Με τον κύκλο του 2022 να έχει κλείσει και τον παλιό το χρόνο να έχει περάσει στην ιστορία, καλωσορίσαμε το 2023 και ετοιμαζόμαστε να εξερευνήσουμε όσα αυτό μας επιφυλάσσει. Στο χέρι μας είναι να δημιουργήσουμε νέες αναμνήσεις, να κάνουμε πράγματα που μας «γεμίζουν» και μας βοηθάνε να προοδεύουμε πνευματικά, να κάνουμε συνεχώς το επόμενο βήμα, πάντα προς τα μπροστά.
Κανένας άνθρωπος πάνω στον κόσμο, δεν γεννήθηκε αυτόφωτος και παντογνώστης, όλη μας η επίγεια εμπειρία είναι μία διαδικασία. Μία διαδικασία εξερεύνησης και εξέλιξης. Για αυτό αυτό ακριβώς το λόγο οφείλουμε να την εκμεταλλευτούμε. Λίγο πριν την εκπνοή του περασμένου έτους, στις 31/12 για την ακρίβεια, είχαμε μία από τις πιο ενδιαφέρουσες συζητήσεις που έχουμε κάνει συνολικά. Δε γνωρίζουμε κατά πόσο αρμόζει η λέξη συνέντευξη στα όσα θα ακολουθήσουν, όμως όπως και να ονομαστεί, μικρή σημασία έχει, γιατί αυτό που πρέπει στο τέλος να μείνει είναι η ουσία.
Είχαμε λοιπόν την ευκαιρία να συνομιλήσουμε για πολλή ώρα με τον προπονητή του γυναικείου τμήματος της ΑΕΚ, Μάρκο Μίτσιτς, σε μία κουβέντα, όπου είχε και πόλο, αλλά και πολλά περισσότερα που έχουν να κάνουν με την καθημερινότητα μας, την ζωή μας, την κοινωνία μας και το ήθος της.
Ξεκινώντας, μιλήσαμε για την πορεία της ομάδας του και τα βήματα που κάνει προς τα μπροστά: «Με το πέρασμα του χρόνου, τα κορίτσια έχουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και πιστεύουν πολύ περισσότερο σε αυτό που κάνουμε και αυτό φαίνεται σιγά σιγά και στο νερό. Είναι πολύ σημαντικό, δουλέψαμε πολύ σε αυτό. Όταν πιστεύεις σε αυτό που κάνεις και φυσικά δουλεύεις πολύ, είναι φυσικό να υπάρχει αισθητή βελτίωση. Πλέον ο χρόνος αφομοίωσης κάθε καινούργιου στοιχείου που θέλουμε να βάλουμε στο παιχνίδι μας είναι πολύ λιγότερος. Αυτό δείχνει ότι κάνουμε βήματα μπροστά. Φυσικά, εννοείται ότι πρέπει να πιστεύεις σε αυτό που κάνεις και εγώ πιστεύω στον τρόπο που δουλεύω και το υποστηρίζω. Χρειάζεται σθένος αυτό, να πορεύεσαι με τον τρόπο σου».
Επίσης συμπλήρωσε όσον αφορά συνέχεια: «Δεν πιστεύω ότι θα πέσουμε, θεωρώ ότι θα πάρουμε τα παιχνίδια που χρειαζόμαστε και θα μείνουμε στην κατηγορία. Πιστεύω πως με τον τρόπο λειτουργεί και θα συνεχίσει να λειτουργεί η ομάδα, θα συνεχίσει στην Α1 και του χρόνου. Ο στόχος μας είναι ξεκάθαρος μπροστά μας. Δεν αποφεύγουμε μεταξύ μας αυτές τις κουβέντες γιατί είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε που βρισκόμαστε και μόνο έτσι μπορούμε να έχουμε την απαιτούμενη πορεία προς τον τελικό στόχο της ομάδας. Χωρίς φόβο, με δουλειά και αυτοπεποίθηση».
Ο Σέρβος τεχνικός μιλώντας για την ΑΕΚ, δεν παρέλειψε να αναφερθεί στον άμεσο συνεργάτη του Κώστα Ακριτίδη ο οποίος βρίσκεται στην ομάδα εδώ και μερικούς μήνες:
«Ο Κώστας έχει πολλή όρεξη για δουλειά, με βοηθάει πραγματικά. Είναι σημαντικό όταν δουλεύεις κάπου, να κάνεις ερωτήσεις για να μαθαίνεις, για να γίνεις καλύτερος, να προσπαθείς να παίρνεις συνέχεια πράγματα, ενώ φυσικά δίνεις και εσύ ό,τι καλύτερο μπορείς. Εκτός αυτού ο Κώστας όχι μόνο ενδιαφέρεται να μάθει, αλλά μαθαίνει γρήγορα, που αυτό βοηθάει πάρα πολύ ολόκληρη την ομάδα, τον συντονισμό της και τη λειτουργία της. Όμως πέρα από τα παραπάνω, εγώ είμαι εντάξει με τον Κώστα γιατί μας ενώνουν κοινές ηθικές αξίες, κοινή ηθική, που αυτό είναι το πιο σημαντικό από όλα. Είναι ένας άνθρωπος εργατικός, που ξέρει να μοιράζεται και να σέβεται».
