Το Σάββατο 9/6 στην Γένοβα, πραγματοποιήθηκε ο τελικός του LEN Champions League, μεταξύ των ομάδων πόλο, του Ολυμπιακού και της Προ Ρέκο.
Οι «ερυθρόλευκοι» αναδείχθηκαν νικητές, ύστερα από ένα σκληρό παιχνίδι με πολλές μονομαχίες κάτω από το νερό με τους πολίστες της ιταλικής ομάδας.
Ο υδατοσφαιριστής Κωνσταντίνος Γενηδουνιάς, που ήταν ο 1ος σκόρερ του Ολυμπιακού, στη φετινή διοργάνωση του Τσάμπιονς Λιγκ, προχώρησε σε δηλώσεις, μετά το τέλος του μεγάλου τελικού, στο ArtFm.
Συγκεκριμένα δήλωσε ότι: «Ήταν ένας πολύ σκληρός τελικός και παρόλο που κάποια στιγμή πήρε μια διαφορά 9-6 το σκορ και φαινότανε ότι τους πήραμε σχετικά εύκολα, δεν ήταν τόσο εύκολα όσο φάνηκε, αλλά νομίζω κυριάρχησε ότι είχαμε τρομερό πάθος και τρομερή θέληση, με φοβερή άμυνα και με έναν τρομερό Γιόσιπ Πάβιτς, που πραγματικά νομίζω έδωσε ρεσιτάλ στον τελικό. Νομίζω πως ότι και να πω είναι λίγο για αυτή την νίκη. Την θέλαμε πάρα πολύ και νομίζω ότι την γιορτάσαμε ακριβώς όπως έπρεπε».
Σχολιάζοντας την ομιλία του προπονητή του, Θοδωρή Βλάχου, πριν το παιχνίδι είπε τα εξής:
«Εμείς έχουμε συνηθίσει τέτοιες ομιλίες, σε αλλά επίπεδα, γιατί τελικό Τσάμπιονς Λιγκ έχουμε παίξει άλλη μια φορά μόνο, αλλά συνήθως οι ομιλίες πριν τον αγώνα δεν είναι για πρακτική, καθώς τα έχουμε συνηθίσει νωρίτερα αυτά, αλλά συνήθως είναι πιο πολύ για την ψυχολογία των παικτών κάτι που το κάνει αρκετά καλά ο Θοδωρής. Νομίζω πως ότι είπε στην ομιλία για τα όνειρα μας και ότι αυτό είναι το παιχνίδι και δεν υπάρχει τίποτα να σκεφτόμαστε πέρα από αυτό, νομίζω ότι ήταν ακριβώς αυτό που όλοι θέλαμε να ακούσουμε και κάθε αθλητής θα ήθελε να ακούσει πριν από τον αγώνα για εμψύχωση και για να μπορέσει να μπει στο κλίμα του αγώνα.
Σε ερώτηση, αν σκέφτηκε κάποια στιγμή ότι στην ουσία έχουν κερδίσει, ο διεθνής περιφερειακός δήλωσε ότι: «Νομίζω στο 9-6 συνειδητοποίησα πόσο κοντά ήμασταν στο γκολ του Γιάννη Φουντούλη, αλλά όταν έχεις απέναντι σου παίκτες σαν τον Φιλίποβιτς και τον Ιβοβιτς, ποτέ δεν είσαι σίγουρος, Είχε ακόμα 4.5 λεπτά, οπότε έχουμε δει όχι μόνο στο πόλο, αλλά γενικά στον αθλητισμό πολλά να γίνονται. Όταν υπάρχει χρόνος, νομίζω κανένας μας δεν το είχε σίγουρο εκείνη την στιγμή και συνεχίζαμε να παλεύουμε σαν να ήταν η αρχή του αγώνα, γιατί δεν θέλαμε να αφήσουμε μια τέτοια ευκαιρία να πάει χαμένη»
Για τη διαιτησία:
«Θα συμφωνήσω ότι τόσο στο παιχνίδι με την Σπαντάου, όσο και εκείνο με την Μπαρτσελονέτα, η διαιτησία δεν ήταν πολύ καλή, είχανε και στα δύο από έναν άπειρο διαιτητή, έναν Πολωνό είχαμε στο πρώτο παιχνίδι και έναν Ολλανδό στο δεύτερο. Όμως η διαιτησία στον τελικό ήταν πάρα πολύ καλή σε όλα τα σημεία του αγώνα, τα επιθετικά που έγιναν μας τα έδινε και με τις αποβολές το ίδιο, γι αυτό και ήταν και ένας ωραίος τελικός και χωρίς νομίζω, ούτε η Προ Ρέκο, ούτε εμείς να είχαμε κάποιο παράπονο. Σε κανένα σημείο του αγώνα».
