Των Κώστα Παππά και Γιώργου Χρήστου
Τα νερά ήταν αχαρτογράφητα. Πολλά από αυτά που στην Ευρώπη θεωρούνται δεδομένα, στην Αφρική και τη Ζιμπάμπουε εν προκειμένω ήταν ακόμα σε πρώιμο στάδιο, ίσως και άγνωστα. Οι δυσκολίες δεδομένες αλλά και η πρόκληση να μπει το «τρένο» σε ράγες, μεγάλη.
Η Κολυμβητική Ομοσπονδία της πρώην Νότιας Ροδεσίας στην νοτιοανατολική Αφρική έχει χαράξει ένα σχέδιο μεγαλόπνοο, ελπιδοφόρο θέλοντας να ψηλώσει την υδατοσφαίριση στην ιεραρχία του αθλητισμού της χώρας. Η συμμετοχή στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Παίδων και Κορασίδων ήταν μία πρώτης τάξεως ευκαιρία.
Είναι μερικές αποφάσεις που πιθανόν να έχεις μια φορά τη δυνατότητα να τις ζήσεις και άπαξ και το καταφέρεις, μένουν χαραγμένες στο διηνεκές. Τέτοια ήταν και εκείνη που πήραν οι Κώστας Πασλής (Περιστέρι) και Κωνσνταντίνος Παυλίδης (Άρης) να αναλάβουν το πρωτόγνωρο και απαιτητικό πρότζεκτ των ομάδων Παίδων και Κορασίδων της Ζιμπάμπουε.
Ο άνθρωπος έχει την ανάγκη να ελέγχει τις καταστάσεις, προτιμά τη ζώνη του βολικού και της ασφάλειας διότι συχνά το άγνωστο τον τρομάζει. Οι δύο Έλληνες τεχνικοί όμως όχι μόνο δεν άφησαν τη σκέψη αυτή να τους κυριεύσει αλλά έζησαν στο έπακρο την εμπειρία, φώλιασαν εμπειρίες και εικόνες στο θυμικό του μυαλού τους που θα κρατήσουν εσαεί.
Η συνθήκη ιδιαίτερη και δεν θα μπορούσε να μην την αναδείξει το #AQF24, να μην ασχοληθεί με το…. κουβάρι Ζιμπάμπουε. Ήρθε συνεπώς σε επικοινωνία με τους Πασλή & Παυλίδη ώστε να φέρει στο φως στιγμές από τη δεξαμενή των βιωμάτων τους. Πρόθυμοι εκείνοι αποδέχθηκαν το κάλεσμα και τους ευχαριστούμε γι’ αυτό.
Για την ιστορία και χωρίς φυσικά τα αποτελέσματα να αποτελούν προτεραιότητα και αυτοσκοπός, τα κορίτσια του τεχνικού του Άρη βρέθηκαν στον ίδιο όμιλο με τη «γαλανόλευκη» στη Μανίσα (28/6 – 4/7) γνωρίζοντας δύο ήττες στο γκρουπ (13-0 από τον Καναδά και 21-3 από την Ελλάδα) ενώ στη συνέχεια πάλεψαν το παιχνίδι με τη Γαλλία (11-4) και ηττήθηκαν από τη Νέα Ζηλανδία δις για τις θέσεις κατάταξης με 11-2 και 12-2.
Τα αγόρια του πρώτου πλέον προπονητή των «Πριγκήπων της δυτικής όχθης» έχασαν στον όμιλο με 14-11 από τη Βουλγαρία, 27-4 από την μετέπειτα πρωταθλήτρια Ισπανία και 14-2 από την Τσεχία ενώ στη συνέχεια ηττήθηκαν από την Νέα Ζηλανδία (16-5), την Τσεχία (12-9) και το Μεξικό (11-7) για τις θέσεις κατάταξης (32η). Μικρή σημασία βέβαια έχουν τα τελικά αποτελέσματα, η παρουσία – για τις διαφορετικές συνθήκες ενασχόλησης με το άθλημα και το διάστημα προετοιμασίας – ήταν κάτι παραπάνω από αξιοπρεπέστατη.
