Στα «πρακτικά» της ζωής μας γράφονται συνεχώς γεγονότα, τα οποία διαμορφώνουν τον χαρακτήρα μας και η ταχύτητα που έχει η καθημερινότητα πολλές φορές δεν μας επιτρέπει ή ορθότερα δεν επιτρέπουμε εμείς στον εαυτό μας να τα αφουγκραστούμε στον βαθμό που πρέπει.
Θα δανειστώ τη σκέψη, με πολύ θράσος, του Τζίντου Κρισναμούρτι, του «Γκουρού όλων των γκουρού», που στη ματαιοδοξία της υπάρξης μας δίνει μια αχτίδα φωτός, η οποία προέρχεται μέσα από τις δυσκολίες που βιώνουμε. Ο μεγάλος δάσκαλος ξεκαθαρίζει ότι το συναίσθημα της χαράς, όταν αυτό έρχεται καταπάνω μας, είναι πάντα ίδιο, δεν αλλάζει, το γνωρίζουμε, ενώ από τη δυσκολία παίρνουμε το μάθημα που μας ωθεί στης ζωής το παρακάτω. Εμείς το λέμε «αναποδία», όμως σημαίνει «εξέλιξη».
Έχω γράψει πολλά και πολύ, έχω ασχοληθεί όσα χρόνια δουλεύω με ένα μεγάλο φάσμα ύλης, ωστόσο τώρα είναι μια ιδιαίτερη στιγμή, καθώς όσα διαβάσετε παρακάτω δεν είναι ένα ακόμη κείμενο, αλλά αποτελεί ένα μάθημα ζωής και το να καταπιαστώ με το εν λόγω θέμα με έκανε να αμφιβάλλω για το αν μπορώ να δώσω στο αναγνωστικό μας κοινό την ουσία σε ένα τόσο σημαντικό ζήτημα.
Προερχόμαστε όλοι από την ίδια σάρκα, αλλά είμαστε τόσο διαφορετικοί και η ζωή είναι έτσι. Ανάμεσα μας υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν με μια λέξη, με μια πράξη, με τη στάση ζωής τους να μας δείξουν τον ορίζοντα. Άνθρωποι που γεννήθηκαν περήφανοι και περήφανα περπατούν στον δρόμο, εκείνοι που έχουν μια αλλιώτικη εσωτερική δύναμη που τους κάνει να μπορούν να ξεπερνούν κάθε δυσκολία.
Μια χαρακτηριστική περίπτωση, για μένα που γράφω και τα δάχτυλα τρέμουν, αλλά ύστερα από αυτό το κείμενο πιστεύω και για εσάς θα αποτελέσει ο Άγγελος Φώσκολος, ένας αθλητής που έχει αποδείξει την ποιότητα του μέσα στο νερό όλα αυτά τα χρόνια, ένας κορυφαίος φουνταριστός, αλλά το κυριότερο ένα παιδί που μέσα από αυτή την ιστορία μας μαθαίνει πώς πρέπει να κοιτάζουμε τη ζωή.
Για να περάσουμε στα δεδομένα της υπόθεσης: Ο Άγγελος Φώσκολος τον Σεπτέμβριο διαγνώσθηκε με πρώιμο στάδιο καρκίνου των όρχεων, έδρασε γρήγορα κάνοντας χειρουργείο και εν συνεχεία για να ασφαλίσει την ηρεμία της ζωής του προέβη σε έναν κύκλο χημειοθεραπειών, με στόχο να εξαλείψει κάθε πιθανότητα κινδύνου στο μέλλον και όχι απλώς να μπορέσει να αγωνιστεί ξανά. Ο φουνταριστός του Γυμναστικού Συλλόγου Περιστερίου πέτυχε τον στόχο σε απόλυτο βαθμό, είναι εδώ, είναι υγιής και οι φιλοδοξίες του σχετικά με την υδατοσφαίριση όχι μόνον δεν μειώθηκαν, αλλά ύστερα από αυτή την περιπέτεια αυξήθηκαν και θα δώσει κάθε «μάχη» που θα βρει μπροστά του. Άλλωστε, τη μεγαλύτερη μάχη την έδωσε ήδη και ΝΙΚΗΣΕ!
