Με τον άτιμο τον χρόνο να περνάει ανεπιστρεπτί, οι εποχές παρέρχονται και κάθε φορά που το παρελθόν επιστρέφει, ως μνήμη, ίσως κα να θεωρούμε ότι όσα περάσαμε ήταν τα πιο όμορφα και δεν θα τα ξαναβρούμε, κάτι το οποίο φυσικά δεν ισχύει γιατί πάντοτε τα καλύτερα είναι μπροστά.
Πολλές φορές αυτό ισχύει και στα σπορ, γιατί αυτό που έχουμε ζήσει το αναγνωρίζουμε ως την καλύτερη στιγμή, επειδή οι μνήμες μας είναι από ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, στο οποίο ήμασταν – τρόπο τινά – παρόντες. Πολλοί εξ ημών ποντάρουμε ότι το πόλο που είδαμε από την Εθνική ανδρών της Ουγγαρίας με αφετηρία το Σίδνεϊ το 2000 και φινάλε το Πεκίνο το 2008 ήταν το κορυφαίο που έχει υπάρξει. Μεγάλη κουβέντα και δεν είμαστε σήμερα εδώ για αυτό, αλλά για να αποθέσουμε φόρο τιμής σε έναν σπουδαίο παίκτη που ανακοίνωσε ότι στο τέλος της τρέχουσας αγωνιστικής περιόδου θα κρεμάσει το σκουφάκι του σε ηλικία, σχεδόν 40 ετών. Το όνομα αυτού, Νόρμπερτ Χοσνιάσκι.
Ο… τρομακτικός Ούγγρος αθλητής αποφάσισε να βάλει τέλος στην αθλητική του καριέρα, έχοντας φυσικά κερδίσει τα πάντα. Έτσι λοιπόν, αποχαιρετούμε με τιμή και σεβασμό τον… προτελευταίο «βασιλιά» της εθνικής Ουγγαρίας, η οποία κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Πεκίνο το 2008, καθώς στην ίδια ομάδα βρισκόταν επίσης ο Ντένες Βάργκα, που έχει να μας χαρίσει ακόμη σπάνιας ομορφιάς στιγμές στις πισίνες.
Για τον κάθε έναν από εμάς, αυτό που δηλώνει ο Χοσνιάσκι, μας έχει «χτυπήσει» στο στήθος σε διαφορετικές ηλικίες, στιγμές ή καταστάσεις και είναι απόλυτα σεβαστό: «Αγωνίζομαι ακόμη, απολαμβάνω τα παιχνίδια, αλλά νιώθω ενοχές για αυτό που θα πω, δεν απολαμβάνω την προπόνηση πια. Είμαι εκεί, αλλά λιγότερο απ’ότι οι υπόλοιποι. Είναι ήδη δύσκολο για μένα, σωματικά και πνευματικά. Θα είναι δύσκολο να σταματήσω και να κάνω ζωή ενός απλού ανθρώπου, θα είναι περίεργο».
Ο Χοσνιάσκι με τον Βάργκα είναι οι συνδετικοί κρίκοι στην ουγγρική και ευρωπαϊκή υδατοσφαίριση, καθώς ενώνουν τη δεκαετία του 2000 με το σήμερα και ο Νόρμπερτ Χοσνιάσκι παίζει πια τα τελευταία του παιχνίδια με το σκουφάκι της Χόνβεντ. Στον ουγγρικό σύλλογο δεν έχει το βάρος στις πλάτες του, αλλά λειτουργεί ως παράδειγμα για τους νεότερους και ως βοήθεια του προπονητή και πρώην συμπαίκτη του, Μάρτον Σίβος και αυτή είναι μια πραγματικά όμορφη διαδικασία για έναν αθλητή και παράλληλα η μεγαλύτερη ευθύνη.
Στο τέλος της σεζόν, ο Νόρμπερτ Χοσνιάσκι θα αποχαιρετήσει την ενεργό δράση, έχοντας αγωνιστεί σε τέσσερις Ολυμπιακούς Αγώνες, καθώς επέστρεψε ως βετεράνος στο Τόκιο και κατέκτησε το χάλκινο με την Ουγγαρία. Στις υπόλοιπες κορυφαίες διοργανώσεις πήρε τα πάντα και πέτυχε τα πάντα, ενώ τα… φονικά γυριστά του από την περιφέρεια ακόμη στροβιλίζονται στη δική μας μνήμη και ως εκ τούτου η νοσταλγία την οποία νιώθουμε για το φινάλε ενός εξαιρετικού αθλητή.