Ο πολίστας του Ολυμπιακού αναφέρθηκε και στον συμπαίκτη του Γιάννη Φουντούλη:
«Είχαμε αυτή την συζήτηση σήμερα με τον Γιάννη Φουντούλη που μιλάγαμε, αυτό που καταφέραμε το πετύχαμε, γιατί ήμασταν με τους φίλους μας και όχι (κακή λέξη αυτή που θα χρησιμοποιήσω), όπως λένε πολύ τους παίκτες της Ρέκο μισθοφόρους, επειδή πάνε εκεί από όλες τις χώρες, εκεί μαζεύονται σε μια ομάδα για να πάρουν το Τσάμπιονς Λίγκ. Το καταφέραμε εμείς οι φίλοι μεταξύ μας, που είμαστε αρκετά χρόνια μαζί, ακόμα και ο Πάβιτς που είναι τώρα τρίτη χρονιά στον Ολυμπιακό έχει γίνει ένας από εμάς και ο Μπούσλιε, που είναι η δεύτερη του χρονιά και ο Πάουλο έδεσε από την αρχή και ήταν αυτό που μας έλειπε. Πραγματικά είναι πάρα πολύ ωραίο συναίσθημα, που τα καταφέραμε σαν οικογένεια, σαν φίλοι όλοι μαζί»
Για τα συναισθήματά του την ώρα της υποδοχής:
«Στο αεροδρόμιο ήταν πιο πολύ οι οικογένειες μας, αλλά εγώ προσωπικά είδα τους γονείς μου και που με περίμεναν εκεί, γιατί ότι κάνουμε και ότι πετυχαίνουμε ανήκει και το οφείλουμε στους γονείς μας και είδα στα μάτια τους ότι σήμαινε υπερηφάνεια γι αυτούς. Κλίμα συγκίνησης».
«Ναι εκεί ήταν το αποκορύφωμα της ημέρας φοβερό συναίσθημα να φωνάζεις και να ζητωκραυγάζει τόσος κόσμος για εμάς. Δεν είναι συνηθισμένο φαινόμενο αυτό στο χώρο της υδατοσφαίρισης, το ζήσαμε και αυτό και είμαστε πολύ υπερήφανοι και τους ευχαριστούμε όλους».
Για το τελευταίο τάιμ άουτ του Θοδωρή Βλάχου:
«Να σου πω την αλήθεια δεν θυμάμαι πάρα πολύ καλά τι μας είπε, εγώ τα είχα βάλει με τον εαυτό μου, που 30 δευτερόλεπτα νωρίτερα είχα πάρει την τρίτη μου αποβολή. Τα είχα και κάπως χαμένα, ήταν και η ένταση του αγώνα, ήταν και τα τελευταία λεπτά με το άγχος και με όλα. Οπότε ότι και να πω, δεν θα είναι αλήθεια».
Για αυτά που περιμένουμε από τον Ολυμπιακό την νέα σεζόν αλλά και για τον εαυτό του είπε: «Μένω στον Ολυμπιακό αλλά είναι πολύ μεγάλη κουβέντα το back- to back. Αλλά σίγουρα ο Ολυμπιακός θέλει να είναι ανταγωνιστικός σε όλα τα επίπεδα, σε όλα τα πρωταθλήματα που παίρνει μέρος ο Θοδωρής Βλάχος και όποιος καινούργιος έρθει στην θέση του Κόλιανιν, που πήγε στην Βουλιαγμένη. Θέλουν να φτιάξουν μια ομάδα που θα είναι πρωταγωνίστρια στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη. Το back- to back είναι πολύ δύσκολο, το έχουνε κάνει ελάχιστες ομάδες, στο σύντομο παρελθόν αλλά το μόνο που μπορώ να υποσχεθώ εγώ είναι πολύ δουλειά και έτσι θα έρθουν οι επιτυχίες».
Για τη διοίκηση του ΟΣΦΠ:
«Νομίζω ότι αυτό το τρόπαιο το οφείλουμε 100% στον Βαγγέλη Μαρινάκη, μαζί και στον πρόεδρο μας Μιχάλη Κουντούρη, που μέσα σε αυτή την πολύ δύσκολη εποχή έχουν καταφέρει να οργανώσουν ένα σύλλογο πιο δυνατό από ποτέ, που να ξεχωρίζει σε όλα τα αθλήματα. Έχουν κάνει καταπληκτική δουλειά και το βλέπουμε αυτό κάθε χρόνο με τα αποτελέσματα και με τις κούπες, που φέρνουν όλες οι ομάδες στο σύλλογο και είναι πάρα πολύ σημαντικό για έναν αθλητή που είναι σε μια ομάδα να ξέρει ότι υπάρχει κόσμος από πίσω του, που τον υποστηρίζει ότι θα είναι πάντα εκεί, για ότι χρειαστεί ο κάθε αθλητής της ομάδας»
Τέλος ο πολίστας του «Θρύλου» είπε για τον κόσμο που πήγε στην Ιταλία: «Ε ναι άμα βλέπεις ότι ανάμεσα στους 2.500 χιλιάδες που ήτανε στον τελικό, οι 500 φίλοι του Ολυμπιακού, ακουγόταν πιο δυνατά από όλους εκεί σίγουρα βοήθησε πάρα πολύ αυτό και έκανε την διαφορά. Πολλοί από εμάς όταν σκοράραμε, όταν πανηγυρίζαμε, κοιτάγαμε και τον κόσμο να τους ωθήσουμε να φωνάζουνε παραπάνω. Αυτό μας βοήθησε πάρα πολύ και ήταν ένα από τα μεγάλα όπλα μας».
