Τι μπορεί να συμβεί όταν βάζεις μαζί έναν νέο ηλικιακά προπονητή κολύμβησης μαζί με μία εμφανώς ταλαντούχα και δουλευταρού (αλλά και λίγο αγχώδη) κολυμβήτρια; Τα δείγματα γραφής του Γιώργου Μωραΐτη με τη Μαρίλεια Δρασίδου δείχνουν ότι δεν υπάρχουν προκαθορισμένη συνταγή προς την επιτυχία, ούτε ταβάνι στους στόχους.
Μετά από το πρώτο, σημαντικό βήμα της απόλυτα επιτυχημένης συνεργασίας των δύο, την κατάρριψη του πανελλήνιου ρεκόρ γυναικών στα 50μ πρόσθιο, πραγματικά the sky was the limit. Ένα χρόνο μετά η Δρασίδου έχει κατεβάσει το πανελλήνιο ρεκόρ στο 30.88 (!), ενώ θεωρείται πλέον βασικό μέλος των ελληνικών κολυμβητικών αποστολών σε όλες τις διεθνείς διοργανώσεις σε 25άρα και 50άρα πισίνα και μάλιστα με επίτευξη ορίων. Μαζί με την πρόοδο όμως ανεβαίνουν αυτόματα και οι απαιτήσεις. Φέτος λόγω ενός τραυματισμού στη μέση που ακόμα την ταλαιπωρεί, η Δρασίδου δεν μπόρεσε να βγάλει σε μία χρονιά γεμάτη μεγάλα πρωταθλήματα, με παγκόσμιο και ευρωπαϊκό, τους χρόνους που έχει αποδείξει ότι έχει. Από τη Ρώμη φεύγει με τρόπαια μία πρόκριση σε ημιτελικό και την 14η θέση στην Ευρώπη στο βασικό της αγώνισμα, τα 50μ πρόσθιο. Δεν είναι ίσως αυτό που θα ήθελε, δεν είναι όμως σε καμία περίπτωση αμελητέο.
Ο προπονητής της που ξέρει από πρώτο χέρι τι έχει περάσει φέτος η αθλήτριά του, ήταν σαφής: «Για μένα η Μαρίλεια είναι άξια συγχαρητηρίων για την προσπάθεια που έχει κάνει. Μετά το Φεβρουάριο που ήμασταν σε πολύ καλή κατάσταση είχαμε έναν τραυματισμό στη μέση ο οποίος μας κόστισε σε πολλά επίπεδα. Ήταν ο πρώτος μεγάλος τραυματισμός που αντιμετωπίσαμε. Δεν είναι κάτι ιδιαίτερο, απλά θέλει χρόνο και εμείς ακόμα μαθαίνουμε. Δεν επιλέξαμε τη λύση των φαρμάκων αλλά αποφασίσαμε να μείνουμε με τον πόνο και να ανταπεξέλθουμε με αυτό, κάνοντας παράλληλα προπόνηση. Την προσαρμόσαμε ανάλογα και φτάσαμε σε ένα επίπεδο να είμαστε καλά, σιγουρα όχι 100% υγιείς, αλλά σε κατάσταση να μπορουμε να κολυμπάμε σε υψηλό επίπεδο. Έχει κάνει τεράστια προσπάθεια φέτος, σφίγγει τα δόντια και συνεχίζει να παλεύει για να είναι εδώ. Είχε κάθε μα κάθε μέρα φυσικοθεραπεία, ενεργοποίηση στο γυμναστήριο συν ό,τι της επιτρεπόταν να κάνει προπονητικά μέσα στο νερό. Φτάσαμε να συμμετέχουμε στο ελληνικό πρωτάθλημα με τις απαιτήσεις που έχει αυτό, και τώρα στο ευρωπαϊκό με την πίεση που έχει αυτό. Μέσα στο νερό ακόμα ψάχνει να βρει τη θέση της, είναι θέμα λεπτομερειών όμως να το βρει και να πετύχουμε τους στόχους μας. Από κάθε μεγάλη διοργάνωση παίρνουμε εμπειρίες, μαθαίνουμε, γινόμαστε πιο ώριμοι και εξελισσόμαστε για το επόμενο βήμα. Πιστεύω 100% στις δυνατότητες της και θεωρώ ότι θα δείξει σύντομα αυτά για τα οποία έχουμε δουλέψει».