Το πρώτο blog του Κώστα Τσαλκάνη στο Aquafeed24.com
Η τελική φάση των νέων ανδρών που αρχίζει από αύριο (28/4) αυτόματα σημαίνει και την τελευταία παράσταση στα ηλικιακά πρωταθλήματα για κάποιους αθλητές. Από την Κυριακή το βράδυ για αυτά τα παιδιά οι μόνες κατηγορίες πλέον που θα μπορούν να αγωνιστούν είναι οι μεγάλες, είτε λέγεται Α1 Ανδρών, είτε Α2 Ανδρών.
Πάντα μετά τους τελικούς, την Κυριακή το βράδυ, βλέπεις σε όσους συνειδητοποιούν αυτό το γεγονός μια γλυκιά νοσταλγία για αυτό που πέρασε και μια προσμονή για αυτό που έρχεται.
Είναι κάτι το οποίο αρκετός κόσμος μπορεί να μην αντιλαμβάνεται, αλλά σίγουρα είναι μια στιγμή – σταθμός στη μέχρι τότε (ή τώρα;) πορεία ενός αθλητή. Είναι η στιγμή που αντιλαμβάνεσαι πως ανήκεις πλέον μόνο στους “μεγάλους”, μόνο στους άνδρες. Είναι η στιγμή που αρχίζουν και δυσκολεύουν τα πράγματα γιατί έχεις να αντιμετωπίσεις πιο δυνατούς αντιπάλους και πιο έμπειρους και από εκεί που ήσουν πιο μεγάλος στα ηλικιακά αυτόματα γίνεσαι ο πιο μικρός και ο πιο “ψαρωμένος” στις μεγάλες κατηγορίες. Και το κυριότερο, είναι τα τελευταία σου παιχνίδια με όλους τους συνομήλικους συναθλητές σου. Μαζί με αυτούς, τους περισσότερους τουλάχιστον, μεγάλωσες και ξεκίνησες μαζί αυτό το άθλημα το οποίο αγάπησες και συνεχίζεις να αγωνίζεσαι.
Σε όλη αυτή τη πορεία αυτοί οι αθλητές έμαθαν πολλά πράγματα τα οποία, είτε συνεχίσουν είτε όχι σε υψηλό επίπεδο, σίγουρα θα τους χρησιμεύσουν στην υπόλοιπη ζωή τους.
Έμαθαν να συνεργάζονται, να προσπαθούν, να ξεπερνάνε τον εαυτό τους, αλλά κυρίως έμαθαν να χάνουν και έμαθαν να κερδίζουν. Και αυτά δεν αλλάζουν.
Μια συμβουλή προς τους αθλητές για αυτά τα παιχνίδια: Χαρείτε τα και παίξτε ελεύθερα. Χωρίς κανένα άγχος και ότι είναι να γίνει θα γίνει. Για όσους το αγαπάνε πραγματικά αυτό που κάνουν ας θυμηθούν πως ένιωθαν πιο μικροί που αυτή η μια – μιάμιση ώρα στο νερό ήταν η πιο όμορφη στιγμή μέσα στη μέρα.
Και μια παράκληση προς τους γονείς: Ο γιος σας δεν είναι ο καλύτερος παίκτης του κόσμου. Και πολύ πιθανό να μην γίνει κιόλας. Έχει όμως κερδίσει πολλά περισσότερα από το να παίξει μια μέρα στη Προ Ρέκο. Μην φανατίζεστε γιατί για τα παιδιά σας, εσείς είστε τα πρότυπά τους και δεν νομίζω να τους αρέσει να σας βλέπουν να τσακώνεστε ή να βρίζετε διαιτητές, αντιπάλους κτλ.
Αναμφισβήτητα έχει τη δική του ιδιαίτερη σημασία η κατάκτηση του πρωταθλήματος ή ενός μεταλλίου αλλά στους συγκεκριμένους αγώνες αξίζουν όλες οι ομάδες ένα θερμότερο χειροκρότημα από τα συνηθισμένα. Νικητές ή ηττημένοι, για όσους συνεχίσουν στο υψηλό επίπεδο ή όσους σταματήσουν εδώ, όλοι αξίζουν τη συμπαράσταση και την ωραία ατμόσφαιρα για αυτό που τελειώνει αλλά και για όλα αυτά που έρχονται…
Κώστας Τσαλκάνης