Παράλληλα, στο σημαντικότερο όλων, ο Άγγελος Φώσκολος μας δίνει ένα ισχυρό μάθημα ζωής. Μέσω του aquafeed24.com, δηλαδή της ιστοσελίδας που αποτελεί και θα αποτελεί πάντα τη «φωνή» των αθλητών, ανακοινώνει επίσημα την περιπέτεια που πέρασε με την υγεία του, ανοίγει την καρδιά του για ευαίσθητα θέματα όπως η νοσηλεία του, οι σκέψεις του όλο αυτό το διάστημα και παρότι θα βγάλετε μόνοι σας το συμπέρασμα, οφείλω να τονίσω ότι για εμένα, αποτελεί ένα παράδειγμα προς μίμηση.
Το πρώτο άκουσμα της είδησης, οι επόμενες ενέργειες, ο «εφιάλτης» που νόμιζε ότι ζει αλλά ήταν ξύπνιος, το νοιάξιμο για το πώς θα ενημερώσει την οικογένεια του και τους φίλους του και κάτι ακόμη: Μια εξομολόγηση εφ’όλης της ύλης που αποτελεί «φάρο» για κάθε έναν από εμάς, για οποιοδήποτε πρόβλημα αντιμετωπίζουμε ή για το mindset που έχουμε επιλέξει.
Μέσα από αυτή τη συνέντευξη, ο Άγγελος Φώσκολος, θα αποτελέσει μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του ελληνικού αθλητισμού, καθώς δεν είναι σύνηθες ένας εν ενεργεία αθλητής να διαγνώζεται με καρκίνο των όρχεων, ενώ παράλληλα δεν είναι τόσο απλό για έναν άνθρωπο να δείχνει, στην πιο δύσκολη στιγμή της ζωής του, τόσο μεγάλο σθένος και αποφασιστικότητα. «Εγώ θα σε νικήσω»…
Πριν περάσουμε στο κομμάτι της συνέντευξης και επειδή υπάρχει πολλή κακία εκεί έξω και μου δίνεται η αφορμή μέσα από αυτό να στηλιτεύσω ορισμένες συμπεριφορές, ως δημοσιογράφος όφειλα να πάρω και την γνώμη του θεράποντα ιατρού του Άγγελου Φώσκολου, του κ. Πάρι Κοσμίδη (ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΠΛΟΥΣΙΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ), ενός κορυφαίου Έλληνα επιστήμονα, από τους πιο έμπειρους στη χώρα μας στον συγκεκριμένο κλάδο της ιατρικής, ο οποίος και μας διαβεβαίωσε ότι ο Άγγελος Φώσκολος είναι απόλυτα υγιής και είναι σε θέση από εδώ και πέρα να αγωνιστεί κανονικά!
Οι λέξεις οι δικές μου υστερούν, μπροστά σε όσα θα διαβάσετε παρακάτω…
Ο Άγγελος Φώσκολος μιλάει αποκλειστικά στον Ορέστη Κανελλόπουλο για τον καρκίνο των όρχεων, τις χημειοθεραπείες και συγκλονίζει με την εξομολόγησή του!
