Καταδύσεις, Μπίμης:«Στόχος είναι να έχουμε τουλάχιστον έναν αθλητή στους Ολυμπιακούς Αγώνες».
Ο Θωμάς Μπίμης (Ολυμπιονίκης, Εθνικός Προπονητής και «μπροστάρης» στις ελληνικές καταδύσεις) μιλάει στο KoeMAG για τον κυρίαρχο στόχο του αθλήματος.
Ο Θωμάς Μπίμης είναι ένα από τα πιο ηχηρά ονόματα του ελληνικού αθλητισμού. Ο Ολυμπιονίκης των συγχρονισμένων καταδύσεων, μαζί με τον Νίκο Συρανίδη, χάρισε το 2004 στην Αθήνα το μοναδικό χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο που έχει κατακτήσει η Ελλάδα στον υγρό στίβο. Σήμερα, το 2025, είναι ο εθνικός προπονητής στις καταδύσεις και μαζί με τον τεχνικό σύμβουλο Ντάνιελ Ίσλας προσπαθούν να αναπτύξουν το άθλημα και να δημιουργήσουν τη νέα γενιά αθλητών που θα κρατήσει ζωντανή την ελληνική παρουσία στο διεθνές προσκήνιο.
Μιλώντας στο KOEmag, ο Θωμάς Μπίμης κάνει τον απολογισμό της χρονιάς, σχολιάζει τη μεγάλη διοργάνωση του Ευρωπαϊκού Εφήβων – Νεανίδων που φιλοξενήθηκε στο ΟΑΚΑ, αναδεικνύει τους πρωταγωνιστές της νέας γενιάς και δεν κρύβει τα μεγάλα προβλήματα που εξακολουθεί να αντιμετωπίζει το άθλημα με τις εγκαταστάσεις.
Απολογισμός της χρονιάς
«Ήταν μια μεταβατική περίοδος για τις ελληνικές καταδύσεις με την έλευση του Ντάνιελ Ίσλας και με τη δική μου επιστροφή στην εθνική ομάδα ως προπονητής. Κομβικό σημείο ήταν η ανάληψη του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Εφήβων – Νεανίδων στο ΟΑΚΑ. Για εμάς ήταν ο πρώτος διεθνής αγώνας που έγινε στην Ελλάδα μετά το 2004. Οπότε μιλάμε για μια επικείμενη αρχή για αναβάθμιση στις ελληνικές καταδύσεις»
Το Ευρωπαϊκό στο ΟΑΚΑ
«Ήταν προσωπική επιτυχία του προέδρου Κυριάκου Γιαννόπουλου η ανάληψη αυτής της διοργάνωσης και ήρθε σε πολύ καλό χρονικό σημείο. Είχαμε πλήρη ομάδα, μπήκαμε σε τελικούς και με τον Σπύρο Κοτζαγιάννη αγγίξαμε το μετάλλιο. Οι ελληνικές καταδύσεις είχαν “βαλτώσει” τα τελευταία χρόνια και χρειαζόταν ένα restart. Όταν αναλαμβάνονται τέτοιες διοργανώσεις, γίνεται αναβάθμιση στις εγκαταστάσεις και στον εξοπλισμό – κάτι που μένει για την εθνική ομάδα και τα σωματεία»
Οι νεαροί αθλητές
«Σίγουρα υπήρχε χαρά. Τα παιδιά ήθελαν να δείξουν κάτι παραπάνω μπροστά σε φίλους και συγγενείς. Εκτός από την τιμή να εκπροσωπούν την εθνική ομάδα, είχαν και προσωπικά κίνητρα ο καθένας ξεχωριστά»
Ποιοι ξεχώρισαν
«Ξεχώρισαν ο Θεόφιλος Αυθίνος και ο Σταύρος Σιφναίος με τη συμμετοχή τους στο Παγκόσμιο της Σιγκαπούρης. Ο Αυθίνος είχε και συμμετοχή στο Πανευρωπαϊκό Ανδρών – Γυναικών, ενώ ο Σιφναίος δεν μπόρεσε να αγωνιστεί λόγω υποχρεώσεων, παρ’ ότι είχε πιάσει το όριο πρόκρισης. Ο Σπύρος Κοτζαγιάννης στο Ευρωπαϊκό Εφήβων – Νεανίδων έφτασε μια ανάσα από το μετάλλιο. Όλα τα παιδιά είναι δουλευταράδες και με θάρρος – τέτοια παιδιά χρειαζόμαστε».
