Δεν χωράει αμφιβολία πως ο Ελληνικός Υγρός Στίβος διαθέτει σπουδαίους αθλητές και αθλήτριες που συνεχώς «τρυπούν» το ταβάνι τους κάνοντας περήφανους όλους τους αγνούς φίλους, όχι μόνο των σπορ που συνδέονται με το υδάτινο στοιχείο, αλλά γενικά του αθλητισμού. Στο πλαίσιο αυτό, ο Υγρός Στίβος είχε την τιμητική του στα βραβεία ΠΣΑΤ, με την παρουσία του εκεί να είναι μεγάλη και να είναι παρών σε αρκετές βραβεύσεις, αποδεικνύοντας πως με σωστό πλάνο και στήριξη από όλους τους φορείς, η λέξη «ανέφικτο» μοιάζει ξένη στο λεξιλόγιο όλων των αθλητών που εκπροσωπούν την «γαλανόλευκη».
Η Ευαγγελία Πλατανιώτη αναδείχθηκε ως η κορυφαία αθλήτρια για το 2024, μετά από μία πολύ λαμπρή χρονιά. Η αθλήτρια της καλλιτεχνικής κολύμβησης, η οποία είναι ανάμεσα στις υποψήφιες αθλήτριες για την κορυφαία στην Ευρώπη, κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Σόλο Τεχνικό και το ασημένιο μετάλλιο στο Σόλο Ελεύθερο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (Ντόχα). Παράλληλα, μαζί με την Σοφία Μαλκογεώργου κατέλαβαν την 8η θέση στη διοργάνωση που έλαβε χώρα στην Ντόχα, ενώ στο Παρίσι για τους Ολυμπιακούς Αγώνες πήραν την 6η θέση.
Η Ευαγγελία Πλατανιώτη ήταν στις επικρατέστερες υποψήφιες για τον τίτλο της κορυφαίας αθλήτριας το 2024 μαζί με την αθλήτρια της κολύμβησης Άννα Ντουντουνάκη και την αθλήτρια ξιφασκίας Δώρα Γκουντούρα.
Αναλυτικά όσα είπε: «Είμαι ευγνώμων για όλη αυτή τη διαδρομή, όλα αυτά τα χρόνια που μου έχει προσφέρει αυτό το άθλημα. Κάθε χρόνος για μένα είναι ένα ξεχωριστό μάθημα, κάθε διοργάνωση, κάθε στόχος. Πραγματικά ο πρωταθλητισμός μου έχει διδάξει τόσα πολλά και η λέξη “ευγνωμοσύνη” του ταιριάζει απόλυτα».
Λίγο νωρίτερα, ο Απόστολος Χρήστου είχε τιμητική βράβευση για την κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου στους Ολυμπιακούς Αγώνες «Παρίσι 2024» στα 100μ. ύπτιο. Μάλιστα, ο Έλληνας κολυμβητής ήταν ανάμεσα στους επικρατέστερους υποψήφιους για τον τίτλο του κορυφαίου αθλητή της χρονιάς, όπου ο Μίλτος Τεντόγλου βγήκε πρώτος στη σχετική ψηφοφορία.
Οι δηλώσεις του Χρήστου κατά την τιμητική βράβευση:
«Ήταν ένα παραμύθι, ένιωσα πως γύρισα μία ταινία με αυτά που έζησα στο Παρίσι. Μία τεράστια εναλλαγή στα συναισθήματα… Από εκεί που ήθελα ν’ ανοίξει η γη να με καταπιεί με στεναχώρια και πολλή λύπη επειδή έχασα το μετάλλιο για δύο εκατοστά του δευτερολέπτου, τρεις ημέρες μετά βρέθηκα στον παράδεισο και έζησα το παιδικό μου όνειρο και αυτό που ονειρεύεται κάθε αθλητής, δηλαδή ένα ολυμπιακό μετάλλιο.
Πραγματικά δεν μπορώ να περιγράψω αυτές τις στιγμές. Ξεπερνά τη φαντασία, ακόμα και όταν το ονειρευόμουν πριν κοιμηθώ δεν περίμενα να έρθει έτσι. Είναι μοναδική στιγμή και ένα μήνυμα στον εαυτό μου και σε όσους παρακολούθησαν την προσπάθεια μου ότι δεν πρέπει να τα παρατάμε και να λυγίζουμε στις δυσκολίες. Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία».
