτη φορά στην αγκαλιά μου.

Ο τρόπος που έπρεπε να πάρουμε αυτό το παιχνίδι ήταν ένας και μοναδικός: Να τα κάνουμε όλα τέλεια, να είμαστε ψύχραιμοι και συγκεντρωμένοι στο στόχο μας. Πολλές φορές χάνεις το μυαλό σου όταν είσαι δύο και τρία γκολ μπροστά. Είχαμε όλα τα απαραίτητα στοιχεία σε εκείνο τον αγώνα και σε συνδυασμό με την αυτοπεποίθηση που είχαμε αποκτήσει από τις νίκες στα προηγούμενα παιχνίδια φτάσαμε στην πρόκριση. Κάναμε το τέλειο παιχνίδι».

Για την απώλεια του χρυσού μεταλλίου: «Με ρωτάνε πολλοί ‘’τι έφταιξε και δεν πήραμε το χρυσό;’’. Η αλήθεια είναι πως αυτό το ‘’γιατί’’ θα μας στοιχειώνει! Πιστεύω πως καθαρά από απειρία δεν νικήσαμε τους Σέρβους, που εμφανίστηκαν καλύτεροι από εμάς στον τελικό και στο κρίσιμο σημείο του αγώνα με την εμπειρία τους διαχειρίστηκαν ιδανικά την πίεση που τους ασκήσαμε.

Ίσως να μην είμασταν απόλυτα συγκεντρωμένοι και με αντίπαλο μια ομάδα που το δυνατό της στοιχείο ήταν η εμπειρία το πληρώσαμε. Οι Σέρβοι ήξεραν πώς να διαχειριστούν ένα τελικό, καθώς ήταν ο τέταρτος τελικός τους σε μεγάλη διοργάνωση τα τελευταία τρία χρόνια.

Πάντως φτάσαμε πάρα πολύ κοντά στο να κάνουμε την ανατροπή στον τελικό, όμως η Σερβία είναι μια υπερδύναμη σε όλα τα ομαδικά αθλήματα, όχι μόνο στο πόλο, και στον τελικό ήταν καλύτερη από εμάς.

Ίσως στον επόμενο τελικό να έχουμε την εμπειρία και να καταφέρουμε αυτό που δεν πετύχαμε στο Τόκιο. Να νικήσουμε σε έναν τελικό».

Για το κλίμα στην Εθνική μετά την πρόκριση στον τελικό: «Ήταν ένα ευχάριστο σοκ η νίκη στον ημιτελικό και μάλιστα απέναντι σε μια ομάδα όπως η Ουγγαρία, που σε ένα τουρνουά τη νικήσαμε δύο φορές, ενώ κατά το παρελθόν δεν την είχαμε νικήσει ποτέ.

Ήταν δύσκολο να διαχειριστούμε τα συναισθήματά μας, καθώς τέτοιες στιγμές δεν είχαμε ζήσει ξανά και ακόμη κι εγώ ως επικεφαλής αυτής της ομάδας ήμουν ενθουσιασμένος και τα συναισθήματά μου ήταν… τρελά! Γενικά η απειρία μας σε τέτοιες καταστάσεις να έφταιγε και δεν ήμασταν πανέτοιμοι στον τελικό.

Θυμίσαμε την εθνική μπάσκετ το 2005, όταν νικήσαμε στον ημιτελικό του Παγκοσμίου τις ΗΠΑ και εμφανιστήκαμε ‘’άδειοι’’ στον τελικό της Σαϊτάμα, απέναντι στην Ισπανία. Τα έχει ο αθλητισμός αυτά και ειδικά σε τόσο υψηλό επίπεδο.

Στον ημιτελικό με την Ουγγαρία γνωρίζαμε πώς να διαχειριστούμε τον αγώνα, αφού είχαμε την εμπειρία τριών χαμένων ο ημιτελικών τα τελευταία τρία χρόνια, γεγονός που μας έδωσε το δικαίωμα να ξέρουμε τον τρόπο που δεν θα κάναμε ξανά τα ίδια λάθη».

Για το «νέο αίμα» της εθνικής ομάδας: «Η ένταξη νεαρών παικτών σε μια ομάδα δεν είναι εύκολη υπόθεση. Αυτό όμως που με διευκόλυνε είναι η ποιότητά τους ως χαρακτήρες, αλλά και ως αθλητές. Επίσης διαθέτουν το πνεύμα του νικητή, καθώς προέρχονται από επιτυχίες με τις μικρότερες εθνικέςΕίναι γεννημένοι νικητές. Στον πρωταθλητισμό χρειάζεσαι τέτοιους αθλητές, που δεν θέλουν να χάνουν.

