Οι κύκλοι κλείνουν πάντα, ακόμα και οι ομορφότεροι. Και πόσο ομορφότερος τρόπος από την κατάκτηση ενός Πρωταθλήματος μέσα στο…σπίτι. Αυτό δεν είναι ιστορία επιστημονικής φαντασίας φυσικά αλλά είναι το τελευταίο παιχνίδι του Θοδωρή Βλάχου στον πάγκο του Ολυμπιακού.
Τα όσα συνέβησαν στο «Π.Καπαγέρωφ» είναι όλα όσα εκφράζει η φράση «λύγισαν και τα τσιμέντα». Φυσικά δεν το λέμε εμείς, το λένε τα δάκρυα στα μάτια του Θοδωρή Βλάχου, το λένε τα συνθήματα αφιερωμένα σε εκείνον, τα δάκρυα από τους αθλητές που τον αγκάλιαζαν μετά το τέλος του παιχνιδιού αλλά και όλος ο κόσμος που έσπευσε να βγάλει φωτογραφία μαζί του και να τον αποχαιρετήσει με την πιο ζεστή αγκαλιά. Ο Έλληνας προπονητής μετά την εύστοχη εκτέλεση του Ντίνου Γενηδουνιά στο τελευταίο πέναλτι για φέτος, έγινε το πρόσωπο της ημέρας. Και πως να μην γίνει άλλωστε. Τα όσα έχει καταφέρει με τον Ολυμπιακό θα μνημονεύονται σίγουρα για πάρα πολλα χρόνια ακόμα καθώς αποτελεί ζωντανό κομμάτι πολύ ένδοξων στιγμών του συλλόγου.
Το σίγουρο είναι πως όταν φεύγεις από κάπου και ένα ολόκληρο κολυμβητήριο σπεύδει να βγάλει μαζί σου μία φωτογραφία, να σε αποχαιρετήσει, να σε αγκαλιάσει, σημαίνει ότι κάτι έκανες πάρα μα πάρα πολύ καλά. Δεν το λέμε εμείς φυσικά, το λένε και οι αριθμοί, που όπως ξέρουμε, είναι αμείλικτοι.
Τίτλοι ως αθλητής του Ολυμπιακού (1989-1998):
- Πρωταθλήματα Ελλάδος: 4 (1992, 1993, 1995, 1996)
- Κύπελλα Ελλάδος: 4 (1992, 1993, 1997, 1998)
- Σούπερ Καπ Ελλάδος: 2 (1997, 1998)
Τίτλοι ως προπονητής του Ολυμπιακού (2011-σήμερα):
- Τσάμπιονς Λιγκ: 1 (2018)
- Πρωταθλήματα Ελλάδος: 9 (2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020,2021,2022)
- Κύπελλα Ελλάδος: 8 (2013, 2014, 2015, 2016, 2018, 2019, 2020,2021,2022)
- Σούπερ Καπ Ελλάδος: 3 (2018, 2019, 2020)
Ο σπουδαίος προπονητής της Εθνικής μας Ομάδας μίλησε στο #Aquafeed24 για το σημερινό παιχνίδι, το βάρος της σημερινής ημέρα αλλά και όλη του την πορεία με την ομάδα για τόσα πολλά χρόνια ως αθλητής, βοηθός προπονητή αλλά φυσικά και ως πρώτος προπονητής. Με δάκρυα στα μάτια αποχαιρέτησε όλα τους παίκτες του ενώ μεταξύ άλλων μας θύμισε πως…σαν σήμερα κατακτούσε με τον Ολυμπιακό το πρώτο Champions League! Όπως είπε και ο ίδιος 26 χρόνια με μερικά «διαλείμματα» δηλαδή μία ζωή ολόκληρη.
