Οι ελληνικές καταδύσεις εκπροσωπήθηκαν στο παγκόσμιο πρωτάθλημα υγρού στίβου της Φουκουόκα από την γνωστή τριάδα των Νίκου Μόλβαλη, Θεόφιλου Αυθίνου και Θάνου Τσιρίκου. Οι τρεις αθλητές είναι ουσιαστικά αυτοί που κρατούν ζωντανό το άθλημα σε διεθνές επίπεδο τα τελευταία χρόνια, μαζί με τον ακούραστο εργάτη, τον ομοσπονδιακό προπονητή Πέτρο Φυρίγο.
Οι ελληνικές καταδύσεις είναι το μοναδικό άθλημα του υγρού στίβου που έχουν φέρει χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στη χώρα μας, αυτό των Νίκου Σιρανίδη και Θωμά Μπίμη στην Αθήνα το 2004 στις συγχρονισμένες καταδύσεις από 3μ τραμπολίνο. Στην ίδια διοργάνωση οι Σωτήρης Τράκας και Γιάννης Γαβριηλίδης ήταν έβδομοι στις συγχρονισμένες καταδύσεις από σταθερά 10μ. Αυτή η τεράστια επιτυχία όμως δεν εξαργυρώθηκε σωστά τα επόμενα χρόνια και σε συνδυασμό με προοβλήματα εγκαταστάσεων, το άθλημα ερήμωσε. Το 2008 και το 2012 η Ελλάδα συμμετείχε στους Ολυμπιακούς με μία αθλήτρια και έναν αθλητή αντίστοιχα, την Ευτυχία Παππά-Παπαβασιλοπούλου και το Στέφανο Παπαρούνα. Από τότε όμως μέχρι και σήμερα η Ελλάδα έχει καταγράψει δύο απουσίες, το 2016 στο Ρίο και το 2021 στο Τόκιο.
Ο Νίκος Μόλβαλης ήταν αυτός που έφτασε πιο κοντά στη μεγάλη Ολυμπιακή επιστροφή των ελληνικών καταδύσεων, όταν στο παγκόσμιο κύπελλο του Τόκιο το 2021 έφτασε μία βουτιά μακριά από το όνειρο. Μετά το 5ο του άλμα βρισκόταν στην 21η θέση με 313.05β στα 10μ σταθεράς και εντός Ολυμπιακής πρόκρισης. Αν εκτελούσε το τελευταίο του άλμα δυσκολίας 3.2 όπως το αμέσως προηγούμενο των 72β θα είχε την απαραίτητη βαθμολογία για να εξασφαλίσει το εισιτήριο. Δυστυχώς τα πράγματα δεν πήγαν όπως ήθελε, βαθμολογήθηκε με μόλις 28.80β και κατέκτησε την 32η θέση με 341.85β. Η Ολυμπιακή πρόκριση κρίθηκε στους 370.30β.
Οι τρεις τους έχουν δουλέψει ατελείωτες ώρες μαζί και έχουν επενδύσει και στο 1μ τραμπολίνο, και στα 3μ τραμπολίνο και στα 10μ σταθεράς, με έμφαση στα τελευταία δύο ύψη που υπάρχουν και στο Ολυμπιακό πρόγραμμα. Παράλληλα με την ατομική κατάδυση έχουν «χτίσει» προγράμματα και στις συγχρονισμένες καταδύσεις, στις οποίες κυνηγούν με αξιώσεις και διακρίσεις για τη χώρα μας.
