Όρια, τι παρεξηγημένη λέξη και συνάμα αποτρεπτική. «Έφτασα στα όριά μου» ψελλίζουμε και υπερθεματίζουμε και υποστηρίζουμε με κάθε βεβαιότητα λες και ξέρουμε τα όριά μας και που εκείνα σταματούν, ποιο ταβάνι αγγίζουν. Ως όρια έχουμε βαφτίσει το άγνωστο και επειδή ετούτο τρομάζει, έχουμε αποφασίσει για τη δική μας βολή/ασφάλεια πως… μέχρι εκεί ήμασταν.
Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι, δεν έχουν τις ίδιες αντοχές ούτε την ίδια επιμονή και υπομονή. Δεδομένα πάντως όσο περνούν οι γενιές τόσο φουντώνει και το αίσθημα της υποβάθμισης των δυνατοτήτων του εαυτού μας. Κατατάσσουμε σε κατώτερη κατηγορία οι ίδιοι τις δεξιότητές μας, τσαλαπατάμε την αυτοεκτίμησή μας.
Γυρνώντας το κεφάλι και έχοντας κανείς τις κεραίες ανοιχτές, σε εποχές που οι πληροφορίες μεταδίδονται γρηγορότερα και από τις σκέψεις, πολλά είναι τα ερεθίσματα που προσφέρονται αρκεί κανείς να έχει τη διάθεση να τα δει και να τα «αναγνώσει» σωστά. Η φαιά ουσία των προτύπων και του… φωτός που οι «φάροι» τους εκπέμπουν δεν είναι η σύγκριση αλλά η παρακίνηση για να πιστέψουμε στο μέσα μας. Ένας τέτοιος πομπός λοιπόν είναι και ο Σπύρος Χρυσικόπουλος.
Μία κινέζικη παροιμία ισχυρίζεται πως η αποτυχία είναι η μητέρα της επιτυχίας αν και ο όρος αποτυχία είναι συχνά σκληρός και άδικος. Η προσπάθεια επίτευξης ενός στόχου ανεξαρτήτως αποτελέσματος αποτελεί διδαχή.
Εδώ και μία δεκαετία σχεδόν ο Σπύρος Χρυσικόπουλος αποφάσισε να μεταπηδήσει στο ultra swimming και την προσπάθεια επίρρωσης πως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Κολυμβητής υπερ-αποστάσεων, έγινε ο πρώτος Έλληνας που κολύμπησε 100 χλμ σε πισίνα, σε 29 ώρες και 16 συνεχή λεπτά. Κάτοχος του ρεκόρ γκίνες αφού τον Μάϊο του 2021 κολύμπησε 358.2 χλμ σε μια βδομάδα στην πισίνα του ΟΑΚΑ.
Το πεδίο του βέβαια τα τελευταία χρόνια είναι η ανοιχτή θάλασσα. Ένα χρόνο μετά την τεράστια επιτυχία του και τα… χρυσά γράμματα με τα οποία έγραψε το όνομά του, ο Σπύρος Χρυσικόπουλος κολύμπησε από τη Ρόδο μέχρι το Καστελόριζο, κάνοντας σίγουρα πολλά περισσότερα από τα 130 χλμ σε ευθεία. Ο ασύλληπτος αυτός υπεράνθρωπος έμεινε στο νερό 64 ώρες και 5 λεπτά δίχως να σταματήσει όμως τα κατάφερε.
Το πρωί της Δευτέρας (26/8/24) επιχείρησε να εφαρμόσει ένα ακόμα μεγαλόπνοο εγχείρημα που για τους περισσότερους μοιάζει ανέφικτο, πέρα από τα ανθρώπινα όρια.
Σημείο εκκίνησης ήταν το δυτικότερο άκρο της Ελλάδας, οι Οθωνοί και προορισμός το Οτράντο στο Λέτσε διά μέσο του ομώνυμου και περιβόητου Στενού.
Το βράδυ βέβαια ένα κοπάδι μεδουσών τον έβαλε στόχο, η θάλασσα αντάριασε, οι συνθήκες έγιναν δυσοίωνες. Ακόμα και για τον Σπύρο Χρυσικόπουλο με τις απύθμενες αντοχές και την βαθιά πίστη, οι καταιγίδες στις γύρω περιοχές που δημιουργούσαν παγωμένες ριπές και έφερναν υψηλό κυματισμό, τον αποδυνάμωσαν αναγκάζοντας τον να σταματήσει.
Μικρή σημασία έχει η ολοκλήρωση ενός τέτοιου σχεδίου. Η σκληρή σωματική και πνευματική προετοιμασία, η τρομερή προσπάθεια και μόνο αποτελούν άθλος και πηγή ενέργειας για όλους εμάς τους κοινούς θνητούς και το χώρο που υπάρχει μέσα μας για να φτάσουμε πέρα από τα όρια.
