Μετά από 5 χρόνια παρουσίας και προσφοράς σε έναν όμιλο που ανδρώθηκα και γαλουχήθηκα, τον Nαυτικό Όμιλο Βουλιαγμένης, αποφασίστηκε από κοινού με τον προπονητή και τον μάνατζερ της ομάδας να αποχωρήσω με τη μορφή της υποσχετικής για έναν χρόνο, έτσι ώστε να αποκτήσω έναν διαφορετικό ρόλο από αυτόν που είχα στην Βουλιαγμένη.
Ο τελευταίος μου αγώνας ως παίκτης της Βουλιαγμένης ήταν ονειρικός, αφού συνοδεύτηκε με την κατάκτηση του κυπέλλου. Αυτό το τρόπαιο ήρθε και έδεσε με αυτά που έχουμε κερδίσει σε ηλικιακό επίπεδο και νομίζω το να κατακτάς έναν τίτλο σε επίπεδο ανδρικής ομάδας είναι ένα όνειρο που έχει κανείς από παιδί.
«Μετακόμισα» στον Πανιώνιο, έναν σύλλογο που έχει ιδιαίτερη σημασία για εμένα, καθώς ήταν ο πρώτος σύλλογος που αγωνίστηκα μετά την Ιτέα και άρχισα να ασχολούμαι πιο σοβαρά με το άθλημα της υδατοσφαίρισης. Στον «ιστορικό» καλέστηκα να έχω έναν ρόλο διαφορετικό, πιο πρωταγωνιστικό, κάτι που ήθελα άλλωστε, γι’ αυτό και δεν αγχώθηκα καθόλου με αυτή την ιδέα.
Η ομάδα του Πανιωνίου πέρυσι σώθηκε στη ψυχοφθόρο διαδικασία των πλέι άουτ,αλλά φέτος βρισκόμαστε πάνω από την επικίνδυνη ζώνη μέχρι στιγμής, έχοντας κάνει μεγάλες νίκες απέναντι στον πολύ μαχητικό φέτος Απόλλωνα, με τον Υδραϊκό, αλλά δεν έχουμε χάσει και βαθμούς από τις Κρητικές ομάδες, κάτι που είχαμε θέσει ως στόχο από την αρχή της χρονιάς. Το πρωτάθλημα φέτος είναι άκρως ανταγωνιστικό, αφού κερδίζοντας έναν αγώνα «εκτός προγράμματος» μπορείς να βρεθείς στα πλέι οφ ενώ αντίθετα με μια ήττα μπορείς να βρεθείς στα πλέι αουτ, όλα αυτά υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
Ευελπιστώ να συνεχίσουμε το ίδιο καλά και πιστεύω πολύ στην ομάδα πως μπορούμε να πάμε ακόμη καλύτερα στον δεύτερο γύρο. Ίσως το γεγονός ότι δεν μας υπολόγιζαν τόσο πολύ ως ομάδα να λειτουργεί υπέρ μας αλλά εμείς θα αποδείξουμε πως η πορεία μας στον πρώτο γύρο δεν ήταν τυχαία!
Γιώργος Καλαϊτζής