Αυτή στη Φουκουόκα ήταν η τρίτη συμμετοχή σε παγκόσμιο για τον Τσιρίκο (2019, 2022), η δεύτερη για τον Μόλβαλη (2019) και η δεύτερη για τον Αυθίνο (2022). Στον απολογισμό τηςς Φουκουόκα ξεχώρισε με διαφορά η 13η θέση στα 10μ συγχρονισμένων καταδύσεων των Μόλβαλη και Τσιρίκου, αφού το δίδυμο έχασε για χιλιοστά την είσοδο στον πρώτο παγκόσμιο τελικό της καριέρας του. Αξιόλογα πλασαρίσματα ήταν και η 24η θέση στα 3μ συγχρονισμένων των Μόλβαλη και Αυθίνου, η 25η θέση στα 10μ σταθερά του Μόλβαλη κα η 32η του Τσιρίκου στο ίδιο ύψος. Ακολουθούν αναλυτικά τα αποτελέσματα των τριών αθλητών:
1μ τραμπολίνο
54ος – Τσιρίκος – 240.75β
3μ τραμπολίνο
46ος – Αυθίνος – 305.60β
64ος – Τσιρίκος – 235.30β
10μ σταθερά
25ος – Μόλβαλης – 346.70β
32ος – Τσιρίκος – 323.20β
Συγχρονισμένες – 3μ τραμπολίνο
24οι – Μόλβαλης/Αυθίνος – 262.95β
Συγχρονισμένες -10μ σταθερά
13οι – Μόλβαλης/Τσιρίκος – 348.45β
Στην τελευταία τους ημέρα στη Φουκουόκα οι Νίκος Μόλβαλης και Θεόφιλος Αυθίνος παραχώρησαν μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο #AQF24 για την απόδοσή τους στη Φουκουόκα. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι οι ίδιοι οι αθλητές εξέφρασαν δίκαια παράπονα απευθυνόμενοι στην ΚΟΕ, ενώ ζητούν ακρόαση και περισσότερη στήριξη για την προ-Ολυμπιακή χρονιά που έρχεται. Κρούουν παράλλληλα και την κώδωνα του κινδύνου για αποφάσεις και κινήσεις που πρέπει να θεωρούνται απαραίτητες ώστε να εξασφαλιστεί το μέλλον στο άθλημα. Ακολουθεί η συνέντευξη:
Πως πήγαν οι αγώνες για εσάς στο παγκόσμιο της Φουκουόκα;
Μόλβαλης: «Είμαι ευχαριστημένος από το αποτέλεσμα που έκανα στα 10μ σταθερά διότι για λίγο δεν μπήκα στον ημιτελικό, όπως και με το Θάνο (Τσιρίκο) που κάναμε πολύ καλή παρουσία στις συγχρονισμένες καταδύσεις, δεν περάσαμε τελικό για χιλιοστά. Μας απογοητεύει η 13η θέση μεν, γιατί θέλαμε να ακουστεί ένας τελικός, όμως το παλέψαμε με τις συνθήκες που έχουμε και περάσαμε χώρες που έχουν τα πάντα. Εκεί νευριάζεις λίγο. Είμαστε ευχαριστημένοι από το αποτέλεσμα που φέραμε με τα δεδομένα που έχουμε και ευελπιστούμε να κάνει κάτι καλύτερο η ομοσπονδία ως προς στο θέμα των εγκαταστάσεων, των αγώνων και των απολαβών που παίρνουμε από αυτή για να μπορούμε να πούμε ότι στο επόμενο παγκόσμιο θα έχουμε κάτι να κυνηγήσουμε με προϋποθέσεις».
Αυθίνος: «Τα αποτελέσματα που φέραμε ήταν ανάλογα των όσων μας δίνει η ομοσπονδία. Από φέτος έχει αρχίσει να κάνει πολλές περικοπές στο άθλημά μας. Σε όλες τις δηλώσεις που κάνουμε για την ΚΟΕ δε φαίνονται πουθενά τα αρνητικά. Θέλουμε να μας ακούσει η ομοσπονδία, να ξέρει να προβλήματα που έχουμε. Δεν έχουμε ούτε τα αυτονόητα και δεν το ξέρουν. Λίγα χιλιοστά ακόμα ήθελαν τα παιδιά και θα έμπαιναν στη δωδεκάδα του τελικού στη συγχρονισμένες καταδύσεις της σταθεράς. Με λίγη έμφαση, λίγη παραπάνω σημασία στο άθλημα, θα έρθουν καλύτερα αποτελέσματα, ημιτελικοί και τελικοί αυτό είναι το μόνο σίγουρο».