Έδωσαν έναν ενθουσιασμό στην ομάδα και σε συνδυασμό με τους πιο έμπειρους δημιουργήσαμε το ιδανικό σύνολο. Κανένας δεν τους έκανε χάρη, αγωνίζονται στην Εθνική με την αξία τους. Είχαμε επτά νέους παίκτες και διαθέταμε, μαζί με το Μαυροβούνιο, τις πιο νεανικές ομάδες του τουρνουά.

Ξέρετε, μέχρι και τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Λονδίνο το 2012 στην Εθνική αγωνιζόταν έμπειροι παίκτες, πάνω από 30 ετών! Πετύχαμε στο Τόκυο να πάρουμε μετάλλιο, αλλά και να βάλουμε τις προοπτικές και για τη συνέχεια».

Για την πρόοδο του ελληνικού πόλο: «Έχω ζήσει τα τελευταία χρόνια μεγάλες επιτυχίες σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, που αυτό σημαίνει πως το ελληνικό πόλο έχει κάνει πολλά και σημαντικά βήματα προόδου, έχοντας δημιουργήσει μια δική του σχολή. Μας εκτιμούν οι αντίπαλοι και γενικά όλοι οι άνθρωποι του αθλήματος σε όλο τον κόσμο».

Για το ότι δεν παρέλαβε μετάλλιο: «Είναι μια απόφαση της ΔΟΕ ή της Οργανωτικής Επιτροπής, που πραγματικά μου έχει στοιχίσει. Δεν προβλέπεται να δίνουν μετάλλιο στους προπονητές, γεγονός αδιανόητο, που ακόμη και τώρα το θεωρώ άδικο.

Γνωρίζω πως αυτό δεν αναιρεί ό,τι έχουμε πετύχει, αλλά δεν το χωράει ο νους μου. Λες ‘’μα καλά, πόσο δύσκολο είναι να δώσουν ακόμη ένα δυο μετάλλια;’’. Εκείνη η στιγμή που περνάς από το υπνοδωμάτιο στο σαλόνι και ξαναβλέπεις το μετάλλιο θυμάσαι τις στιγμές. Εγώ δε θα έχω αυτή τη χαρά. Κρίμα!.

Για να καταλάβετε ένας κανονισμός της ΔΟΕ θέλει τον 13ο παίχτη της ομάδας στην κερκίδα. Στην περίπτωση που αυτός ο αθλητής δεν είχε συμμετοχή στο Ολυμπιακό τουρνουά, δεν θα παραλάμβανε το Ολυμπιακό μετάλλιο, όπως η υπόλοιπη ομάδα. Είναι παράλογο.

Ο 13ος παίκτης μας συμμετείχε σε όλες τις δραστηριότητές μας, έμενε στο Ολυμπιακό Χωριό, έκανε κανονικά προπονήσεις, ακόμη και προθέρμανση πριν από την έναρξη του αγώνα και απλά δεν ήταν στον πάγκο.

Το δεύτερο τερματοφύλακά μας λοιπόν, τον Γαλανίδη, τον χρησιμοποίησα στο παιχνίδι με τη Νότια Αφρική και έτσι πήρε το μετάλλιοΑλλιώς δεν θα έπαιρνε ούτε αυτός μετάλλιο εάν δεν τον είχα χρησιμοποιήσει ούτε μια φορά! Απαράδεκτο!».

Για το θέμα της ανανέωσης της συνεργασίας του με την ομοσπονδία: «Αγαπώ την Εθνική και θέλω να συνεχίσω να είμαι στον πάγκο της. Αισθάνομαι πως έχω πολλά να δώσω και να μου δώσει. Έχουμε ξεκινήσει ένα μακρύ ταξίδι κι έχουμε πολλά να κάνουμε ακόμη.

Δεν εξαρτάται από μένα εάν θα είμαι και τη νέα σεζόν. Το συμβόλαιό μου τελειώνει στις 30 ΣεπτεμβρίουΕίμαι πρόθυμος να κάνω υποχωρήσεις. Το οικονομικό δεν είναι εμπόδιο, καθώς δουλεύω με συναίσθημα για την Εθνική.

Να ξεκαθαρίσω κάτι γιατί με ρωτάει και ο κόσμος, θα ήταν ανέντιμο από την πλευρά μου να αφήσω τον Ολυμπιακό, από τη στιγμή που μαζί έχουμε κάνει το σχεδιασμό και για τη νέα περίοδο. Είμαι συναισθηματικά δεμένος και με τις δύο ομάδες».

Για τον εφετινό Ολυμπιακό: «Διαθέτουμε εξαιρετικούς παίκτες, πολύ καλούς ξένους και δύο επίσης καλούς τερματοφύλακες. Έχουμε και φέτος υψηλούς στόχους, όπως κάθε σεζόν τα τελευταία δέκα χρόνια, που είμαι στον πάγκο του Ολυμπιακού.

