Η ελληνική αποστολή στους φετινούς Ολυμπιακούς Αγώνες συνεχίζει να τα πηγαίνει περίφημα με τον Αντώνη Τσαπατάκη να κερδίζει το 7ο μετάλλιο για τα ελληνικά χρώματα, με τη κούρσα του στα 100μ πρόσθιο της κατηγορίας SB4 να τον ανεβάζει στο δεύτερο σκαλί του βάθρου. Η προσφορά του Αντώνη Τσαπατάκη είναι πολύ μεγαλύτερη από το αθλητικό κομμάτι και το αποτύπωμά του δεν περιορίζεται στον αθλητισμό με τον κολυμβητή μας να αποτελεί πηγή έμπνευσης και να μας κάνει να ονειρευόμαστε ότι όλα είναι πιθανά. Το πιο σημαντικό και ταυτόχρονα αξιοθαύμαστο σε αυτούς τους αθλητές όμως είναι η ταπεινότητα που έχουν στο «πετσί» τους και τρανή απόδειξη αυτού είναι η δήλωσή του στην κάμερα της ΕΡΤ αμέσως μετά την κούρσα του: «Δεν δίνω μαθήματα ζωής, υπενθυμίζω αυτά που ξέρουμε, αλλά ξεχνάμε».
Αγωνιζόμενος κυρίως στην κατηγορία SB4 των 100 μέτρων πρόσθιο, ο Τσαπατάκης έχει διακριθεί για τη δύναμη, το πάθος και την αποφασιστικότητά του, στοιχεία που τον έχουν καταστήσει εμβληματική μορφή στον χώρο του αθλητισμού. «Ο τροχός δεν γυρίζει. Εμείς τον γυρνάμε. Συνεπώς, η ικανότητά του να ανταποκρίνεται σε κάθε συνθήκη προς όφελός σου αποτελεί το κλειδί για την επιτυχία».
Άλλωστε η ζωή του Αντώνη Τσαπατάκη μόνο εύκολη δεν είναι καθώς τον Δεκέμβριο του 2006, ένα σοβαρό ατύχημα με μοτοσικλέτα προκάλεσε την παράλυση των κάτω άκρων του. Ο ίδιος αναφέρεται στη ζωή μετά το ατύχημα με λόγια που αναδεικνύουν τη φιλοσοφία του για τη ζωή: «Ξεκίνησα να μπαίνω στην πισίνα έναν χρόνο μετά το ατύχημα, το 2008. Αυτό που μου έδωσε δύναμη δεν ήταν άλλο από την απόφαση που πήρα ο ίδιος να συνεχίσω να ζω. Δεν είναι τόσο μεγάλη όσο το φαντάζεστε. Δεν θέλει τόσο πολλή δύναμη. Είναι απλώς μια επιλογή», είχε πει παλαιότερη σε συνέντευξη του.
Αν κάποιος από εμάς βρίσκεται σε περίοδο εσωτερικής ανασυγκρότησης καλό θα ήταν να ακούσει τις δηλώσεις του Αντώνη Τσαπατάκη μετά το δεύτερο Ολυμπιακό του μετάλλιο, προκειμένου να αντλήσει δύναμη: «Tα συναισθήματα είναι ότι για ακόμα μία μέρα ήμουν και παρέμεινα ελεύθερος. Μία ακόμα μέρα που έδωσα τον καλύτερό μου εαυτό και δεν έχει σημασία το αποτέλεσμα γιατί ξέρω πως αν ξαπλώσω σήμερα το βράδυ για να κοιμηθώ, αν καταφέρω να κοιμηθώ, ότι τα έχω δώσει όλα. Για κάθε κούρσα είμαι χαρούμενος ανεξαρτήτου αποτελέσματος, γνωρίζοντας όμως ότι έχω δώσει το παραπάνω από αυτό που μπορώ. Το αργυρό μετάλλιο αυτό δεν σημαίνει κάτι, παρά μόνο ότι είναι ακόμα μία μέρα στην δουλειά. Αύριο έχουμε ακόμα έναν αγώνα και μετά ακολουθεί το παγκόσμιο πρωτάθλημα ενόπλων. Η ζωή επιφυλάσσει κάθε μέρα έναν αγώνα που δεν ξέρεις ότι υπάρχει. Το μετάλλιο το αφιερώνω σε όλη την Ελλάδα, τους γονείς μου, τη γυναίκα μου και σε όσους εμπνεύστηκαν και τους έκανα να ονειρευτούν αυτό το βράδυ».