Ποιες είναι οι παροχές που ουσιαστικά έχετε ανάγκη από την ομοσπονδία;
Αυθίνος: «Δε ζητάμε να έχουμε κορυφαίες εγκαταστάσεις στην προπόνηση που έχουν οι αθλητές των χωρών που συναγωνιζόμαστε, αλλά τουλάχιστον τα αυτονόητα. Έναν φυσικοθεραπευτή να είναι δίπλα μας, αν γίνει κάτι να μπορεί να μας βοηθήσει άμεσα. Μας παρέχει έναν φυσικοθεραπευτή στη Συγγρού, αλλά θέλουμε όλοι πολλή ώρα για να πάμε. Είχαμε ζητήσει κάποιον να έρχεται ΟΑΚΑ αλλά δεν μας το ενέκρινε. Στις προπονήσεις μας τον έχουμε πολύ ανάγκη».
«Χρειαζόμαστε επίσης περισσότερες προετοιμασίες και αγώνες. Φέτος ήρθαμε στο μεγάλο στόχο της χρονιάς για να διεκδικήσουμε Ολυμπιακή πρόκριση με συμμετοχή σε μόλις έναν διεθνή αγώνα νωρίτερα και το πανελλήνιο πρωτάθλημα. Έχεις να διαχειριστείς το άγχος, την υπερένταση. Παλαιότερα μπορεί να ζητούσαμε οκτώ πράγματα, τα πέντε τα παίρναμε. Πηγαίναμε τουλάχιστον σε τρεις αγώνες, σε Ισπανία, Γερμανία, Ουκρανία… Φέτος ζητήσαμε τρεις αγώνες και μας κάλυψαν τον έναν, το αγγλικό πρωτάθλημα στο Σέφιλντ. Δε λέμε να μας στείλουμε σε αγώνες στις ΗΠΑ και στην Αυστραλία, αλλά σε ευρωπαϊκές χώρες δίπλα μας που το κόστος δεν είναι δυσβάσταχτο. Θα μπορούσαμε να κυνηγήσουμε καλύτερα αποτελέσματα και στην Πολωνία στο ευρωπαϊκό αλλά και στη Φουκουόκα αν είχαμε περισσσότερους αγώνες και είχαμε χτίσει απαραίτητη αγωνιστική ψυχολογία».
Μόλβαλης: «Έρχεται ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα στην Ντόχα που θα κρίνει την Ολυμπιακή πρόκριση. Αν θέλουν να ακουστεί η χώρα, να πάρει μία πρόκριση στις καταδύσεις που έχουμε να πάρουμε από το 2012, αν θέλουν να δουν αποτελέσματα, πρέπει να ξεκινήσουν να δίνουν. Δεν είμαστε μάγοι να τα κάνουμε όλα από μόνοι μας, χρειαζόμαστε μία στήριξη. Παλεύουμε, προσπαθούμε, αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε την υπέρβαση μόνοι μας. Συνεχίζουμε μόνο επειδή το αγαπάμε. Αν τυχόν η ομοσπονδία θέλει να κυνηγήσει το κάτι παραπάνω, εμείς θα παλέψουμε».
Πως είναι η καθημερινότητά σας με το συνδυασμό προπονήσεων και σχολής;
Μόλβαλης: «Κι εγώ κι ο Θάνος (Τσιρίκος) που έχουμε υποχρεωτικές παρουσίες στις σχολές μας τα συνδυάζουμε όλα δύσκολα. Εγώ προσωπικά πηγαίνω στη σχολή μου στο εμπορικό ναυτικό, τρώω στο αμάξι, κοιμάμαι στο αμάξι και πηγαίνω προπόνηση. Αυτή είναι η καθημερινότητά μου, κάθε μέρα αυτό. Έχουμε κουραστεί να δίνουμε και να μην παίρνουμε κάτι πίσω, δεν είμαστε 15 χρονών παιδιά και καλώς ή κακώς από αυτό ζούμε».
