Την ήττα από την Ισπανία στη διαδικασία των πέναλτι γνώρισε το απόγευμα της Κυριακής η Εθνική ομάδα Νέων γυναικών, σε έναν οριακό αγώνα, όπου δύο υπερδυνάμεις της διοργάνωσης προϊδέασαν για τη συνέχεια. Πλέον, με τη 2η θέση στον Α’ Όμιλο η Ελλάδα της Ευτυχίας Καραγιάννη θα αντιμετωπίσει στους «8» της διοργάνωσης εκτός απροόπτου την Ιταλία (παίζει με τον ηττημένο του Κροατία-Αυστραλία) στις 13/9 και ώρα 20:30. Αν η Εθνική προκριθεί στα ημιτελικά θα αντιμετωπίσει εκ νέου αν δεν προκύψει κάποια έκπληξη την Ουγγαρία.
Εν τούτοις, προβληματισμό εγείρει το γεγονός ότι στο παιχνίδι Ισπανία – Ελλάδα ακυρώθηκε γκολ για την Εθνική ομάδα Νέων γυναικών και συγκεκριμένα η λόμπα της Χριστίνας Σιούτη, η οποία εκείνη τη στιγμή έκανε το σκορ 5-5. To γκολ ακυρώθηκε με τη χρήση VAR, με τον χρόνο να γυρίζει πίσω στο 5:35 και την Ισπανία, μετά την ακύρωση του ελληνικού γκολ, να ξεκινάει με κόρνερ.
Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά…
Ύστερα από transition, οι Ισπανίδες τοποθετούν δεύτερη φουνταριστό, η οποία λαμβάνει την μπάλα στην περιοχή του δεύτερου δοκαριού και κερδίζει αποβολή από τη Νεφέλη Χαλδαίου στο 5:46. Στον παίκτη παραπάνω, στο 5:35 γίνεται σουτ από την έξω γραμμή του παίκτη παραπάνω, στο οποίο η μπάλα καταλήγει εκτός τερέν, καθώς η Χριστίνα Σιούτη από τη θέση της κεντρικού στο λιγότερο έχει βγάλει αποτελεσματικά μπλοκ. Ακολουθεί ελληνικό transition και γκολ της Σιούτη (το οποίο μετά ακυρώνεται από το VAR).
Τη στιγμή που η Σιούτη σκοράρει για το 5-5, ο ισπανικός πάγκος ζητάει challenge. Το challenge είναι κάτι καινούργιο στις μεγάλες διοργανώσεις, το οποίο εφαρμόζεται πιλοτικά και ξεκίνησε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων Ανδρών της Ρουμανίας. Υπάρχει και σε άλλα αθλήματα, όπως το μπάσκετ και είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά…
Τι είναι το «Challenge»: Ο πάγκος κάθε ομάδας έχει δικαίωμα για ΕΝΑ Challenge σε κάθε αναμέτρηση. Με το challenge, το επιτελείο ζητά την παρέμβαση του VAR και μπορεί να το κάνει μόνον για τρεις λόγους: Α) Για καταλογισμό ή μη ενός πέναλτι, για καταλογισμό ή μη ενός κόρνερ, για καταλογισμό ή μη βιαιοπραγίας.
Συνεπώς, ο Ισπανικός πάγκος αρκετά έξυπνα ομολογουμένως πήρε challenge, οι διαιτητές πήγαν στο VAR και εν τέλει καταλογίστηκε το μπλοκ της Σιούτη ως κόρνερ για παρέμβαση της Λυδίας Μαυρωτά. Η απόφαση ήταν το γκολ να ακυρωθεί.
Όσον αφορά τη φάση και την ουσία της, θεωρούμε ότι το μπλοκ της Σιούτη είναι ξεκάθαρο και δεν υπάρχει επαφή της Ελληνίδας πορτιέρε με τη μπάλα, καθώς ο τρόπος που πετάει το χέρι της η αμυντικός της ομάδας στην πορεία της μπάλας, στέλνει τη μπάλα με αυτή την πορεία εκτός τερέν. Οι διαιτητές αφού είδαν το VAR, αποφάσισαν παραδόξως κόρνερ, μια απόφαση κατά τη γνώμη μας λανθασμένη, ωστόσο το πρόβλημα δεν είναι μόνον ουσιαστικό, αλλά και επικοινωνιακό.
