Ίφκε Φαν Μπέλκουμ – Μια από τις πιο περιζήτητες all-around παίκτριες τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό το διάστημα 2008-2012 δίνει μια αποκλειστική συνέντευξη στο #Aquafeed24 αναπολώντας τις ένδοξες στιγμές της στον Ολυμπιακό και τον Εθνικό!
Με αφορμή την σπουδαία και… ακόμα πολλά υποσχόμενη πορεία των δύο ελληνικών γυναικείων ομάδων στην Ευρώπη – του Ολυμπιακού και του Εθνικού – αποφασίσαμε να επικοινωνήσουμε με μια εκ των κορυφαίων αθλητριών της Ολλανδίας, που πριν μερικά χρόνια άφησε το στίγμα της στην Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα στον… Πειραιά. Το σημερινό αφιέρωμα λοιπόν, μπορεί να μην ταξιδεύει πολύ πίσω στον χρόνο, όμως σίγουρα θα ανασύρει σπουδαίες στιγμές και διακρίσεις.
Το… άλλοτε #11 του «Αυτοκράτορα» και του Ολυμπιακού -η Ίφκε Φαν Μπέλκουμ, γεννήθηκε το 1986 στο Λάιντεν της Ολλανδίας και σε αρκετά μικρή ηλικία ξεκίνησε την ενασχόλησή της με την υδατοσφαίριση, φτάνοντας στα 14 της να κληθεί στην τότε Εθνική Νέων. Αργότερα, όντας μόλις 19 ετών – το 2005 – έκανε το ντεμπούτο της με την Εθνική Γυναικών των «Οράνιε» στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Μόντρεαλ και έκτοτε, καθιερώθηκε στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας της, με αμέτρητες συμμετοχές σε ευρωπαϊκές και παγκόσμιες διοργανώσεις, αλλά και σε Ολυμπιακούς Αγώνες!
Προχωρώντας πλέον στο 2007, η Εθνική ομάδα της Ολλανδίας μπορεί να μην έφτασε στο «παγκόσμιο βάθρο» της Μελβούρνης, ωστόσο πήρε την πολυπόθητη πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου 2008, όπου και έγραψε ιστορία… Ομολογουμένως, οι Ολλανδές τότε αποτελούσαν «αουτσάιντερ» για τις Παγκόσμιες Πρωταθλήτριες των ΗΠΑ και τις εξίσου ισχυρές Ρωσίδες, παρόλα αυτά βήμα-βήμα οι «Οράνιε» έβγαζαν εκτός οποιονδήποτε αντίπαλο συναντούσαν στο Ολυμπιακό Τουρνουά. Από το παιχνίδι των Προκριματικών κόντρα στην Ελλάδα της Κοζομπόλη και Ασημάκη, μέχρι τον τελικό κόντρα στις Αμερικανίδες, η Ολλανδία ξεπέρασε κάθε «εμπόδιο» – μικρό ή μεγάλο – και στέφθηκε Χρυσή Ολυμπιονίκης! Μάλιστα, έναν χρόνο αργότερα, η Ολλανδή παίκτρια αναδείχθηκε Αθλήτρια της Χρονιάς από την LEN (2009).
Έπειτα λοιπόν από την τεράστια αυτή επιτυχία, πολλοί ευρωπαϊκοί σύλλογοι θέλησαν να ενσωματώσουν στις συνθέσεις τους μέλη των Χρυσών «Οράνιε» με τον Εθνικό Πειραιά να κάνει… κίνηση «ματ» το 2009-2010 αποκτώντας την ταλαντούχα all-around παίκτρια και αρχηγό της Εθνικής Ολλανδίας, Ίφκε Φαν Μπέλκουμ, η οποία οδήγησε μαζί με την μοναδική… «παρέα» των: Τσουρή, Πλουμή, Τετζαλίδου, Γαρυφάλλου, Οικονομοπούλου, Αρώνη, Κουγιουμτζή, Μπίσμπα, Κανέτι και λοιπών, τον «Αυτοκράτορα» στην κατάκτηση του LEN Trophy!
Δεχόμενη έπειτα, πολυάριθμες προτάσεις από μεγάλους συλλόγους της Ιταλίας και της Ρωσίας η Ολλανδή πολίστρια, άλλαξε το καλοκαίρι του 2010 τελικά ομάδα, αλλά όχι… γειτονιά. Οι «ερυθρόλευκες» του Χάρη Παυλίδη τότε, υποδέχτηκαν με ανοιχτές αγκάλες την Μπέλκουμ, η οποία είχε ήδη αγαπήσει την Ελλάδα και τους ανθρώπους της (όπως η ίδια αναφέρει παρακάτω) και γι’ αυτό επέλεξε να παραμείνει στην Α1 Γυναικών. Το 2011 λοιπόν, η κορυφαία φουνταριστός υλοποίησε στον βαθμό που της αναλογούσε τον στόχο των Πειραιωτών… πήρε τον Ολυμπιακό «από το χέρι», έκανε «παπάδες» μέσα στην πισίνα και τον οδήγησε στην κατάκτηση του πρωταθλήματος!
