«Είμαστε στους 8 της Ευρώπης. Έχουμε έναν ακόμη αγώνα στην Ολλανδία, αλλά δεν αλλάζει κάτι. Βέβαια, δεν σταματάμε εδώ. Θέλουμε μία ακόμη ευρωπαϊκή κούπα, όμως αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο, καθώς οι αντίπαλοί μας είναι πολύ ενισχυμένοι τη φετινή περίοδο.

Το μόνο που με στεναχωρεί είναι η παρουσία των φιλάθλων του Εθνικού. Είχαμε κόσμο, αλλά περίμενα πολύ περισσότερους. Καταλαβαίνω ότι το βάρος των φίλων της ομάδας είναι στο ποδοσφαιρικό τμήμα, όμως δεν μπορώ να κρύψω το συναίσθημά μου όταν υπάρχει ένα τμήμα που αγωνίζεται στο υψηλότερο επίπεδο στην Ευρώπη, σε έναν αγώνα που παρακολουθεί όλος ο αθλητικός κόσμος, και οι φίλοι της ομάδας απουσιάζουν.

Είμαι εννέα χρόνια στο τιμόνι της ομάδας και αισθάνομαι ο “μπαμπάς” της. Τίτλοι όπως πρόεδρος, έφορος κλπ δεν με αντιπροσωπεύουν και ούτε τους αποζητώ. Είμαστε υπερήφανοι που έχουμε 19 κορίτσια στις Εθνικές ομάδες όλων των κατηγοριών και δουλεύουμε συστηματικά στα αναπτυξιακά τμήματα του Εθνικού, προσφέροντας υγιές περιβάλλον και ουσιαστική βοήθεια στις σπουδές των κοριτσιών.

Στόχος μας είναι το πρωτάθλημα σε τρία χρόνια, αλλά με βάση τα δικά μας κορίτσια, αυτά που σήμερα βρίσκονται στις ηλικιακές ομάδες. Θέλουμε να χτίζουμε πάνω σε αυτά και στο τέλος να έρθει η επιβράβευση μαζί τους.

Καλώ όλους τους Εθνικούς να είναι αύριο στο γήπεδο και να στηρίξουν την ποδοσφαιρική ομάδα στην προσπάθειά της για άνοδο.

Εγώ θα είμαι εκεί.»

Τοποθέτηση με ξεκάθαρο στίγμα, συναίσθημα και μακροπρόθεσμο πλάνο, που αποτυπώνει τη φιλοσοφία και τη δουλειά που γίνεται στο γυναικείο τμήμα υδατοσφαίρισης του Εθνικού.