Ο Θοδωρής Βλάχος στο #Aquafeed24:
«Το πιο δραματικό φινάλε αυτής της χρονιάς… Για μένα η σημερινή μέρα ήταν πολύ φορτισμένη, έγινε «βαρίδι στην καρδιά» που λένε… Αρχικά, εννοείται πως ήθελα να κατακτήσουμε για ακόμη μια χρόνια το πρωτάθλημα, και έπειτα ήθελα να το κατακτήσουμε εδώ, στο Παπαστράτειο που νιώθουμε όμορφα να αγωνιζόμαστε. Με όλους τους φίλους, τις οικογένειες μας, τον κόσμο του Ολυμπιακού… Νομίζω το αξίζαμε μιας και στα δυο προηγούμενα παιχνίδια των τελικών κυριαρχήσαμε πιο άνετα, όμως τέλος καλό όλα καλά ακόμα και με αυτό το φινάλε. Ούτως ή άλλως το τέλος δεν μπορούμε να το γράψουμε εμείς από πριν, το γράφουν οι πρωταγωνιστές. Η Βουλιαγμένη σήμερα έπαιξε πολύ πιο ελεύθερα, δεν είχε τίποτα να χάσει, εμείς ήμασταν λίγο πιο μαγκωμένοι θα έλεγα… Αυτή όμως είναι η ομορφιά του αθλητισμού, γι ´αυτό ποτέ κανείς να μην περιμένει κάτι εύκολο ή προδικασμένο.
Αυτόν τον τελικό τον σκεφτόμουν μέρες ολόκληρες και δεν ήξερα πως θα είναι ή πως θα αισθανθώ. Άρχιζα να φορτίζομαι συναισθηματικά από το ζέσταμα κιόλας και εκεί κατάλαβα ότι πλησιάζουμε στο «τέλος». Στην πορεία του παιχνιδιού βέβαια δεν σκεφτόμουν τον εαυτό μου και το τι θα γίνει. Είμαι στην οικογένεια του Ολυμπιακού από το 1988… 26 χρόνια με μερικά «διαλείμματα» και για μένα το μεγαλύτερο τρόπαιο είναι το αποτύπωμα που άφησα στον Ολυμπιακό όλα αυτά τα χρόνια… Το υπέρτατο τρόπαιο είναι ότι φεύγω γεμάτος με την εκτίμηση του κόσμου, με την συμπάθεια, με τον σεβασμό και αφήνω όλες τις επιτυχίες μας να καταγράφουν από εσάς! Θέλω να μείνω στις καρδιές όλων ως ένα «παιδί» που ήρθε στον Ολυμπιακό και με πάθος και όρεξη έθεσε στόχους με αυτήν την ομάδα, τους πέτυχε συμβαδίζοντας με τα θέλω της ερυθρόλευκης οικογένειας και φτάσαμε στην κατάκτηση όλων των κορυφών! Φυσικά, η κατάκτηση του Champions League ήταν από τις κορυφαίες στιγμές και μάλιστα σαν σήμερα – 25 Μαΐου του 2002 – κατέκτησα την πρώτη ευρωπαϊκή κούπα με τον Ολυμπιακό ως βοηθός στην Βουδαπέστη τότε…
Που να φανταζόμουν ότι 20 χρόνια μετά θα ζούσα τόσες μεγάλες στιγμές με πιο πρόσφατο από κορυφή το Champions League του 2018 ως προπονητής! Ήταν η μεγαλύτερη στιγμή όλης της ομάδας, όχι μόνο δίκη μου. Αυτόν τον τελευταίο τίτλο θα ήθελα να τον αφιερώσω στους δικούς μου ανθρώπους… στην οικογένεια μου που με στηρίζει ανελλιπώς τόσα χρόνια! Πριν το παιχνίδι σήμερα, δεν είπα τίποτα σχετικό στα παιδιά, ήξεραν ούτως ή άλλως και φρόντισαν να μου αφιερώσουν όλη την σημερινή νίκη και το πρωτάθλημα… Δεν ήθελα να βγω εγώ μπροστά, τους είπα απλά ότι πρέπει να πάρουμε το Πρωτάθλημα σήμερα, είναι εδώ ο κόσμος μας, πρέπει να το τελειώσουμε και το αξίζουμε! Δεν αναφέρθηκα σε κάτι άλλο, αλλά κατάλαβαν ότι ήμουν πολύ φορτισμένος… Με τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά είμαστε 11 χρόνια μαζί, τα ζήσαμε μαζί όλα! Τον Φουντούλη, τον Μουρίκη, τον Κολόμβο, τον Δελακά, όλα τα παιδιά»!