Πασλής: «Μακάρι να υπήρχε δυνατότητα για συνεργασία σε μόνιμη βάση»
–Έρχεται λοιπόν η μέρα που η Ομοσπονδία της Ζιμπάμπουε σας προτείνει να αναλάβετε την τεχνική ηγεσία της ομάδας Παίδων. Ποια είναι η πρώτη σκέψη που πέρασε από το μυαλό και πως αντιδράσατε στο άκουσμα της πρότασης;
«Είχανε βγάλει μια ανακοίνωση στα social, στην οποία αναζητούσαν προπονητές για την U16 σε αγόρια, κορίτσια και για την U18 στα κορίτσια. Παρόλο που είχαν στείλει βιογραφικά πολλοί προπονητές από διαφορετικές χώρες, με διάλεξαν γιατί όλα αυτά τα χρόνια της ενασχόλησης μου με το πόλο είχα να κάνω με παιδιά αυτών των ηλικιών και θεωρούσαν ότι ήμουν ο κατάλληλος για αυτήν την θέση. Εγώ από την μεριά μου είχα παρά πολύ καλές εικόνες από πέρυσι το καλοκαίρι που είχαμε μια επαφή, καθώς έβλεπα μια δυναμική στο πλάνο της ομοσπονδίας και ήταν τιμή μου όλο αυτό παρ’ όλο που ήξερα ότι το επίπεδο ήταν χαμηλό».
– Πρόσφατα είχατε κάποιους αγώνες με την εθνική ομάδα Παίδων της χώρας. Πως ήταν τα πράγματα σε σχέση με αυτό που περιμένατε και ποιο ήταν το επίπεδο των αγώνων;
«Το επίπεδο των αγώνων στο Παγκόσμιο δεν ήταν καθόλου χαμηλό. Τα παιδιά είχαν πολύ μεγάλη βελτίωση παρά τις λίγες προπονήσεις που είχαμε. Κατάφεραν σε σχεδόν 40 προπονήσεις που έκαναν, από τις οποίες πολύ λιγότερες ήταν με μένα γιατί εγώ κατέβηκα 15 μέρες πριν το Παγκόσμιο, να ανταπεξέλθουν στις δυσκολίες. Είχαν ξεκινήσει από τον χειμώνα τις προπονήσεις, κάποια στιγμή κατέβηκε και ο Κωνσταντίνος Παυλίδης από την Θεσσαλονίκη για να τους δώσει κάποιες βασικές αρχές, ενώ γενικότερα δίναμε κάποιες εβδομαδιαίες προπονήσεις στους ανθρώπους της Ζιμπάμπουε που συνεργαζόμασταν, για να τις δουλέψουν με τα παιδιά».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
–Ποιες είναι οι διαφορές που εντοπίσατε σε σχέση με το ευρωπαϊκό πόλο και ποιο είναι το πλάνο της ομοσπονδίας για την προώθηση του αθλήματος στην χώρα;
«Οι διαφορές δεν έχουν να κάνουν με το πως παίζεται το άθλημα γιατί τις αρχές τις δίνουν οι προπονητές. Η βασικά διαφορά είναι ότι τα παιδιά δεν έχουν ως κύρια ενασχόληση τους το πόλο καθώς είναι αθλητές που συμμετέχουν σε διάφορα αθλήματα με κύριο το ράγκμπι που είναι μπορώ να πω, το εθνικό τους άθλημα. Άλλωστε, τα παιδιά που συμμετείχαν στις προπονήσεις είναι όλα από ιδιωτικά σχολεία και μέσα στο πρόγραμμα τους, 3-4 φορές την εβδομάδα και όχι όλο τον χρόνο κάνουν και πόλο, αν φυσικά τους το επιτρέψει το σχολείο τους.
