Την σεξουαλική της κακοποίηση σε ηλικία 16 ετών κατήγγειλε δημόσια η Ολυμπιονίκης του 2012 και πρώην πια κολυμβήτρια, Αριάνα Κούκορς, όσον αφορά τον πρώην προπονητή της Σιν Χάτσισον!
H πρώην κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ στα 200μ. μεικτή ατομική κατήγγειλε, όντας πια 28 ετών, ότι ο Χάτσισον ξεκίνησε να την παρενοχλεί στα 13 της, ενώ στα 16 της την κακοποίησε σεξουαλικά, σύμφωνα με το Δελτίο Τύπου του δικηγόρου της Αμερικανίδας.
Ο Χάτσισον ξεκίνησε να προπονεί την Κούκορς σε ηλικία 13 ετών στο Σιάτλ και την οδήγησε στην ένταξη της ως έφηβη στην Εθνική ομάδα των ΗΠΑ και η συνεργασία τους συνεχιζόταν όταν εκείνος είχε ιδρύσει το FAST (Fullerton Area Swim Team), όπου η Κούκορς ως ενήλικη αποτελούσε μέρος του προγράμματος. Το εν λόγω εγχείρημα κατέρρευσε γοργά ενώ υπήρξαν δημοσιεύματα ότι ο Χάτσισον απομακρύνθηκε εξαιτίας παράνομης σχέσης του με κολυμβήτρια, χωρίς να αναφέρεται πουθενά το όνομα αυτής, ενώ ποτέ δεν επιβεβαιώθηκαν οι κατηγορίες.
Το Δελτίο Τύπου του δικηγόρου της Κούκορς, Μπομπ Αλλάρντ, ο οποίος έχει εκπροσωπήσει πολλές κολυμβήτριες που είχαν κακοποιηθεί σεξουαλικά δηλώνει τα εξής: «Ύστερα από χρόνια καταπίεσης των αναμνήσεων και του πόνου, η Αριάνα Κούκορς, ήρθε στη φάση της συνειδητοποίησης ότι είχε υποστεί σεξουαλική κακοποίηση».
Η εφημερίδα Seattle Post Intelligencer σε ρεπορτάζ του παρελθόντος ανέφερε ότι ο Χάτσισον έπαιρνε γυμνές φωτογραφίες από ανήλικη αθλήτρια της Ολυμπιακής ομάδας, την οποία κακοποιούσε σεξουαλικά, ενώ γινόταν λόγος για ηλεκτρονικές συσκευές με υλικό που δηλώνει ότι εκμεταλλευόταν αθλήτριες που τον εμπιστεύονταν σαν προπονητή!
Η Κούκορς δεν φαίνεται να σταμάτησε εκεί, καθώς κατηγόρησε την ομοσπονδία κολύμβησης των ΗΠΑ ότι γνώριζε για την παράνομη σχέση προπονητή-αθλήτριας και το όνομα του Χάτσισον, ωστόσο δεν έκανε καμία κίνηση εναντίον του το 2010.
Ο Χάτσισον έως τώρα δεν έχει δηλώσει τίποτα για το θέμα, την ώρα που η Κούκορς δηλώνει ότι έβγαλε στη φόρα το περιστατικό για να προστατέψει άλλες αθλήτριες από παρόμοιες άσχημες εμπειρίες και συμπεριφορές.
«Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα μοιραζόμουν αυτή την ιστορία, καθώς εν ολίγοις, το ότι επέζησα αρκεί. Στάθηκα ικανή να αφήσω πίσω το τέρας και να χτίσω μια ζωή που ποτέ δεν είχα ονειρευτεί, όμως τώρα κατάλαβα ότι οι ιστορίες όπως η δική μου δεν αξίζει να χαθούν.
Πιο πολύ για τα μικρά κορίτσια και αγόρια, των οποίων το μέλλον βρίσκεται στα χέρια ενός παντοδύναμου και χειραγωγού ανθρώπου. Για να μην περάσουν τον ίδιο πόνο, τα ίδια τραύματα και τρομοκρατία και την ίδια κακοποίηση. Για να αντιληφθούν έγκαιρα οι γονείς τους και οι κηδεμόνες τους τα σημάδια εκμετάλλευσης, ώστε να προλάβουν τις τραγικές συνέπειες πριν να είναι αργά».