– Γιατί είμαστε εδώ σήμερα;
«Το πρόβλημα ξεκίνησε στα μέσα Σεπτεμβρίου, όταν είχαν ξεκινήσει οι ενοχλήσεις στη βουβωνική χώρα. Λόγω αυτής της ενόχλησης έκανα άμεσα ένα υπερηχογράφημα, στο οποίο διαγνώσθηκε ότι κάτι υπάρχει… Επειδή ο πόνος ήταν έντονος, οι γιατροί μου είπαν ότι πρέπει να αφαιρεθεί και ότι υπάρχουν πιθανότητες να μιλάμε για κακοήθεια. Όλες οι υπόλοιπες, αναλυτικές, εξετάσεις που υποβλήθηκα δεν έδειχναν απολύτως τίποτα. Ούτε οι καρκινικοί δείκτες, ούτε οι αιματολογικές, ούτε αξονικές, ούτε μαγνητικές, τίποτα.
Έκανα το χειρουργείο πολύ γρήγορα, δεν άφησα λεπτό να πάει χαμένο και αφαίρεσα το ογκίδιο (1,5 εκατοστό). Όταν έγινε η βιοψία, βρέθηκε εκ νέου κάτι, σε πολύ πρώιμο στάδιο, χωρίς να δείχνει περεταίρω σημάδια αιματικής αγγείοσης. Μετά το χειρουργείο, είχα τις επιλογές ή να μην κάνω τίποτα και να το παρακολουθώ ή να κάνω έναν κύκλο χημειοθεραπειών με στόχο αυτό το ποσοστό επανεμφάνισης ή εμφάνισης να μειωθεί στο ελάχιστο».
– Επομένως, ενήργησες πολύ γρήγορα…
«Η αλήθεια είναι αυτή. Ήταν όλα πολύ ξαφνικά, μιλάμε για την περίοδο έναρξης της προετοιμασίας μου με τον ΓΣ Περιστερίου και ξέρεις, όταν έχεις μια ενόχληση, ειδικότερα εμείς οι αθλητές, δεν μπορούμε να φανταστούμε ότι συμβαίνει κάτι τόσο ακραίο… Δηλαδή, εμένα οι γιατροί, για παράδειγμα ο ουρολόγος στην αρχή με ρωτούσε εάν είχα δεχθεί κάποιο χτύπημα, κάτι το οποίο υπάρχει έντονα στη θέση που αγωνίζομαι (σ.σ φουνταριστός). Δεν μπορούσα φυσικά να γνωρίζω κάτι τέτοιο γιατί με τα χρόνια έχω αποκτήσει ανοχή στον πόνο».
– Πώς το διαχειρίστηκες;
«Πιστεύω ότι το διαχειρίστηκα πολύ ψύχραιμα, το πιο σημαντικό είναι ότι δεν φοβήθηκα στιγμή. Ήμουν τυχερός γιατί όλοι οι ιατροί μου τόνισαν ότι είναι πρώιμη κατάσταση και εάν γίνουν οι απαραίτητες κινήσεις δεν θα έχω κανένα πρόβλημα. Έκανα μεθοδευμένες κινήσεις, καθώς παράλληλα είχα αγωνιστικές υποχρεώσεις και δεν επέτρεψα στον εαυτό μου να αποπροσανατολιστεί και το κυριότερο, να φοβηθεί».
– Δηλαδή, έκανες προπονήσεις εκείνο το διάστημα;
«Κανονικά, γιατί στην αρχή δεν γνωρίζαμε ακριβώς τι συμβαίνει, καθώς υπήρχε πιθανότητα να έχει προκληθεί κάτι από κάποιο χτύπημα και να μην ήταν ανησυχητικό. Και να αναφέρω ξανά ότι όλες οι εξετάσεις είναι καθαρές, μέχρι και σήμερα».
– Το μαθαίνεις, λοιπόν, πρώτες σκέψεις και αντιδράσεις;
«Όταν μου είπαν ότι πρέπει να αφαιρεθεί ο όγκος, έδρασα μέσα στο χρονοδιάγραμμα για να προγραμματίσω το χειρουργείο, έτσι ώστε να μπορώ να ανταπεξέλθω στις αγωνιστικές μου υποχρεώσεις. Πήγα στην προετοιμασία στην Σερβία, όπου παίξαμε ένα τουρνουά (σ.σ Αναδείχθηκε και MVP!!!) και εν συνεχεία, έχασα τα πρώτα τρία παιχνίδια, για να είμαι έτοιμος με τον Απόλλων Σμύρνης. Στη συνέχεια μου ανακοινώθηκε το μέγεθος του προβλήματος.