Στην πορεία της συζήτησης μας, φτάσαμε στο κομμάτι του τι πιστεύει ότι πρέπει να βελτιωθεί γενικά στο χώρο, με τον Μάρκο Μίτσιτς να είναι αφοπλιστικά ειλικρινής λέγοντας πως: «Αυτό που πρέπει σίγουρα να βελτιωθεί είναι το ηθικό πεδίο όλων μας. Να σεβόμαστε όλοι την προσπάθεια όλων, με βάση τους κανονισμούς από τους οποίους προκύπτουν οι προπονήσεις των ομάδων και οι τακτικές που επιλέγουμε. Επίσης θα πρέπει να βελτιωθούν πολύ οι συμπεριφορές εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου. Πέραν αυτού, θα ήταν καλό κάθε εβδομάδα όλοι οι αγώνες να μεταδίδονται σε live μετάδοση μέσω του παρόντος συστήματος. Φυσικά το άθλημα χρειάζεται κρατική υποστήριξη και ενίσχυση σε οργανωτικό, νομικό και επενδυτικό επίπεδο με ό,τι αυτό συνεπάγεται».
Αφήνοντας την συζήτηση για το πόλο στην… άκρη, μιλήσαμε για θέμα που αφορούν τον άνθρωπο και την κοινωνία. Ανταλλάσσοντας λοιπόν απόψεις για το λόγο για το λόγο της πνευματικής καθίζησης της κοινωνίας αλλά και της ψυχικής σήψης, ο Μάρκο Μίτσιτς μας έδωσε μία οπτική που αξίζει ο καθένας να αναλογιστεί:
«Όλα ξεκινάνε από το “εγώ”. Εκεί είναι αρχή και όλοι έχουμε “εγώ”, όμως αυτό έχει δύο πλευρές. Όταν λοιπόν έχεις δύο λύκους, τον έναν απέναντι από τον άλλο, ξέρεις ποιος θα κερδίσει; Αυτός που θα ταϊσεις καλύτερα. Ο τρόπος με τον οποίο τρέφουμε το “εγώ” μας, πλάθει το ίδιο μας το εγώ και στη συνέχεια διαμορφώνει και εμφανίζει εμάς στην κοινωνία. Όμως η αλήθεια είναι πως η κοινωνία στην Ελλάδα, με τον τρόπο που είναι δομημένη, οδηγεί τους ανθρώπους να τρέφουν την λάθος μεριά του “εγώ” τους, το οποίο έχει ως αποτέλεσμα τη ζήλεια, την κακόβουλη κριτική και γενικώς την κακία απέναντι στους γύρω μας, η οποία συνήθως πηγάζει από τα πράγματα τα οποία δεν καταφέραμε να κάνουμε εμείς».
Παράλληλα με αυτό, μίλησε για το βίωμα εκείνου ως παιδιού και των γονιών, σε ένα διαφορετικό τρόπο ζωής:
«Εγώ θυμάμαι, όπως μεγάλωσα στη Σερβία (Γιουγκοσλαβία τότε), δεν έχει σημασία η ονομασία του καθεστώτος, αλλά ότι είχαμε καλή δωρεάν παιδεία, υγεία και δωρεάν αθλητισμό, δεν έβγαινε μηνιάτικο από εκεί. Δεν είχαμε τα μόρια του 10% όπως τώρα, όμως η κοινωνία μας έβλεπε αλλιώς και πάντα υπήρχε αυτή η αύρα του αθλητή. Επίσης όμως έπρεπε να μπούμε στο πανεπιστήμιο και να κάνουμε αυτά που απαιτεί. Έπρεπε να αποδείξουμε γιατί βρισκόμαστε εκεί, η αξία μας ως αθλητές δεν μετρούσε εκεί, κάτι το οποίο είναι καλό γιατί ο καθένας ήξερε τη θέση του.
Εκτός αυτού, οι γονείς μου είχαν αρκετές μέρες για τις διακοπές τους και για να κάνουν τα ταξίδια τους, ζούσαν καλά και όλοι οι άνθρωποι είχαν από κάτι. Έχει μεγάλη αξία να μαθαίνεις να αποδέχεσαι ότι όλοι αξίζουμε να έχουμε κάτι και να μην ενοχλούμαστε που κάποιος κατάφερε να πάρει κάτι άλλο. Ο κάθε ένας από εμάς παλεύει και μοχθεί για να καταφέρει πράγματα. Τότε λοιπόν, όταν ήμουν μικρός, θυμάμαι πως οι άνθρωποι ήταν και είναι διαφορετικοί. Πρέπει να μαθαίνεις να σέβεσαι αυτά που κερδίζει ή πετυχαίνει ο άλλος, χωρίς να ψάχνεις έναν λόγο να κακίσεις αυτό που έκανε, πέτυχε ή απόκτησε».
