Η μοναδική Άλκηστη Αβραμίδου μιλά αποκλειστικά στο Aquafeed24. Η παίκτρια συνώνυμο της σκληρής δουλειάς και της προσήλωσης στο στόχο, μιλά για τη ζωή της μετά την απόσυρση απ’ την ενεργό δράση, αλλά και για τις στιγμές που τη σημάδεψαν ως παίκτρια.
Η Άλκηστη Αβραμίδου κρέμασε το σκουφάκι της και πλέον βλέπει τον αγαπημένο της Ολυμπιακό από την κερκίδα, έχοντας αφήσει ένα ισχυρό αποτύπωμα στον σύλλογο και την ελληνική υδατοσφαίριση.
Συνέντευξη στο #Aquafeed24 και τον Γιώργο Φραγκάκη
Πως είναι η ζωή σου τώρα που σταμάτησες να αγωνίζεσαι;
«Σταμάτησα στο τέλος της προηγούμενης σεζόν και η αλήθεια είναι ότι λόγω Covid και περιορισμών δεν έχω κάνει όλα εκείνα που επιθυμούσα τόσα χρόνια. Το μόνο σίγουρο είναι ότι έχω ξεκινήσει ένα νέο κεφάλαιο στην ζωή μου.»
Πέρυσι κατέκτησες τα πάντα με τον Ολυμπιακό φτάνοντας στο Τρεμπλ, ούσα αρχηγός, και σε μία ομάδα μόνο με Eλληνίδες παίκτριες, πως το έζησες όλο αυτο;
«Θεωρώ ότι ήταν το τέλειο κλείσιμο για την καριέρα ενός αθλητή . Το έζησα στο έπακρο με τις φίλες μου, την ομάδα μου, την οικογένεια μου τον Ολυμπιακό. Προσπαθούσα να ζήσω έντονα την κάθε στιγμή. Μοιράστηκα καταπληκτικά συναισθήματα και αυτά δεν θα τα ξεχάσω για μια ζωή.»
Αν έπρεπε να διαλέξεις τον αγαπημένο σου τίτλο ποιος θα ήταν αυτός και ποια αγωνιστική χρονιά αντίστοιχα;
«Νομίζω η καλύτερη χρόνια ήταν η περσινή μακράν. Σίγουρα δεν μπορώ να εξαιρέσω το 2011 με το χρυσό στο παγκόσμιο, 2009,2012,2018 με το αργυρό στα ευρωπαϊκά αλλά θεωρώ ότι η καλύτερη περίοδος μου ως αθλήτρια ήταν 2015 ως 2019 όπου και κατακτήσαμε πρωταθλήματα Ελλάδας και 4 ευρωπαϊκούς τίτλους!»
Το παιχνίδι που θα ήθελες να ξεχάσεις..
«Το 2012 και το 2016 τα παιχνίδια που δεν περάσαμε στην Ολυμπιάδα, καθώς και τον τελικό με την Σαμπατέλ το 2019 όπου χάσαμε στον Ευρωπαϊκό τελικό τα τελευταία λεπτά. Αλλά πάντα μαθαίνεις πολλά από τέτοιους αγώνες και σε κάνουν πιο δυνατό.»
Η δυσκολία της παραμονής για συνεχόμενα χρόνια σε ελίτ επίπεδο.
«Ο πρωταθλητισμός θέλει πολλές θυσίες. Δεν θα σου κρύψω ότι στερήθηκα πολλές χαρές και λύπες κοντινών μου ανθρώπων, που λόγω προπονήσεων και αγώνων δεν μπορούσα να είμαι εκεί για αυτους. Στερήθηκα Χριστούγεννα, Πάσχα, διακοπές, τα πάντα. Αλλά θα το ξανά έκανα χωρίς δισταγμό. Πάντα στην ζωή κάτι κερδίζεις και κάτι χάνεις!»
Θεωρείς ότι το άθλημα έχει την απήχηση που αξίζει στην Ελλάδα ;
«Θεωρώ ότι ακόμα δεν έχει πάρει την δημοσιότητα που του αξίζει παρ’όλες τις επιτυχίες σε διασυλλογικό και εθνικό επίπεδο. Προσωπικά πιστεύω ότι το πόλο είναι το εθνικό μας άθλημα.»
Εντοπίζεις διαφορές στον εαυτό σου τώρα που έχεις σταματήσει;
«Η διαφορά είναι ότι νιώθω πιο ξεκούραστη, ξένοιαστη και βλέπω πολλά πράγματα πολύ πιο καθαρά. Δεν θα σου κρύψω όμως ότι μου λείπει η καθημερινότητα που είχα με τις συναθλήτριες μου, τους προπονητές και την ομάδα.»
Παρακολουθείς το τι συμβαίνει στο χώρο;
«Εννοείται ότι τα παρακολουθώ, και με ενδιαφέρει η πορεία του αθλήματος και της ομάδας μου.»
Θα απέκλειες το ενδεχόμενο να ασχοληθείς από κάποιο πόστο με το πόλο;
«Όχι, Ποτέ στην ζωή μου δεν έχω μάθει να αποκλείω τίποτα. Σίγουρα είναι κάτι που θα με ενδιέφερε πολύ. Όλα είναι θέμα timing πιστεύω.»
Ήσουν και είσαι ένα μεγάλο κεφάλαιο για το ελληνικό πόλο, το συνειδητοποιούσες όταν έπαιζες, και αν ναι, πως το διαχειριζόσουν ;
«Όχι, δεν το συνειδητοποιούσα καθόλου. Σκεφτόμουν πολύ συναισθηματικά. Ήθελα πάντα να πετυχαίνουμε τον στόχο μας, να δίνουμε τον καλύτερο μας εαυτό στην ομάδα, οπότε δεν έμπαινα σε τέτοιες σκέψεις. Η σκέψη ήταν απλή προπόνηση, προπόνηση και προσήλωση στον στόχο για την νίκη.»
Ποια είναι τα σχέδια σου για το μέλλον;
«Κανείς δεν ξέρει τι του επιφυλάσσει το μέλλον. Σίγουρα θα ήθελα να δημιουργήσω και την δική μου οικογένεια.»
Είναι η νέα γενιά έτοιμη να αναλάβει την κληρονομιά που αφήνεις πίσω σου σε Ολυμπιακό και Εθνική;
«Φυσικά και είναι έτοιμη, θεωρώ ότι και στον Ολυμπιακό αλλά και στην Εθνική ομάδα που απαρτίζεται από μεγάλο μέρος του Ολυμπιακού, υπάρχουν πολλές αθλήτριες άρτιες και πολλά ταλέντα μικρότερων ηλικιακά αθλητριών. Το μόνο που μένει είναι να συνεχίσουν να δουλεύουν για να παραμείνουν σε υψηλό επίπεδο.»