Συνέντευξη Ίνγκριντ Μαρίνου σε #AQF24: “Θέλαμε το χρυσό αλλά σε κάποια σημεία του αγώνα ήμασταν άτυχες.”
Η κόρη του παλιού άσου Χριστόδουλου Μαρίνου πήρε το αργυρό μετάλλιο του Ευρωπαϊκού και το αεροπλάνο για Σουηδία και το σχολείο της!
Μετά το τέλος της ενεργής δράσης, συνέχισε ως προπονητής – όχι στην Ελλάδα, αλλά στη Σουηδία. Παντρεύτηκε και εγκαταστάθηκε στη Στοκχόλμη, όπου εργάστηκε αρχικά στη HELLAS Stockholm και στη συνέχεια, στην πρωταθλήτρια SPIF, στην οποία παραμένει μέχρι σήμερα.
Η Ίνγκριντ μεγάλωσε μέσα στο άθλημα που αγαπά ο πατέρας της. Στη Σουηδία, με τις ελάχιστες επιλογές στο γυναικείο πόλο, συχνά αναγκαζόταν να προπονείται με αγόρια για να κρατά υψηλό ρυθμό. Στην Ελλάδα έκανε τα πρώτα της βήματα στον ΠΑΟΚ και σήμερα αγωνίζεται στον Άλιμο ΝΑΣ, συνεχίζοντας μια οικογενειακή παράδοση που ενώνει δυο χώρες με κοινό παρονομαστή την αγάπη για το πόλο.
Ίνγκριντ: “Ήταν μια φοβερή εμπειρία για μένα πάνω από δυο μήνες μακριά από το σπίτι, με πολύ κούραση και πίεση για να πετύχω τον στόχο μου που ήταν να γίνω μέλος αυτής της ομάδας”.
“Τελικά τα κατάφερα και μάλιστα με ένα μετάλλιο. Θέλαμε το χρυσό αλλά σε κάποια σημεία του αγώνα ήμασταν άτυχες.” Και συνεχίζει: “Αύριο……..σχολείο. Τι άλλο; Γ´ λυκείου! Ηδη σε λίγο έχω πτήση για Στοκχόλμη.”
Βρήκαμε ευκαιρία να μιλήσουμε και με τον Χριστόδουλο, που γνωρίζει πολύ καλά το Ελληνικό και το Ευρωπαϊκό water polo. Μας είπε:
Χριστόδουλος: “Μεγάλη χαρά και περηφάνια για την Ίνγκριντ που κατέκτησε τη δεύτερη θέση με την Εθνική Ελλάδος μετά από δίμηνη σκληρή προετοιμασία, μακριά από το σπίτι της. Ως πατέρας και προπονητής της δεν είχα παρά να στηρίζω αυτήν την προσπάθεια. Παρά το γεγονός ότι προέρχεται από μια χώρα όπου το πόλο είναι ακόμα σε πρωτόγονο επίπεδο, κατάφερε με τις βάσεις της, τα προσόντα της, τη νοοτροπία και τη θέλησή της να αποδείξει ότι αξίζει την εμπιστοσύνη των προπονητών της και να γράψει το όνομά της στην αποστολή.
Αποφασίσαμε με τη σύζυγό μου να ταξιδέψουμε στη Μάλτα και να παρακολουθήσουμε από κοντά την προσπάθεια των κοριτσιών. Ομολογώ πως έμεινα έκπληκτος με το επίπεδο των αθλητριών μας, την ωριμότητα που έδειξαν στο παιχνίδι τους αλλά και την προσωπικότητα που ανέδειξαν έξω από το νερό.
Δεν είναι τυχαίο ότι διεκδίκησαν το χρυσό μέχρι τέλους και το έχασαν στις λεπτομέρειες, από κάποιες άτυχες στιγμές και λανθασμένες διαιτητικές αποφάσεις. Μένω στην ωριμότητα και την προσωπικότητα αυτών των κοριτσιών, γιατί μιλάμε για παιδιά 15, 16, 17, 18 ετών, που μερικά από αυτά την επόμενη μέρα θα περάσουν τον Ατλαντικό για να κυνηγήσουν τα όνειρά τους.
Θέλω να συγχαρώ θερμά τους προπονητές για αυτή την επιτυχία, αλλά ακόμη περισσότερο τους γονείς για τον αγώνα, τη στήριξη και τον μόχθο που αφιερώνουν καθημερινά για τα παιδιά τους. Συγχαρητήρια σε όλα τα κορίτσια Το μέλλον τους ανήκει!»