Η πλέον 35χρονη Ίφκε Φαν Μπέλκουμ, μητέρα 2 παιδιών και σπουδαία πρώην περιφερειακός της υδατοσφαίρισης, μίλησε αποκλειστικά στο #Aquafeed24 σε μια συνέντευξη αφιέρωμα για τις μοναδικές αναμνήσεις της και επιτυχίες στην Ελλάδα, την δική της οπτική για το άθλημα σήμερα και την μετέπειτα πορεία της αφού αποσύρθηκε, ενώ αναφέρθηκε και στις Εθνικές ομάδες της Ολλανδίας και της χώρας μας αντίστοιχα.
Κάνοντας μια αναδρομή στις… ημέρες σας στον Εθνικό και τον Ολυμπιακό -δύο μεγάλες ελληνικές ομάδες- πώς θυμάστε το αθλητικό σας ταξίδι τότε; Ποιες είναι οι πιο έντονες στιγμές σου που δεν έχετε ξεχάσει ως παίκτρια στην χώρα μας; Θυμάστε κάποια αγαπημένη συμπαίκτρια σας τότε ή φίλη από τον Εθνικό και τον Ολυμπιακό; Ή κάποια ιδιαίτερα ταλαντούχα αντίπαλο που θυμάστε;
«Αναπολώντας τον χρόνο μου στην Ελλάδα, μπορώ μόνο να πω ότι ήταν πραγματικά υπέροχο να είμαι μέλος δύο απίστευτων ομάδων με μερικούς πραγματικά καταπληκτικούς ανθρώπους. Έχω δημιουργήσει φιλίες ζωής και εξακολουθώ να μιλάω με πολλές από τους παλιές μου συμπαίκτριες σε τακτική βάση. Προφανώς θέλω να ευχαριστήσω ακόμα και τώρα τον κο Τάκη Ζερβεκάκη που με έφερε πρώτος στην Ελλάδα ως μάνατζερ του Εθνικού. Φρόντισε να νιώσω σαν στο σπίτι μου από την πρώτη στιγμή και ένιωσα ότι ήμουν μέλος μιας μεγάλης οικογένειας από την πρώτη μέρα. Ήταν πολύ σημαντικό για μένα, καθώς ένιωθα σαν την ομάδα μου, στο σπίτι όπου μεγάλωσα… Μετά από δύο χρόνια που έπαιξα στον Εθνικό, δεν υπήρχε επιλογή στον σύλλογο να επεκτείνω το συμβόλαιό μου και εξεπλάγην που σε έναν μεγάλο σύλλογο όπως ο Ολυμπιακός με υποδέχτηκαν εξίσου θερμά και το κλίμα ήταν επίσης οικογενειακό. Την τελευταία μου χρονιά στην Ελλάδα είχα φίλες και φίλους σε πολλές ελληνικές ομάδες και ήταν υπέροχο ακόμα και να είμαστε αντίπαλοι στους αγώνες. Παίζουμε πάντα για το καλύτερο, αλλά μέσα σε όλα τα όρια σεβασμού ο ένας για τον άλλον».
Όσον αφορά την Εθνική Ολλανδίας, πείτε μας λίγα λόγια για την πορεία σας από μικρή. Ενταχθήκατε σε πολύ νεαρή ηλικία και φτάσατε να είστε αρχηγός μιας από τις ισχυρότερες ευρωπαϊκές ομάδες της Γυναικείας υδατοσφαίρισης. Ποια είναι η εξέλιξη πίσω από το ταξίδι σου ως αθλήτρια μέχρι τη στιγμή που κέρδισες το πολυπόθητο Χρυσό στο Πεκίνο το 2008;
«Σχετικά με την αθλητική μου πορεία από μικρή, κατά την γνώμη μου “άργησα” αρκετά να ενταχθώ στην νεανική Εθνική ομάδα. Ήμουν ήδη 14 χρονών όταν με κάλεσαν, αλλά από εκεί και πέρα εξελίχθηκα ραγδαία. Ήμουν μέλος της ομάδας Νεανίδων από το 2001 και είχα την ευκαιρία να παίξω σε πολλά τουρνουά και διοργανώσεις για ηλικίες ’83 και νεότερες και αντίστοιχα ’85 και νεότερες. Το 2003 κλήθηκα και στην εθνική ομάδα Γυναικών και έπαιξα το πρώτο μου επίσημο τουρνουά το 2003 στο Λος Αλαμίτος των ΗΠΑ. Δυστυχώς, “έχασα” τους Ολυμπιακούς του 2004 στην Αθήνα, ωστόσο σπούδασα στο Πανεπιστήμιο της Χαβάη για δύο χρόνια συνδυάζοντας τα μαθήματα μου με τις πολλές ώρες προπόνησης. Μετά από αυτά τα δύο ακαδημαϊκά χρόνια επέστρεψα στην Ολλανδία για να προετοιμαστώ για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008».
