Η Κέλλυ Αραούζου, μία από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες της ελληνικής κολύμβησης και συγκεκριμένα της γυναικείας κολύμβησης, σταματάει στα 30 της χρόνια τον πρωταθλητισμό μετά από μία μακρά, επιτυχημένη καριέρα ως αθλήτρια στην πισίνα αλλά και στη θάλασσα.
Η ίδια επέλεξε να κλείσει την καριέρα της στο πανελλήνιο πρωτάθλημα της Θεσσαλονίκης, περιτριγυρισμένη από όλους τους ανθρώπους με τους οποίους μεγάλωσε και πορεύτηκε στα κολυμβητήρια ανά την Ελλάδα. Τερμάτισε στη 2η θέση πίσω από τη Ξανθή Μητσάκου στον τελικό των 400μ ελεύθερο, βγήκε από την πισίνα και ξεκίνησαν τα δάκρυα χαράς, ανακούφισης, και πληρότητας. Ο σύλλογός της, ο Ολυμπιακός Πειραιά, και ο επί χρόνια προπονητής της, Νίκος Γέμελος, της απένειμαν ένα τιμητικό βραβείο για την προσφορά της σε ένα από τα ομορφότερα στιγμιότυπα της διοργάνωσης, ενώ το ίδιο έκανε στη συνέχεια και η κολυμβητική ομοσπονδία με τον πρόεδρό της, Κυριάκο Γιαννόπουλο. Το κλίμα ήταν ιδιαίτερα φορτισμένο και η ίδια δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυά της στην τελευταία της υπόκλιση, απέναντι σε μία κερκίδα με όλους τους αθλητές και προπονητές, παλιούς και νέους, να τη χειροκροτούν όρθιοι.
Από τις διακρίσεις που κέρδισε στην καριέρα της ξεχωρίζουν τα μετάλλια των ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων μαραθώνιας κολύμβησης του 2010 (αργυρό 5χλμ, χρυσό ομαδικό) και του 2012 (αργυρό 5χλμ, αργυρό ομαδικό), το αργυρό μετάλλιο στα 5χλμ στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2015 αλλά και το αργυρό ομαδικό μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα μαραθώνιας κολύμβησης του 2013 μαζί με το Σπύρο Γιαννιώτη και τον Αντώνη Φωκαΐδη. Επίσης, συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο στα 10χλμ μαραθώνιας κολύμβησης, στους οποίους κατέκτησε την 11η θέση.
Η ίδια μετά τη βράβευσή της και αφού σκούπισε τα δάκρυα συγκίνησης, τόνισε: «Είμαι πάρα πολύ συγκινημένη. Καταρχάς γιατί νομίζω ότι για πρώτη φορά ένιωσα αυτό που λέμε πληρότητα στον αθλητισμό. Είμαι τρισευτυχισμένη, πάρα πολύ χαρούμενη και ευγνώμων για όλα αυτά που μου χάρισε αυτός ο χώρος. Μεγάλωσα εδώ μέσα και τώρα που φεύγω νιώθω ότι αφήνω ένα κομμάτι μου πίσω. Δεν ξέρω αν μπορώ να το περιγράψω με λόγια. Αυτό που είδα σήμερα είναι ο λόγος για τον οποίο αγαπάω τον αθλητισμό. Είναι αυτά τα συναισθήματα που δεν μπορεί να σου δώσει τίποτα άλλο, καμία δουλειά, ούτε τα χρήματα, ούτε η δόξα ούτε τίποτα άλλο. Είναι αυτή η πληρότητα που νιώθεις όταν φεύγεις από ένα χώρο και νιώθεις ότι έχεις το σεβασμό, ότι έχεις αγαπηθεί, ότι έχεις δώσει και έχεις πάρει, ότι δεν έχεις αφήσει πίσω σου εκκρεμότητες και τα έχεις ζήσει όλα. Εγώ έφτασα εκεί που μπορούσα, όσο πιο ψηλά μπορούσα και για όσα χρόνια μπορούσα. Χαίρομαι πάρα πολύ που αποφάσισα στα 30 μου να σταματήσω και δεν το έκανα πιο νωρίς γιατί τώρα καταλαβαίνω την πραγματική αξία του αθλητισμού. Τόσα χρόνια ήμουν νικήτρια και το χαιρόμουν. Όταν δεν είσαι νικητής το αντιλαμβάνεσαι τελείως διαφορετικά, καταλαβαίνεις ακριβώς τι είναι ο αθλητισμός, τι σημαίνει αυτό που κάνουμε, γιατί το αγαπάμε και γιατί μας γεμίζει τόσο πολύ. Αυτό που είδα σήμερα είναι η επιβράβευσή μου τόσων χρόνων. Δε με γεμίζει ούτε τα παγκόσμια μετάλλια, ούτε τα ευρωπαϊκά, ούτε οι Ολυμπιάδες. Αυτό που είδα σήμερα εμένα με γεμίζει και φεύγω πάρα πολύ χαρούμενη».
Για το νέο της ρόλο, αυτό της εκπροσώπου των αθλητών στο διοικητικό συμβούλιο της ΚΟΕ, δήλωσε: «Από εδώ και πέρα θα συνεχίσω το έργο μου από την άλλη πλευρά της πισίνας. Θα πάω να κάτσω δίπλα στον Νίκο Ξυλούρη και το Γιάννη Νάτσιο και θα προσπαθήσω να εκπροσωπήσω τους αθλητές με εφόδια όλες αυτές τις εμπειρίες που έχω ζήσει μέσα στα κολυμβητήρια όλα αυτά τα χρόνια. Με σιγουριά μπορώ να πω ότι θα είμαι όσο πιο δίκαιη μπορώ και όσο βρίσκομαι σε αυτό το χώρο, είτε από τη μία πλευρά είτε από την άλλη, θα προσπαθώ πάντα για το καλύτερο των αθλητών. Θα προσπαθώ να ακούγεται η φωνή τους γιατί αυτός είναι ο λόγος που βρίσκομαι εκεί. Όσο ακούγομαι, θα είμαι εκεί».
