Εκ του σύνεγγυς έζησε την τεράστια επιτυχία της Εθνικής Εφήβων η Βούλα Κοζομπόλη, η οποία με την ιδιότητα του μέλους της τεχνικής επιτροπής της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας βρέθηκε στο Σομπατέλι και μάλιστα ήταν εκεί στην απονομή του χρυσού μεταλλίου στην Ελλάδα!
Η πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Ολυμπιονικών μίλησε κατά την επιστροφή της στην Αθήνα για τα συναισθήματα που προσέφεραν οι 13 Παγκόσμιοι πρωταθλητές, για τις δυνατότητες των Εθνικών ομάδων που διακρίνονται διαχρονικά, ενώ παρομοίασε το δέος που ένιωσε στην απονομή με το Ολυμπιακό μετάλλιο της Εθνικής γυναικών το 2004.
«Είμαι ενθουσιασμένη. Αισθάνομαι τυχερή που ήμουν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και είδα τις προσπάθειες των παιδιών από κοντά. Κρίμα που δεν είχαμε τη δυνατότητα να τους δείξει και η ελληνική τηλεόραση. Τα παιδιά έπαιζαν το ένα παιχνίδι καλύτερα από το άλλο. Νομίζω ότι όλα ξεκίνησαν από την πρεμιέρα που νικήσαμε την Ουγγαρία και κατάλαβαν τα παιδιά ότι οι δυνατότητες είναι πολλές. Παιχνίδι με παιχνίδι η ψυχολογία ανέβαινε με αποκορύφωμα στον ημιτελικό, όταν καταφέραμε να αποκλείσουμε μία υπερδύναμη τη Σερβία. Τότε, καταλάβαμε ότι μπορούμε να πάμε και για το χρυσό μετάλλιο. Ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι θα το πάρουμε. Και στον τελικό είδα μια άλλη ομάδα. Η ψυχολογία τους ήταν ανεβασμένη, έπαιζαν ελεύθερα».
«Εχουμε το πόλο στο αίμα μας. Είμαστε μία χώρα περιτριγυρισμένη από νερό κι αυτό φαίνεται. Θεωρώ ότι έχουμε πολύ καλό τεχνικό ανθρώπινο δυναμικό. Βλέπουμε πως ζητούν τους Έλληνες προπονητές στο εξωτερικό και θα συνεχίσει να γίνεται αυτό. Πλέον, είμαστε εδώ και χρόνια στις μεγάλες δυνάμεις του πόλο σε όλα τα επίπεδα: στις γυναικες, στους άνδρες, σε όλες τις κατηγορίες. Πλέον, μας θεωρούν μεγάλη ομάδα. Αυτό δείχνει ότι οι επιτυχίες θα συνεχιστούν. Αυτά τα παιδιά θα στελεχώσουν τις μεγάλες εθνικές ομάδες. Κάποια αυτά θα είναι στο Τόκιο και κάποια θα συνεχίσουν και μετά. Προσωπικά, καθώς είμαι από 5 χρόνων στις πισίνες αισθάνομαι μέρος της υδατοσφαίρισης. Και επειδή συμμετείχα και στην απονομή ως μέλος της τεχνικής επιτροπής της FINA, αισθάνθηκα ότι είχα πάρει κι εγώ το μετάλλιο! Η χαρά και η συγκίνηση ήταν ίδια με αυτή του Ολυμπιακού μεταλλίου!».
