Αποχώρηση-σύμβολο: Ο Μάρκος Μανταλούφας αποχαιρετά την ελληνική κολύμβηση μετά από 48 χρόνια
Μετά από 48 συνεχόμενα χρόνια αδιάκοπης προσφοράς στην ελληνική κολύμβηση, ο Μάρκος Μανταλούφας γράφει τον επίλογο μιας σπουδαίας διαδρομής, ανακοινώνοντας την αποχώρησή του από την ενεργό προπονητική δράση.
Ο έμπειρος τεχνικός της Κολυμβητικής Ένωσης Κοζάνης ολοκληρώνει την καριέρα του αυτό το Σαββατοκύριακο, στο τελευταίο του πρωτάθλημα στο ΟΑΚΑ, σε ένα κλίμα συγκίνησης και βαθιάς αναγνώρισης από την κοινότητα της κολύμβησης.
Ο Μανταλούφας δεν υπήρξε απλώς προπονητής – υπήρξε δάσκαλος, καθοδηγητής και πηγή έμπνευσης για δεκάδες γενιές αθλητών. Γεννημένος στην Αίγυπτο, με ρίζες σε αθλητική οικογένεια, μυήθηκε από νεαρή ηλικία στον χώρο του αθλητισμού, μετατρέποντας την αγάπη του σε αποστολή ζωής.
Στον συγκινητικό αποχαιρετισμό του, έγραψε: «Όταν αγαπάς αυτό που κάνεις, δεν κουράζεσαι και δεν βαριέσαι».
Η παρακαταθήκη του, πλούσια σε ήθος, επιμονή και αγάπη για το άθλημα, θα παραμείνει οδηγός για όλους όσοι συνεχίζουν να υπηρετούν την ελληνική κολύμβηση.
ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ
“Με δυσκολία κάθομαι να γράψω, γιατί δεν μπορώ να συνηθίσω την ιδέα ότι μετά από 48 συνεχόμενα χρόνια Προπονητής, έφτασε η ώρα να σταματήσω αυτό το Σαββατοκύριακο, στο τελευταίο μου Πρωτάθλημα στο ΟΑΚΑ. Αισθάνομαι ότι δεν μπορώ να αποχωρήσω σιωπηρά. Θέλω να μοιραστώ τα συναισθήματα μου.
Γεννημένος στην Αίγυπτο, από Αθλητική Οικογένεια, αγάπησα από μικρός τον Αθλητισμό. Έμαθα ότι όταν αγαπάς αυτό που κάνεις, δεν κουράζεσαι κα δεν βαριέσαι. Για αυτό άντεξα.
Προπόνησα και γνώρισα εκατοντάδες κολυμβητές και κολυμβήτριες, στον Ηλυσιακό, στο Φάληρο, στον Πανελλήνιο, που στα νιάτα μου έτρεχα 400-800, στον Ποσειδώνα Ιλισίων, στη Νίκη Βόλου, στην Κολυμβητική Ένωση Κοζάνης και σαν Ομοσπονδιακός στην Εθνική Ομάδα. Ξεκίνησα με κολυμβητές – τριες του 1965 και τελειώνω με του 2012 !
Προπόνησα μεγάλα ταλέντα της Ελληνικής Κολύμβησης. Κολυμβητές που πήραν μέρος σε Ολυμπιάδες, και Παγκόσμια Πρωταθλήματα, που κατέκτησαν μετάλλια σε Πανευρωπαϊκούς Αγώνες, με Πανελλήνιες Επιδόσεις, που κρατάνε ακόμα και στην Κατηγορία Ανδρών-Γυναικών. Τέσσερεις διαφορετικοί Σύλλογοι, κέρδισαν Πανελλήνια Πρωταθλήματα Age Group, μέχρι και 2η θέση σε Ανδρών Γυναικών.
Η πιο έντονη ανάμνηση μου, είναι το πρώτο μετάλλιο της Ελληνικής Κολύμβησης , η 4Χ200 Ελεύθερο, το 2002 στο Πανευρωπαϊκό Ανδρών στο Βερολίνο, όπου προπονούσα τους τρείς από τους τέσσερεις κολυμβητές και παραλίγο να ακυρωθούμε! Αλλά δεν θα ξεχάσω και τα ξυπνήματα στις 5 το πρωί για προπόνηση! την βροχή, το κρύο και την ζέστη που έφαγα στα ανοιχτά κολυμβητήρια, τα ταξίδια και τα Καμπ και τις ατέλειωτες ώρες σε Αγώνες , σχεδόν στα μισά Σαββατοκύριακα της ζωής μου!
Όμως όλα αυτά είναι πλέον παρελθόν και Ιστορία. Φεύγω όμως Περήφανος και σαν ‘’δάσκαλος’’ που ήμουν παράλληλα στην ειδικότητα ΤΕΦΑΑ Αθήνας , γιατί δικοί μου αθλητές, φοιτητές και συνεργάτες, είναι τώρα προπονητές στις περισσότερες Ομάδες της Αθήνας.
Είμαι επίσης Περήφανος γιατί, παρότι ασχολούμουν με τον Πρωταθλητισμό, η ιδεολογία και η παιδεία μου, με έσπρωχναν και σε πρωτοβουλίες, όπως ιδιαίτερα, η διοργάνωση των πρώτων Αγώνων Βετεράνων, όταν ήμουν στο Φάληρο την περίοδο 1997 – 1999 και η βοήθεια που έδωσα το 2015, για την ένταξη και καθιέρωση της Κολύμβησης στα Δημοτικά Σχολεία.
Γεμάτος από Εμπειρίες, Συναισθήματα και Φιλίες, με καθαρή την Συνείδησή μου, ξεκινάω με όνειρα, μια νέα περίοδο στην ζωή μου, με βάση το αγαπημένο μου νησί τη Λέρο, τόπο των προγόνων μου και με τον νου μου στην οικογένεια μου και ιδιαίτερα στους τρείς εγγονούς μου.
Ευγνωμονώ την γυναίκα μου και τις κόρες μου, που με ανέχτηκαν και με στήριξαν σε αυτή την πορεία των 48 χρόνων!
Ευχαριστώ όλους τους συναδέλφους, τους παράγοντες και τους εργαζόμενους, με τους οποίους, συνεργάστηκα στο χώρο της Ελληνικής Κολύμβησης..”
Στην φωτογραφία με τον Σπύρο Γιαννιώτη
