Πολλές φορές αντίπαλος και δύο φορές συμπαίκτης με τον Έλληνα διεθνή άσο, ο θρύλος του μαγυάρικου πόλο – “Είμαι συγκλονισμένος” – “Ήταν μπροστά από την εποχή του”
Ένας σπουδαίος Έλληνας αθλητής της υδατοσφαίρισης, με πολλές και σημαντικές διακρίσεις στο ενεργητικό του, που γνώρισε από κοντά όσο κανένας άλλος τον μεγάλο Τίμπορ Μπένεντεκ, που έφυγε σήμερα από τη ζωή, είναι ο Θοδωρής Χατζηθεοδώρου.
Ο διακεκριμένος διεθνής πολίστας, που κάνει πλέον καριέρα προπονητή (αυτήν την εποχή στον ΠΑΟΚ), είχε συναντήσει πολλές φορές ως αντίπαλο τον θρύλο του μαγυάρικου πόλο, με την Εθνική ομάδα, αλλά και σε συλλογικό επίπεδο, ενώ είχε την τύχη να αγωνιστεί και ως συμπαίκτης του στη μικτή κόσμου και στη μικτή Ευρώπης!
Ο Χατζηθεοδώρου δηλώνει συγκλονισμένος στο “sportsonline.gr” με την απώλεια του κορυφαίου Μαγυάρου πολίστα παγκόσμιου βεληνεκούς και τονίζει χαρακτηριστικά πως ήταν είδωλο για τις νεότερες γενιές και μπροστά από την εποχή του.
Αναλυτικά:
Αποτέλεσε είδωλο για νεότερες γενιές. Ήταν ένας θρύλος για την Ουγγαρία, αλλά και για τον παγκόσμιο αθλητισμό. Με το δικό του στιλ άλλαξε πολλά στον χώρο της υδατοσφαίρισης. Η απώλειά του είναι τεράστια.
Ενημερώθηκα από το πρωί για τον χαμό του, από έναν κοινό μας φίλο και παρότι ήξερα πως αντιμετώπιζε σοβαρό θέμα υγείας, δεν περίμενα με τίποτα τέτοιο φινάλε. Όμως, φαίνεται πως τη φύση δεν μπορεί κανείς να την κερδίσει. Γι’ αυτό λέμε πάντα πως η υγεία είναι πάνω απ’ όλα. Κουράγιο στην οικογένειά του. Θα τον θυμόμαστε για τις μοναδικές στιγμές που μας χάρισε.
Είχα την τύχη να παίξω απέναντί του, τόσο με τις Εθνικές ομάδες, όσο και σε συλλογικό επίπεδο, με τον Ολυμπιακό, αλλά και με το σκουφάκι της Παρτιζάν, προς το τέλος της καριέρας μου, το 2010, στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ κόντρα στην Προ Ρέκο (με την οποία εκείνος αγωνιζόταν) στην Ιταλία. Ήταν απρόβλεπτος αντίπαλος και συνήθως τον μάρκαρα εγώ. Ήταν ένας εξαιρετικός αθλητής σε όλα τα επίπεδα. Και ένας σπουδαίος άνθρωπος. Είχαμε μιλήσει πολλές φορές, ήταν τρομερός στην παρέα και πλακατζής. Αλλά όταν παίζαμε ήταν σοβαρός και συγκεντρωμένος μόνο στον στόχο του.
Τεράστια εμπειρία για μένα ήταν όταν έπαιξα συμπαίκτης του (δύο φορές). Με τη μικτή κόσμου κόντρα στην Κροατία, το 2003, στο αποχαιρετιστήριο παιχνίδι του Μπούκιτς και έναν χρόνο νωρίτερα με τη μικτή Ευρώπης, κόντρα στην Ουγγαρία, σε έναν αγώνα που έγινε στο πλαίσιο των αλλαγών του Τσάμπιονς Λιγκ.