Πως είναι οι συνθήκες προπόνησης στο καταδυτήριο του ΟΑΚΑ; Έχετε όσα χρειάζεστε;
Μόλβαλης: «Στο καταδυτήριο του ΟΑΚΑ μοιραζόμαστε την πισίνα με τα ΑμεΑ, πράγμα που είναι δύσκολο. Υπήρξε στιγμή που πηδούσαμε από τα 10μ και ένα παιδί έφυγε από το χώρο που κολυμπούσε και πήγε να πέσει πάνω μας. Έχουν γίνει σκηνικά που θα μπορούσαμε να χτυπήσουμε όλοι. Έχουμε το καταδυτήριο δύο ώρες την ημέρα, υπό αυτές τις συνθήκες. Δεν υπάρχει ωράριο δικό μας, για την Εθνική ομάδα».
Αυθίνος: «Για την ξηρή προπόνηση ευτυχώς υπάρχει ένα επιπεδο. Μπορεί να μην είναι τελείως σύγχρονες οι εγκαταστάσεις αλλά έχουμε μία αίθουσα. Σίγουρα όμως θα μπορούσε να είναι καλύτερα. Αυτό που μας λείπει και το ξέρει και η ομοσπονδία και το ΟΑΚΑ είναι ο “λάκκος”, ένας χώρος με τετράγωνους κύβους και βατήρες, στο οποίο μπορεί κάποιος να εκτελέσει το πρόγραμμά του πολλές περισσότερες φορές, χωρίς να είμαστε στην πισίνα. Αυτό θέλει χρήματα και έχουμε κάνει αιτήματα, αλλά δεν υπάρχει καμία κίνηση μέχρι τώρα από κανέναν από τους δύο φορείς».
Υπάρχουν παιδιά που βλέπετε να έρχονται από πίσω σας; Τι προοπτική υπάρχει στο άθλημα;
Μόλβαλης: «Υπάρχουν νέα παιδιά που έρχονται από πίσω, και αγόρια και κορίτσια. Πρέπει όμως να δώσει ένα κίνητρο η ομοσπονδία για να παραμείνουν στο άθλημα. Δε γίνεται να τους κόβεις τελευταία στιγμή ένα μεσογειακό κύπελλο που κυνηγούν τα 13 χρονών παιδιά. Υπάρχουν και κορίτσια που μπορούν να ανταπεξέλθουν στην όπεν κατηγορία και θα μπορούσε να δουλευτεί και το team event στις συγχρονισμένες καταδύσεις με έναν άνδρα και μία γυναίκα, ένα αγώνισμα που ανήκει ήδη στο Ολυμπιακό πρόγραμμα».
Οι δύο αθλητές ζήτησαν να αναφέρουν ένα τελευταίο πράγμα, για το οποίο έχει «μαλλιάσει η γλώσσα τους» εδώ και χρόνια:
Μόλβαλης: «Δεν γίνεται ολόκληρη Ελλάδα να έχει μόνο ένα καταδυτήριο. Αυτό το λέμε χρόνια. Παρακαλάμε να ανοίξουν έστω της Πάτρας το καταδυτήριο γιατί πολλές φορές το ΟΑΚΑ κλείνει. Είτε λόγω γιορτών, λόγω καιρικών φαινομένων, λόγω αγώνων που γίνονται. Μένουμε και 4 και 5 μέρες χωρίς προπόνηση, θα μπορούσαμε να φύγουμε να πάμε στην Πάτρα να κάνουμε μία προπονηση. Να αλλάξουν και οι συυνθήκες, να ξεφύγει λίγο το μυαλο. Και ο Βόλος και η Θεσσαλονίκη έχουν καταδυτήρια, αλλά όχι για 10μ».
Αυθίνος: «Υπάρχουν αναξιοποίητα και παρατημένα καταδυτήρια όπως αυτό της Πάτρας και αυτό της Κομοτηνής, τα οποία θα μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε είτε για ένα πανελλήνιο πρωτάθλήμα είτε για προπονήσεις».
