Στις 19 Ιουνίου του 2025, ο ΠΑΟΚ ανακοίνωσε την λύση της συνεργασίας του με έναν από τους σπουδαιότερους παίκτες που φόρεσαν το ασπρόμαυρο σκουφάκι, τον Νίκο Προσινικλή. Ο μέχρι πρότινος αρχηγός του ΠΑΟΚ, έπειτα από 16 χρόνια τεράστιας προσφοράς στον σύλλογο (έκανε ένα διάλειμμα ενός έτους καθώς αγωνιζόταν στην Γερμανία για λογαριασμό του Ludwigsburg στην οποία πήγε με σκοπό να κάνει πρακτική και να δουλέψει πάνω στο αντικείμενο του διπλώματός του), τον οποίο «υπηρετεί» από παιδί, ετοιμάζεται για ένα νέο κεφάλαιο στην καριέρα του και στο πλαίσιο αυτό, το κορυφαίο Μέσο Υγρού Στίβου στην χώρα, το #AQF24, επικοινώνησε μαζί του προκειμένου να μας δώσει την δική του οπτική για όλα όσα έζησε.
Ο πολύπειρος αμυντικός μίλησε για όλους και για όλα, έκανε ειδική μνεία στον μέχρι πρότινος προπονητή του, Θοδωρή Χατζηθεοδώρου, αναφέρθηκε στην ιστορική έξοδο του Δικεφάλου του Βορρά στα προκριματικά του Champions League, ενώ μεταξύ άλλων ρωτήθηκε για την δική του.. λίστα με τους Top6 αγαπημένους συμπαίκτες.
Ο ΝΙΚΟΣ ΠΡΟΣΙΝΙΚΛΗΣ ΣΤΟ AQF24
–16 χρόνια στον ΠΑΟΚ. Πήγες εκεί παιδί και έφυγες ως ο αρχηγός της ομάδας. Όταν πρωτοξεκίνησες μπορούσες να φανταστείς ότι θα διαγράψεις μια τόσο σπουδαία πορεία με το σκουφάκι του ΠΑΟΚ; «Σίγουρα σαν παιδιά κάνουμε όνειρα τους εαυτούς μας να πετυχαίνουμε πράγματα. Μπορώ να πω ότι δεν περίμενα τόσες πολλές επιτυχίες με τον ΠΑΟΚ, σίγουρα είχα ονειρευτεί κάποιες αλλά σίγουρα όχι τόσες πολλές αναλογικά της δυσκολίας που έχει ο σύλλογος ως μια ομάδα της επαρχίας. Ο ΠΑΟΚ είναι ένας από τους μεγάλους συλλόγους της χώρας μας, με απαιτήσεις και σίγουρα είναι η μεγαλύτερη δύναμη εκτός Αθηνών.»
–Στο μήνυμα αποχαιρετισμού σου έκανες ειδική μνεία στον προπονητή της ομάδας, τον Θοδωρή Χατζηθεοδώρου. Τι ήταν αυτό που θα κρατήσεις από εκείνον; «Σίγουρα από τον κόουτς, μόνο και μόνο αν δεις τι έχει καταφέρει στο χώρο, καταλαβαίνεις ότι τα επιτεύγματα του είναι τεράστια. Είναι μεγάλη τύχη να έχεις ένα τέτοιο προπονητή που να μην μπορεί να σου περάσει τις ιδέες του και την φιλοσοφία του για το άθλημα της υδατοσφαίρισης. Ακόμα και ο τρόπος που γινόταν η προπόνηση ήταν κίνητρο για μας. Παρόλα που κουραζόμασταν σωματικά, μας πίεζε με την καλή έννοια και όλο αυτό είχε ως αποτέλεσμα να έχουμε πολύ καλό κλίμα στην ομάδα.»
–Πέρυσι για πρώτη φορά συμμετείχατε στα προκριματικά του Champions League. Πώς διαχειριστήκατε αυτήν την επιτυχία; Είτε εσύ σαν αρχηγός είτε η ομάδα συνολικά. «Δεν θα πω πως ένιωσα σαν αρχηγός γιατί όπως έχω τονίσει και σε άλλες συνεντεύξεις, ο ΠΑΟΚ λειτουργεί σαν οικογένεια και στις οικογένειες δεν υπάρχει αρχηγός. Ήμασταν μια μεγάλη παρέα γιατί ειδικά όταν βγήκαμε στο Champions League, τα περισσότερα παιδιά ήταν από την Θεσσαλονίκη και τις ακαδημίες του ΠΑΟΚ, οπότε γνωρίζαμε το DNA του συλλόγου. Ήμασταν χαρούμενοι που το πετύχαμε όλοι μαζί ως παιδιά που όλοι λίγο- πολύ είχαμε παίξει συμπαίκτες στα τμήματα υποδομής και φτάσαμε να στελεχώσουμε το ανδρικό τμήμα του ΠΑΟΚ και να πετύχουμε μια τόσο μεγάλη επιτυχία για τον σύλλογο.»
