Στις 26 Αυγούστου του 2004, λίγες ημέρες πριν την ολοκλήρωση της κορυφαίας διοργάνωση του πλανήτη, η Εθνική ομάδα υδατοσφαίρισης γυναικών κατακτούσε το αργυρό μετάλλιο, το μοναδικό που έχει προσφέρει στην χώρα μας ομαδικό άθλημα σε Ολυμπιακούς Αγώνες.
Εκείνο το βράδυ βέβαια, στον τελικό απέναντι στην Ιταλία, το συγκρότημα του Κούλη Ιωσηφίδη έφτασε πολύ κοντά στην κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου, αλλά απώλεσε τον αγώνα στις λεπτομέρειες αφού ήταν ανώτερη στο μεγαλύτερο διάστημα της συνάντησης.
Η Δήμητρα Ασιλιάν ήταν η αρχηγός εκείνης της Εθνικής ομάδας. Σήμερα φέρνει στη μνήμη της, μετά από παρότρυνσή μας, τις μοναδικές εκείνες στιγμές που σημάδεψαν την καριέρα και την ζωή της ίδιας, των συναθλητριών της και όλων όσων βρέθηκαν δίπλα σε εκείνη την ομάδα.
«Μας έχουν σημαδέψει εκείνες οι μέρες. Όσο τα χρόνια περνούν τόσο μεγαλύτερη γίνεται η νοσταλγία και ο θαυμασμός για το συγκεκριμένο επίτευγμα. Γίναμε η μοναδική Εθνική ομάδα που κατέκτησε μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες» τονίζει και συνεχίζει: «Υπάρχουν γεγονότα που έχουν χαραχτεί ανεξίτηλα στην μνήμη μου. Δεν μπορώ να ξεχάσω την ζεστασιά του κόσμου και την συμπαράστασή του. Είχαμε μπει στο σπίτι του κάθε Έλληνα. Πριν τους αγώνες μας ήξεραν λίγοι, αυτοί οι οποίοι ασχολούνται με το άθλημα. Τις ημέρες των αγώνων και όσο φτάναμε στην κορυφή του κόσμου, γίναμε ένα με όλους τους Έλληνες. Μας αγκάλιασαν, μας θεώρησαν μέλη της οικογένειάς τους. Μετά από κάθε παιχνίδι κρέμονταν από τις εξέδρες, μας στήριζαν, μας αποκαλούσαν με το μικρό μας όνομα και νιώθαμε μια απέραντη ευγνωμοσύνη. Είχαμε ένα επιπλέον κίνητρο για να κερδίζουμε κάθε παιχνίδι».
Η Δήμητρα Ασιλιάν, αναφέρθηκε και στον τελικό κόντρα στην Ιταλία: «Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τον τελικό απέναντι στην Ιταλία. Εμείς όμως οι αθλήτριες έχουμε κρατήσει ζωντανό στη μνήμη μας το παιχνίδι του ημιτελικού απέναντι στην Αυστραλία. Ανατριχίλα. Κυριολεκτώ. Κλάματα χαράς. Είχαμε εξασφαλίσει ένα μετάλλιο. Το μοναδικό, έως σήμερα, μετάλλιο της Ελλάδας σε ομαδικό άθλημα σε Ολυμπιακούς Αγώνες».
Η αρχηγός της Εθνικής, μίλησε για τις αξέχαστες στιγμές που έζησε η ομάδα στην απονομή του ασημένιου μεταλλίου. «Ιστορική, μοναδική, νοσταλγική πραγματικότητα ήταν η απονομή των μεταλλίων. Είχαμε χάσει από την Ιταλία, ένα παιχνίδι που ήταν δικό μας, αλλά οι φίλαθλοι στις εξέδρες μας επευφημούσαν και μας αντιμετώπιζαν ως νικήτριες του αγώνα. Όλοι όρθιοι, με κλάματα χαράς στα μάτια, έψαλλαν τον εθνικό μας ύμνο. Δεν άφηναν οι Ιταλίδες να πάρουν τα μετάλλια τους και να πανηγυρίσουν την νίκη τους. Αξέχαστες στιγμές».
Η Δήμητρα τα τελευταία τρία χρόνια βρίσκεται κοντά στην οικογένειά της και λίγο μακριά από την πισίνα. Με τον πρώην διεθνή υδατοσφαιριστή και αργότερα προπονητή, τον Φώντα Μουδάτσιο, έχει αποκτήσει ένα χαριτωμένο κοριτσάκι. Έστω και από μακριά παρακολουθεί όμως τις προσπάθειες των Ελληνίδων αθλητριών που προσπαθούν να ξανά φέρουν την Ελλάδα στην κορυφή του κόσμου και να την οδηγήσουν για μία ακόμη φορά σε Ολυμπιακούς αγώνες. «Εύχομαι τα καλύτερα» λέει και καταλήγει: «Είναι πολύ καλή η σημερινή ομάδα. Αποτελείται από ποιοτικές αθλήτριες, οι οποίες έχουν απεριόριστες δυνατότητες. Μπορούν να ξανά φέρουν την ομάδα στην Ολυμπιάδα και να επαναλάβουν το δικό μας επίτευγμα. Χρειάζεται λίγη τύχη».