Θεωρώ πως και με τη βοήθεια του κόσμου μας, που αποδεδειγμένα μας συμπαραστέκεται πάντα, νομίζω πως θα τα καταφέρουμε. Όλα αυτά βεβαίως θα τα δούμε στο φινάλε».

Για το «αύριο» της ελληνικής υδατοσφαίρισης: «Σίγουρα αισιοδοξώ. Θεωρώ, αλλά και το πιστεύω πως το ασημένιο μετάλλιο στο Τόκιο είναι η χρυσή ευκαιρία του ελληνικού πόλο. Μπορούμε όλοι μαζί ενωμένοι να φτάσουμε το άθλημα πιο ψηλά. Χρειάζεται από όλους τόλμη και αποφασιστικότητα.

Τόσο από την Ομοσπονδία, όσο και από την Πολιτεία. Και σίγουρα μεγαλύτερη προβολή του αθλήματος. Η τηλεόραση πρέπει να μας βάλει για τα καλά στο παιχνίδι, μεταδίδοντας περισσότερα παιχνίδια. Αυτή η ευκαιρία που δίνεται σε όλους δεν πρέπει να πάει χαμένη.

Να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες για τον κόσμο που θέλει να δει από κοντά αγώνες. Έτσι θα αγαπήσει το πόλο. Να φτιαχτούν κλειστές πισίνες και να μπορούν οι οικογένειες χειμώνα καλοκαίρι να έρχονται να μας βλέπουν».

Στην εκπομπή παρενέβει ο Γιάννης Φουντούλης. Ο αρχηγός της εθνικής ομάδας και του Ολυμπιακού μίλησε για την άριστη σχέση που έχει με τον Θοδωρή Βλάχο, ενώ τόνισε «πως η συμβολή τόσο του κόουτς, όσο και του βοηθού Δημήτρη Κραβαρίτη, καθόρισαν σε μεγάλο βαθμό την πορεία της ομάδας προς το μετάλλιο».

Φυσικά στάθηκε στον «επαναπατρισμό» του και στην επιστροφή του στον Ολυμπιακό, έπειτα από δύο χρόνια διευκρινίζοντας πως «επιστρέφω στο σπίτι μου, εκεί που καταξιώθηκα και νομίζω πως θα χαρίσουμε κι άλλες σπουδαίες στιγμές στους οπαδούς της ομάδας».

Ιδιαίτερη στιγμή στην εκπομπή ήταν η τηλεφωνική επικοινωνία με τον επί μια τετραετία τερματοφύλακα των «ερυθρολεύκων», Κροάτη Γιόζιπ Πάβιτς, ο οποίος δεν έκρυψε πως αν και ήρθε στην Ελλάδα μεγάλος σε ηλικία (στα 33 του), «υπό την καθοδήγηση του κόουτς Βλάχου βρήκα ξανά την αυτοπεποίθησή μου και μπόρεσα να παίξω σαν πραγματικός πρωταθλητής, με αποκορύφωμα την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ στη Γένοβα το 2018».

Ο Πάβιτς, που αυτή την εποχή είναι σύμβουλος στο υπουργείο Αθλητισμού και Τουρισμού της Κροατίας, δεσμεύτηκε πως θα βρεθεί ξανά στην Ελλάδα στην πρεμιέρα του εφετινού Τσάμπιονς Λιγκ: «Εχω φίλους στην Ελλάδα και στον Ολυμπιακό, που τον έχω στην καρδιά μου».

Τέλος, παρέμβαση έκανε και ο προσωπικός φίλος του Θοδωρή Βλάχου, ο Διευθυντής της Α’ χειρουργικής κλινικής στο Τζάνειο Πειραιά, γιατρός κ. Νίκος Βλαχάκος, που μεταξύ άλλων στάθηκε στο χαρακτήρα του κόουτς, καθώς «μεταφέρει την ηρεμία προς τους παίκτες του και αυτό αποτελεί σημείο αναφοράς για την προπονητική του αξία.

Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο πως με τον Θοδωρή ο Ολυμπιακός έχει κατακτήσει τα πάντα από τότε που ανέλαβε είτε ως βοηθός αρχικά είτε ως πρώτος προπονητής. Φυσικά, να μην παραλείψουμε πως επίσης με το Θοδωρή η Εθνική έχει πολύ μεγάλες επιτυχίες».

 

Πηγή: ΕΡΑ ΣΠΟΡ

You may also like

Retina Logo Mobile Aquafeed24

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

© AQF24 MEDIA