Έπρεπε, για το καλό μου, να κάνω χημειοθεραπείες, καθώς όπως μου εξήγησαν οι γιατροί, μπορεί να μη γίνει ποτέ κάτι, αλλά έχω ποσοστό 15-20% να εμφανίσω κάτι χειρότερο τα επόμενα δύο έτη και τότε ο κύκλος των εν λόγω θεραπειών θα έπρεπε να είναι πολύμηνος… Αυτό, όπως καταλαβαίνεις, θα ήταν πολύ τοξικό για τον οργανισμό μου και ρίσκο για την αθλητική μου καριέρα γιατί θα έπρεπε να μείνω εκτός για περίπου έναν χρόνο. Βλέπουμε το παράδειγμα του Αλέ της Ντόρντμουντ που το παλληκάρι είναι εκτός δράσης από τον περασμένο Ιούλιο».
– Άρα μου λες ότι θα ξαναπαίξεις;
«Τα δεδομένα σίγουρα είναι υπέρ μου. Ο γιατρός μου είπε να μπω ξανά σταδιακά, αλλά βάσει των καλών μου εξετάσεων και της θέλησης μου, θέλω να προσπαθήσω να παίξω κόντρα στον Απόλλωνα Σμύρνης για να βοηθήσω την ομάδα μου. Δεν γνωρίζω αν μπορώ να προσφέρω ένα, δύο, πέντε λεπτά ή όλο το παιχνίδι ή αν αυτό θα με κάνει να πάει πιο πίσω η αποκατάσταση μου. Αυτός είναι ο πρώτος μικρός στόχος, αλλά σε γενικότερο βαθμό, οι στόχοι δεν αλλάζουν. Οι φιλοδοξίες μου είναι πάρα πολύ υψηλές και όπως είπε ο γιατρός, έκανα ότι έπρεπε να κάνω, για να το αφήσω πίσω και να το ξεχάσω. Δεν έχει καμία επίπτωση στο σώμα μου, στους μύες μου, στον οργανισμό μου.
Η αλήθεια είναι ότι με είχαν στενοχωρήσει όλες αυτές οι φήμες για την υγεία μου. Μετά λύπης μου, στον χώρο μας, διαδόθηκαν φήμες ότι πεθαίνω, ότι θα ξανακάνω χειρουργείο, ότι έχω ενεργό καρκίνο στο σώμα μου. Αυτά τα πράγματα είναι απαράδεκτα και πάνε πίσω τον χώρο μας, ενόσω υπάρχουν άτομα όπως εσύ που προσπαθείτε να δημιουργήσετε ένα προϊόν από το μηδέν.
Μου ασκήθηκε ψυχολογικός πόλεμος όλο αυτό το διάστημα, πραγματικά λυπάμαι. Με ανάγκασαν, επί της ουσίας, να προβώ σε αυτή την ανακοίνωση και σε αυτή τη συνέντευξη. Εγώ είχα το πρόβλημα μου και προσπαθούσα όσο πιο ψύχραιμα γίνεται να το αντιμετωπίσω και έβλεπα ότι μέρα με τη μέρα διαδίδονται κι άλλες και πιο άσχημες φήμες για την υγεία μου. Δεν είναι δυνατόν σε έναν τόσο κλειστό και μικρό χώρο, που προσπαθούμε με νύχια και με δόντια κάποιοι να αναβαθμίσουμε, μεταξύ μας να σκάβουμε τον λάκκο ο ένας του άλλου».
