Η τρεις φορές Ολυμπιονίκης και κάτοχος 23 μεταλλίων σε Παγκόσμια πρωταθλήματα, Ona Carbonell, ανακοίνωσε σήμερα την αποχώρησή της από το άθλημα της καλλιτεχνικής κολύμβησης σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στη Μαδρίτη, στην έδρα της Ισπανικής Ολυμπιακής Επιτροπής.
Η Ισπανίδα αθλήτρια συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012, του 2016 και του 2020, κατακτώντας κυρίως ένα αργυρό και ένα χάλκινο μετάλλιο το 2012. Το 2019, είχε φτάσει να είναι η πιο διακεκριμένης αθλήτρια της -τότε- FINA, με τα 23 παγκόσμια μετάλλιά της. Τα… τελευταία της ήρθαν εκείνη τη χρονιά, όπου κατέκτησε δύο ασημένια στο τεχνικό και το ελεύθερο σόλο και χάλκινο στο highlight event.
“Σήμερα, δεν είμαι πλέον ένα από τα κορίτσια της καλλιτεχνικής, αλλά είμαι πολύ χαρούμενη για αυτό το στάδιο της ζωής μου”, δήλωσε. “Νιώθω πολύ τυχερή και ευγνώμων που δεν χρειάζεται να αποσυρθώ λόγω τραυματισμού ή κάποιου άλλου προβλήματος. Το κάνω με έναν γαλήνιο, σκεπτόμενο, ευγνώμονα και ήρεμο τρόπο, σε ειρήνη με τον εαυτό μου”.
Η 32χρονη αποσύρεται μετά από μια καριέρα στην ανώτερη διεθνή σκηνή της καλλιτεχνικής κολύμβησης που διήρκεσε πάνω από 15 χρόνια. Αγωνίστηκε σε επτά Παγκόσμια Πρωταθλήματα μεταξύ 2007 και 2019 και αναδείχθηκε Παγκόσμια Πρωταθλήτρια το 2009 στο αγώνισμα του combo. Είναι επίσης 12 φορές ευρωπαϊκή νικήτρια και τρεις φορές πρωταθλήτρια Ευρώπης στα ομαδικά αγωνίσματα. Η τελευταία της διεθνής διοργάνωση ήταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Τόκιο, όπου κατέλαβε την έβδομη θέση με την ισπανική ομάδα.
“Ασχολούμαι με τη συγχρονισμένη εδώ και 23 χρόνια, 18 από αυτά στην ελίτ”, συνέχισε. “Από τότε που ήμουν 14 ετών, το άθλημα ήταν ο κεντρικός άξονας της ζωής μου. Μου έχει δώσει πολλά. Εδώ, έχω γνωρίσει τον σωματικό και ψυχικό πόνο, αλλά και την ευγνωμοσύνη για την καλή δουλειά, την ταπεινότητα, τη συντροφικότητα, την αξία της θυσίας, την εμπιστοσύνη, τον αμοιβαίο σεβασμό. Θα τα κουβαλάω πάντα μαζί μου και θα είμαι πάντα ευγνώμων για όλα αυτά”.
Ξεκίνησε την καλλιτεχνική κολύμβηση σε ηλικία 10 ετών στον σύλλογο της CN Καλλίπολης. Στα 16 της, κέρδισε το πρώτο της διεθνές μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων του 2006 στο ντουέτο. Στη συνέχεια, εντάχθηκε στην ισπανική ομάδα των ανώτερων κατηγοριών ενόψει της σεζόν 2007. Λίγους μήνες αργότερα, αγωνιζόταν ήδη στα ομαδικά στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Μελβούρνης. Την επόμενη χρονιά, κέρδισε χρυσό με την ομάδα στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, αλλά δεν κατάφερε να συμμετάσχει στην Ολυμπιακή ομάδα του Πεκίνου.
Επέμεινε και πήγε στους πρώτους της Ολυμπιακούς Αγώνες στο Λονδίνο το 2012. Εκεί, κέρδισε ένα ιστορικό ασημένιο μετάλλιο στο ντουέτο μαζί με τη νυν προπονήτρια των ΗΠΑ Andrea Fuentes και ένα χάλκινο στο ομαδικό. Έκανε το ντεμπούτο της ως σολίστ το 2013 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Βαρκελώνης. Μόνο σε εκείνη τη συνάντηση, κατέκτησε επτά μετάλλια. Το 2016 στο Ρίο ντε Τζανέιρο, κατέλαβε την πέμπτη θέση στο ντουέτο κολύμβησης με την Ισπανίδα… είδωλο, Gemma Mengual.
Τον Σεπτέμβριο του 2019, αποχώρησε προσωρινά από τον αθλητισμό για να ξεκουραστεί και να δημιουργήσει οικογένεια. Λίγους μήνες αργότερα έφερε στον κόσμο τον πρώτο της γιο Κάι. Το φθινόπωρο του 2020, επέστρεψε στις προπονήσεις με την ελπίδα να βοηθήσει την ομάδα της να προκριθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Επέστρεψε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2021 στη Βουδαπέστη, κερδίζοντας το χάλκινο μετάλλιο στο τεχνικό ομαδικό. Η ισπανική ομάδα εξασφάλισε τελικά μια θέση στο Τόκιο στο τουρνουά πρόκρισης για τους Ολυμπιακούς Αγώνες λίγες εβδομάδες αργότερα. Τον Αύγουστο, λοιπόν, κατευθύνθηκε στους τρίτους της Ολυμπιακούς Αγώνες, λιγότερο από ένα χρόνο μετά τη γέννα.
Στο διάστημα αυτό, υπήρξε επίσης υπέρμαχος των μητέρων στο κορυφαίο επίπεδο του αθλητισμού. Συγκεκριμένα, υπερασπίστηκε τις προσπάθειες για καλύτερη ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών όσον αφορά τη γονεϊκότητα στον αθλητισμό.
“Πριν από χρόνια, συνειδητοποίησα ότι ο γυναικείος αθλητισμός δεν έχει την ίδια φωνή και αγωνίστηκα ώστε να έχουμε ισότητα”, δήλωσε. “Στη συνέχεια, χάρη σε αυτό που βίωσα με τη δική μου μητρότητα, είδα πόσο μικρή πρόοδος είχε γίνει στον αθλητισμό από αυτή την άποψη. Εργάστηκα γι’ αυτό και θέλω να ευχαριστήσω την Ισπανική Ολυμπιακή Επιτροπή και τον Alejandro Blanco για τη δημιουργία της Επιτροπής Μητρότητας και Αθλητισμού. Θα εργαστούμε για να βοηθήσουμε τις αθλήτριες που θέλουν να γίνουν μητέρες χωρίς να χρειαστεί να εγκαταλείψουν την αθλητική τους καριέρα”.
Το ταξίδι της πίσω στην ελίτ μετά την γέννηση της Κάι απεικονίστηκε στην ταινία “Ona Carbonell: Starting Over”. Αυτή η προσωπική και συναισθηματική αφήγηση ρίχνει επίσης φως στο τι σημαίνει να είσαι ταυτόχρονα γονιός και κορυφαία αθλήτρια, καθώς και στους αγώνες που αντιμετωπίζουν οι μητέρες στον αθλητικό κλάδο.