Ποια ήταν η σταδιοδρομία σας ολοκληρώνοντας την αθλητική σας καριέρα; Παρακολουθείτε σήμερα διεθνείς ή ευρωπαϊκές διοργανώσεις ή ακόμα και τα παιχνίδια των Ολλανδικών ομάδων; Του Ολυμπιακού ή Εθνικού στην Ευρώπη; Πώς θα περιγράφατε τη Γυναικεία υδατοσφαίριση σήμερα από όσα έχετε δει ή ακούσει; Ποια είναι η πρόβλεψή σας για την πρωταθλήτρια ομάδα στην Ευρωλίγκα φέτος;
«Πλέον είμαι προπονήτρια των πρώτων γυναικείων ομάδων στον σύλλογο ZVL-1886 CENTER. Ουσιαστικά εκεί μεγάλωσα και είμαι πολύ χαρούμενη που εξακολουθώ να είμαι μέλος του συλλόγου. Ξεκίνησα επίσης ως προπονήτρια της εθνικής ομάδας κορασίδων (κορίτσια 2008-2009), το οποίο επίσης μου αρέσει πολύ και είναι μια καλή ηλικία για να συνεργαστώ. Φυσικά βλέπω πολλούς διεθνείς αγώνες. Παρακολουθώ τους αγώνες της EuroLeague και τις εθνικές ομάδες της Ολλανδίας. Συνεργάζομαι και με την εθνική μετάδοση κατά τη διάρκεια του μεγάλου διεθνούς τουρνουά ως σχολιαστής. Αυτό που βλέπω στην ομάδα αυτή τη στιγμή είναι ότι χτίζεται μια νέα γενιά σε πολλές (εθνικές) ομάδες. Κάτι που είναι απολύτως φυσιολογικό αφού το Τόκιο 2020 μετατέθηκε για το 2021 και οι ομάδες προσπαθούν να δώσουν περισσότερο χώρο στα νεαρά ταλέντα φέτος. Μια πρόβλεψη για την πρωταθλήτρια της Euroleague πραγματικά είναι πολύ δύσκολη, αφού όλες οι ομάδες είναι τόσο κοντά. Οπότε η μόνη πρόβλεψη που μπορώ να κάνω είναι ότι θα δούμε σίγουρα ένα δυνατό Final4 με κλειστά παιχνίδια. Προφανώς θα ήταν ιδιαίτερα όμορφο για μένα, αν η πρωταθλήτρια ομάδα είχε μερικές Ολλανδές παίκτριες ή θα ήταν μια ομάδα στην οποία ήμουν μέρος κάποτε».
Κλείνοντας, θα θέλαμε ένα γενικό σχόλιο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο που ολοκληρώθηκαν το 2021. Ποια είναι η γνώμη σας για την Ολλανδική ομάδα, την Ολυμπιονίκη των ΗΠΑ και άλλες ευρωπαϊκές ομάδες υδατοσφαίρισης; Επίσης, στις 14/03 η ολλανδική ομάδα (με προπονητή τον Ευάγγελο Δουδέση) θα αντιμετωπίσει την Ελλάδα σε αγώνα του World League, πώς προβλέπετε αυτόν τον δυνατό αγώνα;
«Σχετικά με τους αγώνες του Τόκιο 2021 νομίζω ότι οι ΗΠΑ έκαναν εξαιρετική δουλειά. Δεν είναι εύκολο να είσαι τόσα χρόνια στην κορυφή και να παίζεις με υψηλή πίεση όντας το φαβορί. Η ομάδα της Ολλανδίας δυστυχώς δεν πήρε αυτό που ήλπιζε σε αυτό το τουρνουά. Δυσκολεύτηκαν κυρίως στην άμυνα και δεν μπόρεσαν να βελτιωθούν στη διάρκεια του τουρνουά, ώστε να προετοιμαστούν για ένα τέλειο παιχνίδι στον προημιτελικό και έπρεπε να παίξουν για τις θέσεις 5-8, κάτι που είναι πάντα δύσκολο όταν έχεις στοχεύσεις τα μετάλλια… Γενικότερα όμως, οι ευρωπαϊκές ομάδες συνολικά πήγαν καλά στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Με τρεις ευρωπαϊκές ομάδες στο top 4, νομίζω αποδεικνύεται ότι υπάρχουν τόσες πολλές και καλές παίκτριες και ομάδες στην Ευρώπη. Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, σχετικά με το ματς της Ελλάδας κόντρα στην Ολλανδία για το World League: Ξέρω ότι και οι δύο προπονητές (κα Καμμένου και κος Δουδέσης) έχουν δοκιμάσει πολλές νέες παίκτριες στις συνθέσεις τους και πιστεύω ότι θα είναι ένα ενδιαφέρον και κλειστό ματς, με ελπίδα ένα μικρό πλεονέκτημα έδρας για την ολλανδική ομάδα».