– Γιατί πιστεύεις ότι συμβαίνει αυτό;
«Δεν είμαι ο αρμόδιος να απαντήσω ενδεχομένως, αλλά υπάρχει τεράστιος ανταγωνισμός και θεωρώ ότι υπάρχουν κακοπροαίρετοι άνθρωποι. Μετά λύπης μου, είδα να γίνεται αντικείμενο κουτσομπολιού ένα τόσο ευαίσθητο θέμα. Δεν υπάρχει κάτι πιο σημαντικό. Είδα όψιμο ενδιαφέρον, είδα να το διαδίδουν χωρίς ίχνος ντροπής! Αν ήθελε κάποιος, θα έπαιρνε ένα τηλέφωνο, θα έστελνε ένα μήνυμα. Όταν τα έκαναν όλα αυτά, μπορούσαν να μπουν λίγο στη θέση μου;!
Με έπαιρναν φίλοι μου από τον χώρο και μου έλεγαν «Ρε φίλε, έμαθα αυτό, ισχύει ότι έχεις καρκίνο;». Δεν έχω δώσει δικαίωμα σε κανέναν να σπιλώνει το όνομά μου ή να με κάνει να νιώσω τόσο άσχημα. Διαστρέβλωσαν την πραγματικότητα για να με υποβαθμίσουν ως αθλητή που έχει στόχους. Όταν λένε τέτοια ψεύδη, πώς θα έρθει μια ομάδα να κοιτάξει αυτόν τον αθλητή και να πιστέψει σε αυτόν»;
– Τι θα απαντήσεις σε αυτό;
«Απαντάω ξεκάθαρα, προς πάσα κατεύθυνση, με αυτή τη συνέντευξη – ανακοίνωση και αν κάποιοι ακόμη αμφιβάλουν, ας διαβάσουν προσεκτικά τη δήλωση του γιατρού μου, κ. Πάρι Κοσμίδη, ενός αξιόλογου επιστήμονα. Έτσι θέλησα να διαλευκάνω την κατάσταση και λέω με σιγουριά ότι είμαι καλά, θα επανέλθω και οι επιδόσεις μου θα το δείξουν το επόμενο διάστημα».
– Οικογένεια, φίλοι, γνωστοί. Τι έγινε εκεί;
«Το πιο σημαντικό πιστεύω σε αυτό το κομμάτι είναι ο φόβος και ο πανικός. Νικητής βγαίνει αυτός που δεν φοβάται. Ότι και να γίνει. Προσωπικά, όταν μου ανακοινώθηκε το μέγεθος του προβλήματος, ήμουν απόλυτα συνειδητοποιημένος και είπα ότι είναι κάτι που δεν περνάει από το χέρι μου, πρέπει να ακολουθήσω εντολές επιστημόνων που έχουν τεράστια εμπειρία και εκείνοι θα μου δείξουν τον δρόμο. Δεν φοβήθηκα ποτέ και αυτό προσπάθησα να μεταδώσω στους δικούς μου ανθρώπους. Να γνωρίζουν δηλαδή ότι είμαι καλά και ότι είναι θεραπεύσιμο».
– Ποιο είναι το μάθημα από αυτή την ιστορία; Μας διαβάζουν πολλοί, αθλητές, μικροί αθλητές και όχι μόνο…
«Αυτή είναι μια δύσκολη ερώτηση γιατί μπορώ να πω πολλά, που θα αποτελέσουν ένα διαφορετικό αντικείμενο συζήτησης στο μέλλον. Από την ασφάλιση που δεν έχουμε, από την ασφάλεια που δεν νιώθουμε ως αθλητές όταν αγωνιζόμαστε. Επαγγελματίες αθλητές, της πρώτης κατηγορίας, δεν έχουμε το δικαίωμα σε έναν σοβαρό τραυματισμό ή ένα πιο σοβαρό θέμα υγείας όπως τώρα, να μην έχουμε παροχή εξετάσεων και ιατρικού ελέγχου. Είναι πολύ μεγάλο πρόβλημα αυτό.