–Στην απερχόμενη χρονιά τι πρόσημο θα έβαζες; «Θα την χαρακτήριζα θετική ως πετυχημένη γιατί καταφέραμε τον στόχο της Ευρώπης. Σίγουρα μέσα μας νιώσαμε ότι θέλαμε και μπορούσαμε το κάτι παραπάνω, αλλά πρέπει να αναλογιστούμε ότι ο ΠΑΟΚ έχει καταφέρει να σταθεροποιήσει στην 6αδα τα τελευταία χρόνια και να αποτελεί μια ομάδα με μεγάλη δυναμική που διεκδικεί συνεχώς ευρωπαϊκά εισιτήρια.»
–Πως είναι να παίζεις συμπαίκτης με τον αδερφό σου; «Με τον αδερφό μου έχουμε μια σχέση πέρα από οικογενειακή. Είμαστε «κολλητοί», είμαστε οι καλύτεροι φίλοι που Κάνουμε την ίδια δουλειά οπότε συνεργαζόμαστε συνέχεια και με πολύ μεγάλη ευκολία. Είναι ωραίο να πετυχαίνεις πράγματα με την πιο στενή σου οικογένεια τόσο με τον Πολυμέρη όσο και με τον Ξενοφώντα (σ.σ Σιορδίλη) που είναι ξάδερφος μας και είμαι χαρούμενος που πετύχαμε όλοι μαζί.»
–Αν μπορούσες μέσα σε 16 χρόνια την καλύτερη και την χειρότερη στιγμή με τον ΠΑΟΚ, ποιες θα έβαζες; «Καλύτερη θα έβαζα την 3η θέση που πήραμε και μας έβγαλε στο Champions League, εύκολη επιλογή αυτή. Χειρότερη θα έβαζα τις χρονιές που παλεύαμε να αποφύγουμε τα play out, στα δύσκολα χρόνια με την οικονομική κρίση και όλες τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε ο ερασιτεχνικός αθλητισμός.»
–Κλείνοντας το μήνυμα του αποχαιρετισμού σου, είπες «εις το επανιδείν». Θα φανταζόσουν ξανά τον εαυτό σου με το σκουφάκι του ΠΑΟΚ ή σε κάποιο άλλο πόστο; Ή θεωρείς ότι είναι πολύ νωρίς για να το σκεφτείς αυτό; «Ακόμα δεν το γνωρίζω. Εγώ θα συνεχίσω να παίζω. Εγώ ΠΑΟΚ είμαι, δεν το κρύβω οπότε ποτέ δεν ξέρεις πως μπορούν να έρθουν τα πράγματα. Ίσως μια μελλοντική συνεργασία σαν φυσιοθεραπευτής που είμαι και εγώ και ο αδερφός μου ή σε κάποια άλλη θέση, αλλά δεν μπορώ να μιλήσω από τώρα για αυτό. Όταν θα έρθει η ώρα μπορούμε να μιλήσουμε με τους ανθρώπους του ΠΑΟΚ και αν υπάρχει κοινή θέληση δεν μπορούμε να αποκλείσουμε τίποτα, για αυτό το άφησα ανοιχτό και δεν είπα «αντίο» στο μήνυμα αποχαιρετισμού μου.»
–Θέλω να μου πεις top6 αγαπημένους συμπαίκτες σε όλα τα χρόνια στον ΠΑΟΚ. Εξαιρείς όμως τον αδερφό σου και τον Ξενοφώντα Σιορδίλη. «Πρώτο θα βάλω τον Παναγιώτη Ξυλά, με μεγάλη διαφορά από τους υπόλοιπους κιόλας. Δεύτερο θα βάλω τον Νίκο Τσολακούδη που παίζουμε από αρκετά μικροί μαζί και ήμασταν και ίδιο δωμάτιο. Τρίτος ο Τζέσε Κούπμαν. Τέσσερα χρόνια στον ΠΑΟΚ, ήμασταν κάθε μέρα μαζί και πραγματικά πρόκειται για ένα εξαιρετικό παιδί. Τέταρτο θα βάλω τον Φίλιππο Κουγιούνη, πέμπτο τον Μηλά και έκτο θα σου πω τον Μπαγλατζή.»