Αν είναι καλοί στο ράγκμπι, τους κρατάνε στο ράγκμπι, ενώ αν είναι μέτριοι, τους αφήνουν να κάνουν και κάποιες προπονήσεις στο πόλο. Με άλλα λόγια, έχουν πολύ δρόμο να διανύσουν αλλά υπάρχει πολλή διάθεση και από την ομοσπονδία και από τους αθλητές. Από κει και πέρα, το πλάνο της ομοσπονδίας είναι να το κρατήσει όσο γίνεται αυτό και αν μπορέσει να «περάσει» στα ιδιωτικά σχολεία να αντιμετωπίζεται το πόλο ισάξια με το ράγκμπι. Θα είναι μεγάλη τους επιτυχία αυτό. Στόχος τους είναι να δημιουργήσουν μια ομάδα που θα μπορέσει να διεκδικήσει από την ήπειρο της Αφρικής, την συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες και αυτό είναι το μεγάλο τους όνειρο. Σε αυτό το πλαίσιο, προσπαθούν να βρουν σπόνσορες για να καλύψουν τα έξοδα μετακίνησης αλλά και της πισίνας, καθώς όλες είναι των ιδιωτικών σχολείων και πολλές φορές δεν τις θερμανθούν γιατί όπως είπαμε και πριν, η υδατοσφαίριση δεν είναι το κύριο άθλημα τους. Η προπόνηση γίνεται σε πολύ άσχημες συνθήκες και αυτό είναι προς τιμήν τους. Για να γίνει ευρέως αντιληπτό, πριν φύγουμε για το Παγκόσμιο, τα παιδιά έκαναν προπόνηση σε πισίνα που είχε 19-20 βαθμούς Κελσίου, που είναι πολύ χαμηλή θερμοκρασία ειδικά σε μια εποχή που στην Ζιμπάμπουε ήταν χειμώνας και όχι καλοκαίρι και παρ’ όλα αυτά, έβλεπες ότι δεν υπήρχε καθόλου γκρίνια από κανέναν και τους αξίζουν συγχαρητήρια».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
–Τελευταία ερώτηση, ολίγον τι ρητορική. Αν είχατε την επιλογή να γυρίσετε τον χρόνο πίσω, στην μέρα που αποδεχτήκατε την πρόταση, θα παίρνατε την ίδια απόφαση; Tι αποκομίσατε από όλη αυτήν την εμπειρία;
«Και βέβαια θα έπαιρνα την ίδια απόφαση, δεν το μετάνιωσα σε καμία περίπτωση, και μακάρι να είχαμε την δυνατότητα και από τις δύο μεριές, η συνεργασία μας να ήταν σε μόνιμη βάση. Για μένα ήταν τιμή και η εμπειρία να συμμετέχω σε ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα με βοήθησε πολύ και πραγματικά έχω αποκομίσει πολλά πράγματα όχι μόνο σαν προπονητής αλλά και ως άνθρωπος. Αυτό που πήρα από την «οικογένεια» της Ζιμπάμπουε, είναι απεριόριστος σεβασμός και αναγνώριση που είναι πράγματα που δεν βρίσκεις εύκολα στην Ελλάδα».
Παυλίδης: «Νιώθω υπερηφάνεια, έχουν γίνει οι πρώτες συζητήσεις για ανανέωση»
Για το πως πρόκυψε η συνεργασία με την Εθνική ομάδα της Ζιμπάμπουε: «Είχαμε λάβει μέρος πέρσι τέτοια εποχή σε ένα καμπ αγοριών και κοριτσιών που συμμετείχαν 16 προπονητές από Αμερική, Αυστραλία, Ιταλία, Πορτογαλία, Νότια Αφρική που πραγματοποίησε η Ομοσπονδία στην πρωτεύουσα της χώρας στο Χαράρε. Πήραμε μέρος σ’ αυτό το καμπ με τον Κώστα Πασλή και μας προτάθηκε να αναλάβουμε τις ομάδες U16 αγοριών και κοριτσιών ενόψει του Παγκοσμίου πρωταθλήματος, ενώ ήταν να συμμετάσχει και η U18 κοριτσιών που τελικά δε κατόρθωσε να κατέβει».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Για τις εμπειρίες που αποκόμισε και αν μετάνιωσε για την απόφαση που πήρε να αναλάβει την Εθνική ομάδα της Ζιμπάμπουε: «Σε καμία περίπτωση δε μετάνιωσα για την απόφαση που πήρα. Αναμφίβολα είναι μια εξαιρετική και μοναδική εμπειρία καθώς δύο μήνες προπονούσα τα αγόρια και τα κορίτσια. Σίγουρα οι συνθήκες είναι διαφορετικές και πρωτόγνωρες διότι δε βοηθάει το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας. Είναι αρκετά παλιό για την εποχή καθώς τα παιδιά είναι υποχρεωμένα να κάνουν δύο αθλήματα κάθε έξι μήνες. Οι προπονήσεις γίνονται σε ιδιωτικές πισίνες που αποκλειστική ευθύνη έχουν τα σχολεία».