Από εκεί και πέρα, είμαι επαγγελματίας αθλητής, προσέχω τη ζωή μου, τη διατροφή μου, τα πάντα. Αυτή η ασθένεια δεν κάνει διακρίσεις και θέλω να συμβουλέψω όποιον μας διαβάσει να διενεργεί συχνά τακτικούς ιατρικούς ελέγχους και εξετάσεις, καθώς η πρόληψη σώζει ζωές και έσωσε και τη δική μου. Επίσης, να μην πανικοβαλλόμαστε, όλα είναι μέσα στη ζωή, το άγχος δεν βοηθάει κανέναν. Με ψυχραιμία και χωρίς φόβο κάθε πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπιστεί με αποτελεσματικότητα».
– Ποιο είναι το καλό που βγήκε από το κακό, για εσένα, μέσα σου;
«Ύστερα από μια έντονη δυσκολία, εκτιμάς παραπάνω κάποια πράγματα. Εκτιμάς τη στιγμή, το τώρα, μια βόλτα με έναν φίλο, έναν καφέ, μια προπόνηση, ένα παιχνίδι. Η αλήθεια είναι, πάντως, ότι αν δεν πάθεις, δεν θα μάθεις…
Είναι πολύ δύσκολο να μάθεις ως θεατής. Επομένως, μέσα από όλα τα κακά, αναδείχθηκε αυτό το φως μέσα μου. Θέλω να ζω, να αγαπάω, να εκτιμάω τα πράγματα καθημερινά. Τα χρόνια περνάνε και επειδή μόνο οι αναμνήσεις μένουν, θέλω να έχω δυνατές και με μεγάλη ουσία από εδώ και πέρα. Ποτέ δεν ξέρεις πώς τα φέρνει η ζωή».
– Έκλαψες;
«Όχι. Δεν πανικοβλήθηκα. Θέλω να πω όμως μια ιστορία. Όταν ξεκίνησα να έχω τις ενοχλήσεις, έκανα μια εξέταση και μου ανακοινώθηκε ότι μπορεί να είναι κάτι κακό. Γενικά είμαι εγκρατής άνθρωπος και έχω ισορροπία μέσα μου. Εκεί, όμως, τα πρώτα λεπτά που μου είπαν το μέγεθος του προβλήματος, στεκόμουν έξω από μια πόρτα διευθυντή σε ένα νοσοκομείο και περίμενα αρκετή ώρα. Όταν κοίταξα τον φάκελο που είχε το όνομα μου και στη σκέψη ότι το πρόβλημα ήταν αυτό, πίστευα ότι ζω έναν εφιάλτη για κάποια δευτερόλεπτα. Ότι έχασα το μυαλό μου και τη γη κάτω από τα πόδια μου. Πίστευα ότι θα ξυπνήσω.. γύρναγαν όλα.. τώρα θα ξυπνήσω και θα πω τρόμαξα.. αλλά αυτό δεν έγινε. Για κάποια λεπτά μετά ήμουν στα χαμένα, δεν ήταν εφιάλτης. Στη συνέχεια επέστρεψε η λογική στο μυαλό μου, δεν πανικοβλήθηκα περισσότερο και έκανα ότι έπρεπε να κάνω.