Το πρόβλημα με τις εγκαταστάσεις
«Δυστυχώς, τα προβλήματα στις εγκαταστάσεις παραμένουν πολλά. Το κλειστό καταδυτήριο στον Άγιο Κοσμά, που ήταν το προπονητήριο της εθνικής ομάδας και μας βοήθησε να κατακτήσουμε το Ολυμπιακό μετάλλιο, παραμένει κλειστό από το 2011. Έτσι η εθνική ομάδα αναγκάζεται να προπονείται στο ΟΑΚΑ μαζί με τρία σωματεία. Αυτό, για οποιοδήποτε άλλο άθλημα δεν γίνεται και δεν μπορεί να λειτουργήσει.
Έχουμε ζητήσει από τον κ. Βρούτση τη μεταγκατάσταση του καταδυτηρίου του Αγίου Κοσμά ώστε να χρησιμοποιείται αποκλειστικά από την εθνική ομάδα. Έτσι θα απελευθερωθεί χώρος και χρόνος για τα σωματεία και η εθνική θα έχει τη δική της έδρα.
Επίσης, μας λείπει ένα πολύ σημαντικό εργαλείο, το bubble machine, που βοηθάει τους αθλητές προπονητικά. Το στερούμαστε χρόνια και αναγκαζόμαστε να πηγαίνουμε στο εξωτερικό. Ελπίζω να λυθεί αυτό το ζήτημα για να καταφέρουμε να κάνουμε τα αυτονόητα: να προπονούμαστε με ασφάλεια και να μην χρειάζεται να βγαίνουμε στο εξωτερικό για προπόνηση.»
Στόχοι για το μέλλον
«Προχωράμε βήμα–βήμα. Στόχος είναι στο τέλος της τετραετίας να έχουμε τουλάχιστον έναν αθλητή στους Ολυμπιακούς Αγώνες – και γιατί όχι περισσότερους. Μαζί με τον Ίσλας έχουμε και το όνειρο να στείλουμε κάποια στιγμή και ομαδικό.
Όμως πρέπει να ξεκινήσουμε από τις μικρές κατηγορίες. Ένα ακόμη μεγάλο πρόβλημα είναι η Βόρεια Ελλάδα. Με το κλείσιμο του Εθνικού Κολυμβητηρίου στη Θεσσαλονίκη, δύο σωματεία που τροφοδοτούσαν την εθνική έχουν μείνει χωρίς χώρο. Δύο σωματεία που τροφοδοτούν την εθνικη ομάδα, όχι μόνο υπολειτουργούν, μπορεί ακόμα και να κλείσουν. Είναι μεγάλη αδικία να υπάρχουν πισίνες αλλά όχι καταδυτήρια, νιώθουμε σαν να είμαστε στο περιθώριο του υγρού στίβου. Κάνουμε όνειρα, αλλά η πραγματικότητα είναι δύσκολη.»
Ο Θωμάς Μπίμης γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα τι σημαίνει να ανεβαίνεις στην κορυφή, έχοντας χαρίσει στην Ελλάδα το μοναδικό της Ολυμπιακό χρυσό στις καταδύσεις. Σήμερα, από τη θέση του εθνικού προπονητή, δίνει την ίδια μάχη από ένα διαφορετικό μετερίζι: να στηρίξει τη νέα γενιά, να διεκδικήσει τις εγκαταστάσεις και τα εργαλεία που αξίζουν οι αθλητές και να ανοίξει ξανά τον δρόμο για διεθνείς επιτυχίες. Το όραμά του είναι ξεκάθαρο: οι ελληνικές καταδύσεις να σταθούν και πάλι εκεί που ανήκουν.