Για την φιλοξενία που αντίκρισαν από τους ντόπιους αλλά και τους Έλληνες της κοινότητας: «Οι ντόπιοι μας φρόντισαν από τη πρώτη στιγμή όσο δεν υπάρχει. Η φιλοξενία ήταν απίστευτη. Βέβαια δεν είδαμε πουθενά τους Έλληνες της κοινότητας και μου έκανε εντύπωση καθώς υπήρχαν αρκετοί αφού είναι από τις μεγαλύτερες κοινότητες. Από ότι φαίνεται οι Έλληνες της διασποράς λειτουργούν διαφορετικά καθώς εμπλέκεται και η πολιτική που επηρεάζει αυτό το κομμάτι. Δεν έστελναν τα παιδιά τους για προπόνηση. Αξίζει να σημειωθεί ότι η εκκλησία με στήριξε και κατόρθωσα να γνωρίσω τον πατέρα Γεώργιο και τον Αρχιεπίσκοπο της Ζιμπάμπουε».
Για τον αν η Ομοσπονδία παρείχε τα απαραίτητα εφόδια: «Δεν έχω παράπονο, ό,τι ζήτησα η Ομοσπονδία μου το παρείχε απλόχερα προκειμένου να κάνω σωστά την δουλειά μου. Από εξοπλισμό μέχρι ώρες προπόνησης. Δεν έβαλε κανένα εμπόδιο στο έργο μου. Το μόνο που με στεναχώρησε είναι ότι ζημιώθηκαν Ελληνόπουλα από την κόντρα με την Ομοσπονδία που άλλαξε πρόσφατα χέρια».
Για την παρθενική συμμετοχή της Εθνικής Ζιμπάμπουε στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα U16 αλλά και το ελληνικό fair play: «Ήταν μια μοναδική εμπειρία για την χώρα που ανταποκρίθηκε αξιοπρεπώς σε μια τόσο δύσκολη διοργάνωση. Θέλω να ευχαριστήσω τον Γιώργο Τσόκα και την ελληνική αποστολή που μας στήριξαν καθώς η διαφορά των δύο ομάδων ήταν τεράστια και το σκορ θα μπορούσε να πάρει μεγάλες διαστάσεις. Νιώθω υπερηφάνεια και ήταν κάτι που εντυπωσίασε τις αθλήτριες μου που με χαρά ζήτησαν να φωτογραφηθούν με τις Ελληνίδες αθλήτριες μετά το τέλος της αναμέτρησης».
Για το επίπεδο αλλά και το σχολικό πρωτάθλημα που διεξάγονται οι αγώνες: «Σίγουρα το επίπεδο είναι αρκετά χαμηλό καθώς τα κορίτσια κάνουν το 1/4 προπόνησης από τα υπόλοιπα παιδιά που προπονούνται στην Ευρώπη και είναι κάτι που ζήτησα να αλλάξει ώστε να ανέβει και να γίνει πιο ανταγωνιστικό το επίπεδο. Στο σύνολο τους οι περισσότεροι προπονητές βοηθούν χωρίς να διαθέτουν τα απαραίτητα εφόδια. Ουσιαστικά πρωτάθλημα δεν υπάρχει καθώς διεξάγονται 2-3 τουρνουά το χρόνο αποτελούμενα από τις έξι ομάδες των σχολείων. Το κάθε σχολείο έχει τη δική του ενδυμασία και τα παιδιά είναι πειθαρχημένα με σεβασμό».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Για το πως μπορεί να συνδυάσει τον Άρη Θεσσαλονίκης με την Εθνική Ζιμπάμπουε: «Συνδυάζεται εύκολα καθώς Άρης Θεσσαλονίκης και Εθνική Ζιμπάμπουε δε δεσμεύονται σε πρωταρχικό στάδιο. Μπορώ να αφιερωθώ στον Άρη και μετέπειτα να με καλύψουν για δέκα μέρες οι Νίκος Μαρίνης και Παναγιώτης Τσολακούδης που θα αφοσιωθώ με την Εθνική Ζιμπάμπουε».
Για το ενδεχόμενο να συνεχίσει η συνεργασία του με την Εθνική Ζιμπάμπουε, ανέφερε πως: «Έχουν γίνει οι πρώτες συζητήσεις για να συνεχίσουμε την συνεργασίας μας με στόχο η ομάδα να είναι έτοιμη στο επόμενο Παγκόσμιο πρωτάθλημα το 2026».