Εκτός από τον άνθρωπο που έχει το πρόβλημα, παθητικοί παθόντες είναι και οι γονείς, τα αδέρφια, οι φίλοι. Και ήθελα να το διαχειριστώ με τον καλύτερο τρόπο. Το να ανακοινώσω τι συμβαίνει στην οικογένεια μου ήταν κάτι πάρα πολύ δύσκολο. Ένιωθα ευθύνη απέναντι τους, ώστε να το δουν όσο ψύχραιμα το είδα εγώ. Αυτή ήταν, ουσιαστικά, η πρώτη πρόκληση για εμένα και οι σκέψεις ξεκίνησαν από τη διαδρομή από το νοσοκομείο προς το σπίτι μου.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι ο ίδιος μου ο εαυτός με προστάτεψε από το να μη λυγίσω εγώ, γιατί τότε τι θα έκαναν οι γύρω μου; Πώς θα αντιδρούσαν στην εικόνα μου να είμαι διαλυμένος ψυχολογικά, κλαμένος, πανικοβλημένος; Υπήρξα ψύχραιμος, τους έδωσα να καταλάβουν ότι είναι θεραπεύσιμο, ότι πατάω στα πόδια μου, δεν έδειχνα να με έχει επηρεάσει τόσο. Είχα πολλές σκέψεις, πολλά βράδια που ήμουν μόνος μου σκεφτόμουν πράγματα. Όλα αυτά που έγιναν τόσο ξαφνικά, συνετέλεσαν στο να δημιουργηθεί ένας ακόμη πιο δυνατός χαρακτήρας και ένας πιο ολοκληρωμένος άνθρωπος».
– Αξίζει που παίρνουμε τα πάντα προσωπικά και μέσα μας;
«Θέλω να είμαι προετοιμασμένος για το καλύτερο και το χειρότερο. Είναι καλό να συλλογίζεσαι και να σκέφτεσαι τη ζωή. Έτσι σε κάθε περίπτωση θα είσαι έτοιμος να δράσεις με λογική και ψυχραιμία. Οι κακές σκέψεις δεν είναι κάτι περίεργο, είναι έτσι ο άνθρωπος άλλωστε.
Το πρόβλημα υγείας μου αποτελεί ταμπού για την ελληνική κοινωνία. Αντιλήφθηκα ότι ο κόσμος τρομάζει με τη λέξη «καρκίνος» και νιώθουν ότι ο ασθενής μειονεκτεί… Οπότε, εμένα όλο αυτό με βοήθησε να βλέπω όλα τα πράγματα πιο ψύχραιμα και να μη φοβάμαι τον καρκίνο! Πλέον, μπορώ να καταλάβω τον πόνο ενός ανθρώπου που περνάει κάτι τέτοιο και πιο σοβαρό ακόμη».
– Θέλω να σε ρωτήσω, γιατί δεν το έκανα νωρίτερα, πώς αντιμετώπισε ο ΓΣ Περιστερίου την είδηση για την υγεία σου;
«Η αλήθεια είναι ότι η Διοίκηση και οι άνθρωποι της ομάδας με αγκάλιασαν από τη πρώτη στιγμή. Θέλω να τους ευχαριστήσω γιατί μου στάθηκαν, μου έδωσαν κάθε ελευθερία κινήσεων για να μείνω εκτός όσο καιρό χρειαστεί προκειμένου να γίνω καλά. Είμαι πραγματικά πολύ χαρούμενος για αυτό. Είδα επίσης ανθρώπους που είχα συνεργαστεί στο παρελθόν στο πόλο να ενδιαφέρονται και να στέκονται στο πλευρό μου, τους εκτιμάω ακόμη περισσότερο. Κάποιες σχέσεις είναι αληθινές και αντέχουν στα δύσκολα. Οι υπόλοιποι τους αρέσει μόνο το παιχνίδι του κουτσομπολιού και εγώ δεν θα το παίξω».
– Κεφάλαιο «Εθνική ομάδα». Θα διεκδικήσεις τις πιθανότητες;
«Αποτελεί τιμή για κάθε αθλητή η Εθνική ομάδα».
– Ναι, αλλά για σένα παραμένει στόχος μετά από αυτό το πρόβλημα υγείας;
«Έχω αφήσει εντελώς πίσω μου το πρόβλημα υγείας. Ήταν μια απλή παύση. Από τη στιγμή που θα ξαναπέσω στο νερό, θέλω να συγκρίνομαι στα ίσα με τον οποιοδήποτε παίκτη. Εάν ο Ομοσπονδιακός προπονητής κρίνει ότι δεν είμαι σε θέση να αγωνιστώ σε αυτό το επίπεδο, είναι απόλυτα σεβαστό».