Διαβάζοντας όλα τα άρθρα που δημοσιεύθηκαν στον ελληνικό (και όχι μόνο…) Τύπο μετά το παιχνίδι, παρατηρήσαμε ότι ήμασταν οι μοναδικοί στο #Aquafeed24 που αναφερθήκαμε στη φάση και αυτό συνέβη για έναν μόνον λόγο: Διότι παίζουμε πόλο, μαθαίνουμε το άθλημα εδώ και τρεις δεκαετίες και έχουμε δει χιλιάδες παιχνίδια. Δεν αποτελεί ευθύνη των δημοσιογράφων, αλλά ούτε των θεατών και εξηγούμαστε: Πόσοι γνώριζαν τη διαδικασία του challenge, εφόσον δεν έχει επικοινωνηθεί σωστά από την Παγκόσμια Ομοσπονδία; Λίγοι; Ουδείς;
Βλέποντας το παιχνίδι με συγγενικά πρόσωπα, που επίσης αγαπάνε τις Εθνικές ομάδες και πάντοτε είναι πρόθυμοι να δουν τα παιχνίδια της Ελλάδας, υπήρχε έντονη δυσαρέσκεια για το γεγονός ότι δεν μπορούσε κανείς να αντιληφθεί τον λόγο της ακύρωσης του τέρματος της Σιούτη και αυτό σημαίνει ότι το άθλημα πάσχει, ότι χάνει θεατές και ως προϊόν είναι απαράδεκτο, παρότι αποτελεί ένα πανέμορφο άθλημα.
Το γεγονός ότι γίνονται διοργανώσεις σε χώρες και μέρη που δεν έχουν την απαραίτητη τεχνογνωσία όσον αφορά την τηλεοπτική μετάδοση αποτελεί πλήγμα και ορισμένοι χαίρονται που μπορούν να λένε ότι έχουν αναλάβει μια μεγάλη διοργάνωση, ωστόσο είναι μαθητευόμενοι μάγοι και αυτό το πληρώνουν οι τηλεθεατές και σε πολλές περιπτώσεις οι θεατές που βρίσκονται στο κολυμβητήριο, ασχέτως που και στην Κοΐμπρα η εγκατάσταση είναι απελπιστικά άδεια.
Πέρα από τις παθογένειες της τηλεοπτικής μετάδοσης, της κακής σκηνοθεσίας, των λάθος λήψεων από τους καμεραμάν που δεν βοηθάνε στο να παρακολουθήσεις έναν αγώνα σε αυτή τη διοργάνωση, έχουμε μια τέτοια φάση στην οποία αναφέρεται το VAR review σε εικαστικό, ωστόσο ΚΑΝΕΙΣ μα ΚΑΝΕΙΣ δεν γνωρίζει από την οθόνη του τι έχει συμβεί, κανείς δεν το εξηγεί με ένα γραφικό την ώρα της μετάδοσης και φυσικά είναι πλέον ηλίου φαεινότερο ότι μετάδοση υδατοσφαίρισης χωρίς εκφωνητή-δημοσιογράφο που να γνωρίζει καλά το σπορ δεν γίνεται. Οι θεατές ή πρέπει να γνωρίζουν τις διαρκείς αλλαγές κανονισμών ή να έχουν μαντικές ικανότητες και αυτό προκαλεί σύγχυση, το σπορ απομακρύνει το φίλαθλο κοινό και όλα αυτά έχουν ως απόρροια η υδατοσφαίριση να αποτελεί ένα δύσκολο άθλημα για να το καταλάβεις. Δυστυχώς, είμαστε δεκαετίες πίσω σε όλα τα επίπεδα, ακόμη και στις κορυφαίες διοργανώσεις που θα μπορούσαν να αποτελούν θέαμα για κάποιον που αγαπάει να ακολουθεί το σπορ. Και ας είναι αυτοί, ήδη περιορισμένοι ανά τον κόσμο. Τέλος, πρέπει η εικόνα του VAR να δίνεται στους τηλεθεατές, είτε γνωρίζουν το άθλημα, είτε όχι.
ΥΓ: Με αυτά και με αυτά, αντιλαμβανόμαστε όλο και περισσότερο καθημερινά πόσο χρήσιμη και σημαντική είναι η ύπαρξη του #Aquafeed24 όχι μόνο σε πανελλήνιο επίπεδο και ευελπιστούμε να βρούμε την αντοχή για να συνεχίσουμε απρόσκοπτα την παρουσία μας στα κολυμβητήρια. Γνωρίζουμε ότι πλέον αυτό το αναγνωρίζουν άπαντες… Για να δούμε.
ΥΓ1: Πρέπει κάποια στιγμή οι σύλλογοι και οι Ομοσπονδίες να αποφασίσουν να αναβαθμίσουν το δικό τους «προϊόν» και να σταματήσουν να θεωρούν ασήμαντη την εικόνα και επικοινωνία τους. Τα πράγματα εξελίσσονται μέσω της τεχνολογίας και ο ερασιτεχνισμός σε αυτό το κομμάτι αν δεν αποτελεί μειονέκτημα, τότε με βεβαιότητα δεν… βοηθάει.