– Αν καλεστείς, θα πας;
«Γιατί να μην πάω; Πρώτα από όλα είναι η υγεία μου. Αν είμαι καλά και κληθώ, θα πάω»!
– Για να ολοκληρώσουμε την συνέντευξη, θέλεις να ευχαριστήσεις κάποιον;
«Η οικογένεια μου και οι φίλοι μου ήταν από την πρώτη στιγμή εκεί. Μπορεί να μιλάς με πολύ κόσμο, αλλά στα δύσκολα μόνο η οικογένεια και 3-4 καλοί φίλοι θα είναι εκεί… Με έκανε να εκτιμήσω πολύ περισσότερο τις ανθρώπινες σχέσεις, τη φιλία, την έννοια της οικογένειας όλο αυτό. Οι πράξεις τα δείχνουν αυτά, όχι το να το κάνω δημόσια.
Θα ήθελα ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ιατρούς, κ. Πάρι Κοσμίδη και κ. Μπάμπη Μπακογιάννη, τον κ. Αθανάσιο Λαλούση, τον κ. Βασίλη Μυγδάλη.
Η ουσία μέσα από αυτή τη συνέντευξη είναι ότι είχα ένα πρόβλημα που ήταν αντιμετωπίσιμο, το έκανα σε απόλυτο βαθμό, ήμουν καλά, είμαι καλά και επιστρέφω πιο δυνατός.
Μη φοβάστε, κοιτάξτε κατάματα την πραγματικότητα, ότι και αν συμβαίνει. Αισιοδοξία και πίστη για το καλύτερο. Νικάει, όποιος δεν φοβάται και πιστεύει στον εαυτό του»!
Ο Άγγελος Φώσκολος μίλησε ξεκάθαρα για αυτό το σημαντικό ζήτημα, μας συγκίνησε και η εμπειρία καταγραφής αυτής της συνέντευξης για εμένα δεν ήταν μια εύκολη διαδικασία, γιατί τα δάκρυα έφταναν πιο γρήγορα από τα γράμματα.
Οφείλαμε, όπως προαναφέρθηκε, να ζητήσουμε και την άποψη του θεράποντα ιατρού του αθλητή, κ. Πάρι Κοσμίδη.
Ο προσωπικός ιατρός του Άγγελου Φώσκολου, παθολόγος-ογκολόγος, κ. Πάρις Κοσμίδης, σε ερώτηση μας, απάντησε ότι: «Ο Άγγελος, έδειξε περίσσια ικανότητα να αντιμετωπίζει με θάρρος, τις όποιες δυσκολίες είχε στην αντιμετώπιση αυτού του δύσκολου προβλήματος του, που χάρη στην έγκαιρη διάγνωση και την αποτελεσματικότητα της θεραπείας, έγινε καλά, απαλλαγμένος από την αρρώστια αυτή για όλη του ζωή».
Ο κ. Πάρις Κοσμίδης θεωρεί ότι: «Ο Άγγελος συντομότατα θα επανέλθει στην πρότερη φυσική κατάσταση που είχε και θα αποτελέσει ένα σημαντικό μέλος στην ομάδα του, αλλά και να συμβάλλει στις επιτυχίες της Εθνικής ομάδας, εφόσον κληθεί εκεί».
ΥΓ: Γνωρίζοντας ότι το θέμα αυτό θα έχει τεράστια απήχηση σε όλη την Ελλάδα, θα ήθελα να παρακαλέσω τους συναδέλφους δημοσιογράφους να σεβαστούν τον κόπο, τη συγκίνηση και την προσπάθεια του aquafeed24.com, ως προς την παρουσίαση του θέματος.
Συνέντευξη – Επιμέλεια: Ορέστης Κανελλόπουλος
